Gekidnapt

Hoofdstuk 20

~Edited 22-11-2018~

'Voortaan slaap je bij mij in bed', zegt Noah, nadat ik me klaar heb gemaakt om naar bed te gaan. Ik kijk hem niet-begrijpend aan.

'Kom.' Hij pakt mijn hand en doet dan de deur van zijn slaapkamer open.
'Wow', mijn mond valt haast open van verbazing. De kamer heeft een kingsize bed in het midden staan. De kleuren die terugkomen zijn zwart en wit. Op een deur in de kamer staat bathroom en op de andere closet. 'Onze kamer', zegt Noah.
Ik kijk hem aan. 'Dat ga ik niet doen,' zeg ik meer zelfverzekerd dan ik voel. 'Ik ga niet met jou in bed slapen.'
'Je hebt geen keuze, Evy. Bovendien lijkt me het een milde straf, right?'
Hij kijkt bloedserieus.

Ik zie hoe hij de sleutel omdraait van de kamerdeur en zelf naar de badkamer loopt. Ik zak neer op de grond en zucht. Straks lek ik door in bed of zo. Ik moet tegen hem zeggen dat ik ongesteld moet worden. Vaak is het zo dat ik een dag van te voren heel erg chagrijnig ben, dus zou ik het morgenochtend moeten worden in theorie. Helaas is het in de praktijk weleens anders.

Ik leun met mijn hoofd tegen de muur en mijn ogen vallen dicht.
Als Noah zegt dat ik in bed moet komen liggen, luister ik niet. Ik blijf waar ik ben.
Ineens voel ik zijn warme adem over mijn wang strijken. Zijn sterke armen trekken me overeind. Ik ben te moe om te vechten.
Als ik aan de linkerkant van het bed lig, volgen mijn ogen elke beweging die Noah maakt. Gelukkig draagt hij gewoon een trainingsbroek en een shirt, anders zou het nog ongemakkelijker worden.
Hij doet de lamp uit en komt aan de andere kant van het bed liggen. Ik rol nog verder bij hem vandaan. Ik ga niet slapen, beloof ik mezelf. Ik zou nu nog liever met Nick (zie h1) in bed liggen dan met Noah. Noah is zo... onberekenbaar.
Gelukkig raakt hij me niet aan.

Al na zo'n tien minuten lijkt het er op dat Noah slaapt. Hij ademt diep in en uit. Na nog tien minuten gewacht te hebben, stap ik voorzichtig uit bed en sluip naar de badkamer. Pas wanneer ik de deur op slot heb gedraaid kan ik uitademen. Ik plof neer op de wc. Hoewel ik super moe ben, wil ik niet terug in dat bed. 

Na een tijdje ga ik op de grond zitten. De tegels voelen koud aan. Mijn hoofd raakt de muur aan. Ik weet niet hoelang ik er gezeten heb, maar dan val ik in slaap. Tegen de muur van de badkamer.

------------------------

'Eef?' Ik hoor gebons. 'Evy?'

'Hmm?' vraag ik slaperig. Ik wil de deken verder over me heen trekken, want het is super koud hier. Ik kan hem alleen niet vinden.  

'Evy, ik weet dat je hier bent!' klinkt het weer heel hard. Kan die persoon niet stoppen?

'Ik wil verder slapen,' mompel ik.
Plotseling hoor ik een deur opengaan. Ik houd mijn ogen stijf dicht. Ga weg superirritant persoon wie je ook bent.

Iemand probeert me wakker te schudden. 'Stop. Ik wil sla-apen,' fluister ik slaapdronken.

'Je mag slapen, maar niet hier. Kom op Evy, ga in bed liggen.'

Die persoon heeft veel fantasie, zeg. 'Ik lig in bed,' grom ik.

'Voor zo ver ik weet lig je op de badkamervloer te rillen van de kou.' 

Verbaasd na die woorden open ik mijn linkeroog en al snel mijn rechteroog er bij. Hoe ben ik hier nou terecht gekomen? Fronsend kijk ik omhoog. Noah steekt zijn hand uit en ik pak die aan. Mijn spieren zijn helemaal stijf geworden van het liggen op de harde ondergrond. Moeizaam kom ik overeind. 'H-hoelaat is-s het?' Ik ben serieus aan het klappertanden. 

'Acht uur,' antwoordt Noah.

Ik voel opeens steken in mijn onderbuik en dan weet ik het weer. Shit, vergeten.

'Wat ben je vergeten?' vraagt Noah nieuwsgierig. Dat zei ik dus hardop.

Ik kijk hem haast verlegen aan en mompel: 'ik ehm, tja ikbenongesteld.'

'Sorry?' Hij heeft het overduidelijk niet verstaan.

'Ik ben ongesteld', zeg ik nu veel duidelijker, met mijn blik op mijn voeten gericht.

Wat voor stomme opmerking zou hij nou weer gaan maken? Ik bijt op mijn lip, maar vreemd genoeg zegt hij niets. Oh nee, zeg niet dat hij flauwgevallen is of zo.

Dan had je dat wel gehoord.

Tja, dat is ook weer zo.

Voorzichtig kijk ik op en ik vind Noah's ogen. Hij lijkt even niet te weten wat hij moet doen. 

'Ehm ja, daar zitten we natuurlijk ook nog mee...'

Ik zit daar mee, bedoelt hij zeker.

'Weet je wat? Ik vraag wel even of één van de jongens die dingen gaat halen. 

Ik schud resoluut mijn hoofd. 'Nee please, die andere jongens mogen het niet weten. En jij wou gisteren niet luisteren.'

Ik hoor dat ik klink als een kruising tussen een dramaqueen en een kleuter, maar het aan Noah vertellen was al erg genoeg. 

'Oké, goed, ik ga het voor je halen, maar dan ga jij nu naar Matt.'
Verrassend snel geeft hij toe. Misschien dat hij zich toch nog ergens een soort van inlevingsvermogen heeft.

De plannen zijn echter toch enigszins gewijzigd; ik zit in bad. (Ja, nog steeds met die plastic zak rond mijn been) Matt zit ergens op de kamer van Noah en Noah is naar de winkel. Langzaam worden mijn spieren wat losser. De warmte is ontspannend en voor het eerst voel ik me relaxt. De geur van rozen vult mijn neus.

---------------------------------------
Nog een hoofdstukje ;)
Klik op het sterretje als je het leuk vindt en reageren is ook leuk :)