Pov ni Kathryn
Pagkatapos niyang sabihin about sa date achuchu blah blah something, hinila niya ako bigla papunta sa sasakyan niya.
Tanging yung radyo lang yung nagpapa-ingay sa loob ng sasakyan.
Tss.
"Saan mo ba ako dadalhin?" tanong ko. Ngumiti lang siya.
"Saan ba gusto mo?" tanong niya habang nagmamaneho pa rin.
"Sa school. Mag-aaral pa ako. Sayang tuition eh." sabi ko naman.
Tumawa siya ng mahina.
"Sige, anong oras na ba?" Bigla ko na lang tiningnan yung orasan ko.
"5:30! Hindi mo man lang sinabi!" sigaw ko.
"Busy ako sa pagmamaneho." sabi niya at hininto yung sasakyan sa isang tabi.
"Saan na ba tayo huh?" tanong ko.
"Nasa palasyo na, prinsesa ko." Umirap lang ako.
Seryoso?
Walang effect pa rin!
Okay, inaamin ko.
Kinilig ako ng konti.
Konti lang.
Bigla na lang siya lumabas.
What?
Pinabayaan ako sa loob ng kotse.
Minus pogi points.
Biglang bumukas yung pinto ng sasakyan sa side ko.
"Prinsesa ko." Nilahad niya ang kamay niya.
Minus pogi points pa rin kahit na gentleman.
Lumabas na ako at hindi lang kinuha yung nilahad niyang kamay.
"Oh. Hindi man lang kinuha yung kamay ng prinsesa ko ah."
"Ang dumi kasi." pinaparinig ko sa kanya.
"Ililinis ko para sayo."
Tss.
Linisin your face Padilla.
Patuloy lang ako sa paglalakad at hinayaan lang siya doon.
May biglang tumugtog na kanta
(Ako'y sayo at ika'y aking lamang)
Ikaw na ang may sabi
Na ako'y mahal mo rin
Omg.
At sinabi mong
Ang pag-ibig mo’y ‘di magbabago
Ngunit bakit sa tuwing ako’y lumalapit ika’y lumalayo
Puso’y laging nasasaktan pag may kasama kang iba
‘Di ba nila alam tayo’y nagsumpaan
Na ako’y sa iyo at ika’y akin lamang
Geez.
Live na live.
Kahit anong mangyari
Ang pag-ibig ko’y sa ‘yo pa rin
Daniel?
Bakit ba ang ganda ng boses mo?
At kahit ano pa ang sabihin nila’y ikaw pa rin ang mahal
