PARİS'TE MUCİZE

11.BÖLÜM

Aniden yataktan fırladım.Üstümde pijamalarım vardı.İyi de ben gece üstümü değiştirdiğimi hatırlamıyorum.Otel odam hazırdı,ama hangi oda  olduğunu bilmiyordum.Hemen yataktan kalkıp üstümü değiştirdim.Yırtık kot pantolonumu ve pembe tşörtümü giydim.Saçlarımla uğraşıcak vaktim yoktu.Hemen at kuyruğu topladım,odadan çıktım.Giriş'e geldiğim zaman ordaki görevliye "merhaba,ben seattle'dan geldim." Görevli güler yüzlü bir adamdı.bana "aa şey evet,kardeşi kanser olan ameliyat için buraya gelip bu otelde kalacak olan sizsiniz,demek dün akşam ki beyendi haklıymış."Ne dün akşam ki adam mı kim bu adam ben buraya nasıl geldim.

-Afedersiniz ama ben buraya nasıl geldim.

-Dün baygındınız,aslında uyuyordunuz demek daha doğru olurdu.Kumral bir beyefendi,sizi kucağında taşıyarak otele girdi.Kimliğinizi gösterdi.Kardeşinizin kanser olduğu için buraya getirildiğini söyledi.Burada adınıza oda ayrıldığı için odanın anahtarını verdim.O da sizi odanıza götürdü.

-Ahh,şey peki bu beyefendi,nereye gitti.

-Bilmiyorum,özür dilerim gelecek olan bir turist kafilesi var onların odalarını ayarlamam gerek.

-Peki teşekkür ederim.

Kimdi bu adam ya,otelden ayrılıp hastaneye gittim.Molly'nin odasına geldim.Dünkü hemşire ile konuşuyorlardı.Beni görünce gülmeye başladılar.Ne oluyor burda üstümde yüzümde bişey mi vardı.

-Neden güldüğünüzü öğrenebilir miyim acaba.

-Nora dün ne olduğunu hatırlamıyor musun gerçekten.dedi Molly.

Molly'e hayır der gibi baktım.Bu sefer hemşire araya girdi."Dün akşam siz tam odadan çıkarken çok yorgun olduğunuz için bayıldınız.Hem de o sırada koridordan bir beyefendi,geçiyordu.Sizi tam anında yakaladı,yoksa yere düşücektiniz.Köşedeki kanepeye yatırdık sizi kendinize gelmenizi bekledik,ama gelmediniz.Hastaneden biri sizi burada uyur vaziyette görseydi,işimden atılacaktım,beyefendi de sizi kalacağınız otel'e götürmeyi teklif etti.Çok nazik biriydi.Ve gülmeye devam etti.

O sırada Molly araya girdi.

-Hem de çok tatlı.Bunu söyledikten sonra öyle bir sessizlik oldu ki benim sormamla sessizlik bozuldu.

-Peki o beyefendiyi ben görebilir miyim?

-Neden olmasın.

Ses arkamdan geliyordu.Yüzümü hay aksi der gibi ekşittim.Hemşire ile Molly'e baktım.Onlar da sessizce bana bakıyorlardı.Yavaşça arkamı döndüm.Ve onu gördüm.