Plajdan ayrıldıktan sonra, eve doğru yürümeye başlamıştık. Sadece ben ve Yaren.... Aslında ikizlerin ve Ekin'in de gelmesini istiyordum ama onlar daha kalmak istediklerini söylemişlerdi. Yolda yürürken ayaklarıma kumlar kaçıyordu ama aldırış etmemiştim. Eve yaklaşırken bir ses duyduk:
- Yaren, Yağmur bekleyin.
bu ses kimin olabilir diye düşünme zamanı bulamadan Emir yanımızda bitmişti. Ben daha hızlı yürümek istiyordum ama biraz komik kaçıcağını düşündüğüm için vazgeçmiştim. Emir yanımıza geldiğinde saçları ıslak ve gözlerinin rengi daha açık görünüyordu. Dibime kadar girmişti. Sağ tarafımdan Yaren, Sol tarafımdan Emir sıkıştırıyordu. Artık eve gitmek istiyordum. - tabi ki Yaren'in evine, İstanbul'a değil-
Yol boyunca bir şey konuşmamıştık ama aramızdaki mesafe de hiç açılmamıştı. Kapının önünde duruyorduk. Yaren'lerin evi iki katlı bir evdi ama iki aile oturuyordu. Evin arkasında ise kocaman bir havuz vardı. Kapının önünde biraz daha durduktan sonra Yaren konuşmaya başladı:
- Sevim Teyze biz geldik. Kapıyı açar mısın? Annem evde değil galiba, açmıyor.
ardından ince bir ses duyuldu:
- Tamam hayatım. Emir de geldi mi yoksa sadece sen ve arkadaşın mı burda?
- Geldi geldi.
ardından kapı açıldı. Kapı otomatik bir kapıydı evin içinden bir düğmeye basılınca açılıyordu. Kapı açılırken aklımda bir soru vardı. Kadın neden Emir'i sormuştu? Annesi falan olabilir miydi? Eğer öyleyse......
İçeri girdiğimizde Emir konuşmaya başladı:
- Ben yukarı çıkıyorum. Odamda yapıcak birkaç şeyim var sonra konuşuruz.
bunları söyledikten sonra karnım ağrımaya başlamıştı. Sevinçten mi, heycandan mı yoksa şaşkınlıktan mı? Bilememiştim. Yukarıya çıkan ayak seslerini duyduğumda üst katta yaşadığını anlamıştım.
Eve girdiğimizde Yaren kendini koltuğa atmıştı ben ise ne yapıcağımı bilememiş sadece bir taburede oturuyordum. Evde kimse yokken konuşmamız gerekiyordu. O an konuşmak için en iyi zamandı ve konuşmaya başladım:
- Emir'in...
- Biliyordum. Ondan hoşlanmaya başladın..
dedi sözümü keserek ve gülüyordu.
- Hayır hayır yaaa Yaren
- Hiç bana yalan söyleme biliyorum.
itiraf etmek zorundaydım:
- İyi tamam, biraz. Ama sevgilisi var, Merve.
- Hımm, maalesef evet. Ama bence artık onu o kadar sevmiyor.
- Nerden biliyorsun?
- Çocuk benim üst katımda oturuyor. Bırakta o kadar biliyim.
Haklıydı. Ama yine de güvenememiştim. Biraz daha oturduktan sonra akşam için üstüme giyicek bir şey seçtim. Krem rengi kısa bir elbise ve ayakkabı olarak da kahverengi babetlerimi giydim . Yaren'le bir bar'a gidicez diye konuşmuştuk. Hatta konuşurken Emir de telefondaydı. Hoperlöre almıştık. Bu benim ilk yaz gecem olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenen Yaz
Teen FictionYağmur adında bir kız küçüklüğünden beri sadece eğlenceli bir yaz istemiştir. En yakın arkadaşı tarafından gelen Çeşme teklifiyle kendinden geçen Yağmur, en güzel yazını geçirmeyi umuyor.
