မောင်

ေမာင္ (အခန္း - ၉)

တစ္ညလံုးအိပ္ေရးပ်က္ထားသည္မို႔ စူးရွေတာက္ပလြန္းလွပါသည္ဆိုေသာမ်က္၀န္းမ်ားက ခပ္မိႈင္းမိႈင္း ခပ္ညိဳညိဳ........။
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္အနားသတ္ခဲ့ေသာ မ်က္၀န္းအိမ္တို႔က ယခုထိတိုင္ ေျခာက္ေသြ႕မေနပါေခ်........။
ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္စက္မ်ားက မ်က္၀န္းသခင္ဆီမွ ၿပိဳဆင္းလာခဲ့ၿပီးပါေသာ္လည္း ထပ္မံ၍ ျပိဳဆင္းခ်င္ေနေသာမ်က္ရည္မ်ားအား တိုတိုတုတ္တုတ္မ်က္ေတာင္ေမႊးမ်ားမွ အံႀကိတ္၍ ထိန္းထားခဲ့ေလျခင္းဟု သက္ေသျပေနေသာ ေငြေရာင္စုိလဲ့ေနသည့္မ်က္၀န္းညိဳမ်ားက စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနမႈကို အတိအက် ေဖာ္ျပေနေလသည္ .........။ လက္ထဲမွနာရီကိုၾကည့္မိေတာ့ နံနက္ (၆)နာရီခြဲ..........။

အိမ္အျပင္ဘက္ဆီမွ ေက်းငွက္တို႔၏ တီတီတာတာေအာ္ျမည္သံမ်ားက မိုးလင္းလာသည္ႏွင့္အမၽွ အခန္းတြင္းသို႔ တစ္စထက္တစ္စ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာပါေလ၏.........။
တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းအတြင္းသို႔ ေနမင္း၏အလင္းေရာင္မ်ားက ျပတင္းေပါက္မ်ားမွတစ္ဆင့္ အလုအယက္တိုးေ၀ွ႔၀င္ေရာက္ေနၾကေလသည္မွာ လွပခမ္းနားေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ႏွယ္ .... ......။ရႈပ္ေထြးေနေသာ သူ၏စိတ္အာရံုထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာေသာ တစ္စံုတစ္ရာသည္ကား မ်က္၀န္းေလး တစ္စံု...........။
အတိအက်ေျပာရလၽွင္ သူသိပ္ျမတ္ႏိုးရပါေလေသာ မ်က္၀န္းတစ္စံု..........။
က်ိန္းစပ္ေနေသာမ်က္၀န္းတို႔အားအနားေပးရန္အတြက္ ေလးလံေနေလၿပီျဖစ္ေသာ မ်က္ခြံတို႔အား အသာအယာမိွတ္လိုက္ပါေလသည္........။
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ
သူ၏အေတြးထဲတြင္ မ်က္၀န္းေလးတစ္စံုသာ ရိွ၏.........။တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္တြင္မူ
ရွားပါးလွေသာ အျပံဳးတို႔က မွီခိုလ်က္........။
မ်က္၀န္းတစ္စံုအားအေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္တည္လာေသာအေတြးမ်ားက လြန္ေလခဲ့ၿပီးေလေသာ ပန္းႏုေရာင္အတိတ္ဆီသို႔ ...........။

ရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္မ်ားႏုနယ္စအရြယ္ ငယ္စဥ္တုန္းက သူတို႔ျခံထဲသို႔ အသက္ စတင္ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္မူ သူက သူငယ္တန္းစတက္ေနေလၿပီ ျဖစ္သည္ ........။
ေက်ာင္းတက္ရက္မ်ားစတင္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္တစ္ရက္ ညေနအခ်ိန္ သူေက်ာင္းက ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ လူတစ္ေယာက္၏ေနာက္ေက်ာမွ ပုဆိုးစကိုဆြဲ၍ရပ္ေနေသာ သူ႔အရြယ္ခပ္ျပည့္ျပည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေနာက္ေက်ာမွေန၍ သူျမင္ေတြ႕လိုက္ရေလသည္.......။ဦးသက္ေက်ာ္ကို Driver အသစ္ခန္႔လိုက္တာ အဲဒီအပိုဆုကေလးက ပါလာသတဲ့.........။ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနေသာ ေဖ့ဆီမွ မည္သည့္စကားသံမၽွမၾကားရပါေသာ္လည္း ေမ့မ်က္ႏွာတြင္မူ စိတ္ရႈပ္မႈျဖင့္ ခပ္မိွုင္းမိွုင္း...........။