မောင်

ေမာင္ (အခန္း - ၇)

အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခ်ိန္ကား ညေနငါးနာရီခြဲ.....။
ေမာင္ ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာေသာကားေလး ျခံထဲသို႔ေကြ႕၀င္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ စူးရွေမႊးပ်ံ႕လွေသာႏွင္းဆီပန္းရနံအား ဦးစြာရႈရိွုက္ခြင့္ရရိွပါေလ၏..............။
ျခံထဲရိွမည္သည့္ေနရာကိုမဆိုၾကည့္ရႈမိေလတိုင္း အေရာင္အေသြးစံုလင္လွေသာ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကိုေတြ႕ရသည္မွာလည္း ဤျခံအတြင္းသို႔ေရာက္လာဖူးေသာဧည့္သည္မ်ားကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ထပ္မံ၍ လာခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ႏွင္းဆီပန္းေရာင္စံုတို႔အား ခမ္းနားထည္ဝါစြာ ခင္းက်င္းျပသထားေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါေလသည္...........။ျခံ၏အျပင္ဘက္မွေန၍အတြင္းဘက္သို႔ၾကည့္မိလိုက္လၽွင္လည္း စိမ္းစိုေနေသာသစ္ပင္မ်ားအလယ္၌ ခမ္းနားထည္ဝါလွေသာအျဖဴေရာင္သံုးထပ္တိုက္တစ္လံုးအား ႏွင္းဆီပန္းေရာင္စံုတို႔ႏွင့္အတူ ၀င့္ႂကြားစြာတည္ရိွေနသည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ပါသည္.........။

ျခံထဲသို႔ကား၀င္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွစတင္၍ ႏွင္းဆီပန္းရနံမ်ားကို မည္သို႔ေသာအခ်ိန္အထိၾကာျမင့္ေအာင္ မ်က္လံုးစံုမိွတ္ၿပီး အားပါးတရရႈရိွုက္မိေနသည္ မသိ.......။
အနားမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက သူ႔ရဲ႕ေခါင္းအား ခပ္ဆတ္ဆတ္ပုတ္ၿပီးသတိေပးေတာ့ေလမွ မိွတ္ထားေသာမ်က္လံုးအစံုကိုဖြင့္ကာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္စံုတစ္ရာမရိွေတြးေတာေနမိေသာ ျပန္႔က်ဲေနသည့္စိတ္အစဥ္တို႔အား ျပန္လည္စုစည္းလိုက္ရပါေလ၏..............။ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေတာ့ သူ၏အမွတ္သေကၤတအတိုင္း ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔အား တင္းတင္းေစ့ထားကာ မထူမပါးမ်က္ခံုးအစံုအားတြန္႔ခ်ိဳးထားၿပီး ထိုအေျခအေနမ်ားကပင္ ကားေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္သူ႔ကို အိမ္ထဲသို႔အျမန္၀င္ေရာက္ေစရန္အတြက္ တြန္းအားေပးေနသည့္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုျဖစ္ေစပါေလ၏........။ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွစ၍ ယခုအခ်ိိ္န္အထိ အတူေနထိုင္ျကီးျပင္းခဲ့ရသူေတြမို႔ ယခုျမင္ေတြ႕ေနရေသာ ေမာင့္၏မ်က္ႏွာသြင္ျပင္အရ တစ္စံုတစ္ရာအားမေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည့္သေဘာကိုေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္ပင္ကားေပၚမွဆင္းကာ အိမ္ထဲသို႔၀င္ေရာက္လိုက္ပါ၏..........။ကားေပၚမွကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေတာ့ အိမ္ထဲသို႔မေျပးရံုတမယ္၀င္ေရာက္သြားေသာသူ႔အား မ်က္လံုးစိမ္းမ်ားျဖင့္တင္းမာစြာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေလမလား ......မခို႔တရို႔မဲ့ျပံဳးတို႔ျဖင့္စူးစိုက္ၾကည့္ေနေလမလား သူမေတြးမိ..........။အိမ္အတြင္းသို႔အျမန္ေရာက္ေရးသည္သာလ်င္ သူ႔စိတ္ထဲ၀ယ္ ျကီးစိုးေနပါေလ၏..........။