Ne diyeceğimi bilmiyordum.Molly tek kalıcaktı.Molly'e doğru döndüm.
-Ama Molly tek kalıcak olmaz sen yanında kal.
Yeni tanıştığım biriyle hemen nasıl senli benli olmuştum ben, ne oluyordu bana böyle ne yapacağımı bilemiyordum.O kadar yakındık ki birbirimize kestane rengi gözleri beyaz teni pürüzsüz bir cildi vardı.O da Molly'e doğru döndü.Yüzünü göremiyordum,ama ses tonundan somurttuğu belliydi.
-Haklısın,sen git ben burada prensesin yanında kalayım.
Ama Molly yalnız kalmayı sorun yapmayacak gibiydi.
-Siz gidin,ben beklerim,kantin uzak değildir yani ama çabuk dönün canım sıkılır.
-Peki o zaman.dedim Molly'e.Sonra Mike'a baktım.Bana bakıyordu.Odada Molly'nin yanına oturduğu zaman baktığı gibi bana bakıyordu.
-Eee,şey gidelim mi artık.dedim
-Ta...tamam gidelim.dedi.Kekelemişti,heyecanlanmış mıydı acaba koridorların kenarlarındaki tabelalara göre yürüyorduk.Omuzlarımız bazen çarpıyordu.Hiç konuşmuyorduk.Ama onun neden burada olduğunu merak ediyordum.Onu tanımak istiyordum.Nedenini bilmiyordum ama istiyordum işte,ama ne sorucaktım ki ben hiç doğru düzgün konuşmaya başlayamam ki bir erkekle Jack dışında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARİS'TE MUCİZE
RomanceUmarım Beğenirsiniz arkadaşlar :) yorum ve beğenilerinizi bekliyorum :) :)
