Enes: Az da güzel uyudum.
Furkan: Çüüüş. Ne azı lan 10 saattir uyuyorsun.
Enes: Yavrum ben günlerce öküz gibi uyumuyor muyum?
Enes: Ne çüşü? Tanımıyor musun beni?
Furkan: Oğlum evlensem karımı böyle tanımam.
Görüldü
Enes: Sağ ol ya. Gururum okşandı.
Furkan: Yani hani derler ya öyle işte ondan öyle dedim.
Enes: Tamam kardeşim ya, kasma.
Furkan: Aynen. Niye kasıyorsam?
Enes: Sanki şu zamana kadar hiç kız arkadaşın olmamış gibi?
Furkan: Sanki bu zamana kadar hiç kız arkadaşın olmamış gibi.
Furkan: Ama dur lan. Senin hiç sevgilin olmadı ki.
Enes: Merve istisna oldu. O da zaten senin kankan.
Furkan: Biliyorum, aranızda arkadaşlıktan başka bir şey olmadığını.
Enes: Merve'den laf mı aldın? <3
Furkan: Yo, öyle lafın geçti.
Enes: Başka bir şey söylemedi değil mi kocacığım?
Furkan: Söylememesi gereken bir şey mi vardı?
Enes: Evet.
Furkan: Niye yalan söylemiyorsun?
Enes: Yalan söylersem anlarsın aşkım.
Furkan: Neymiş o söylememesi gereken şey?
Enes: Ama sen böyle sorarsan ben yalan söylerim.
Furkan: Açık sözlülüğüne hayranım.
Enes: Ben de sana.
Furkan: Bir ara seninle Bursa'ya gelelim.
Enes: Soğuk oluyor ya, ben çabuk üşürüm.
Furkan: Ben sana sarılırım sımsıkı sen ısınırsın.
Enes: Ayy kocasını da düşünürmüş!
Furkan: Annem seni soruyor.
Furkan: Kadın benden çok seni seviyor.
Enes: Sevilmeyecek insan mıyım ben ayol?
Furkan: Değilsin tabi şekerim.
Enes: Sende, seviyor musun beni?
Furkan: Seviyorum.
Enes: Oh, feels geçirdim.
Furkan: O ne lan?
Enes: Hararetleniyorsun falan öyle.
Furkan: Bizim ev çok sıcak hararetlendim.
Furkan: Feels geçiriyorum.
Enes: Çok tatlısın köpek.
Furkan: Hep başıma bela oluyor yahu.
Enes: Giderken iyi değildin bana ama şimdi daha iyisin.
Enes: Ara vermiş sevgililer gibiyiz.
Görüldü
Furkan: Benzetmen <3
Enes: Öyle ama ben napayım.
Furkan: Yemek yedin mi?
Enes: Kahvaltılıklar duruyordu hala masada.
Enes: Onlardan yedim biraz.
Enes: Akşam yemeklerini sen yapardın. :")
Furkan: Azıcık özle yemeğimi.
Enes: Özleyeceğim tek şey keşke yemeğin olsa canım kocam.
Enes: Hüzünçlendim.
Furkan: Oğlum dur ya daha bugün geldim.
Enes: Lan yıllardır gitmedin eve.
Enes: Beraber sıçıyorduk amk.
Enes: Normal değil mi?
Furkan: Şöyle deyince bayağı normal geldi.
Enes: Sen özlemedin yani beni?
Furkan: Özledim.
Enes: İnandım geldi mi?
Furkan: Yemin ederim özledim.
Enes: Hadi yarın gel o zaman.
Furkan: Gelemem.
Enes: Lan niye lan niye niye?
Furkan: Ailemi özlemişim.
Enes: Güneş doğarken ardında tepelerin.
Enes: Amınakoyum umut verip gidenlerin.
Çevrimdışı
BÖLÜM YAZMAKTAN ÖLDÜM BUGÜN. SEVİN DE KENDİME GELEYİM. AHAUAHUAHAUA
ŞİMDİ OKUDUĞUN
alexithymia.
Short Story"Işığı kapatta gel. Mum üfleyeceğim." Dediğini yapıp ışığı kapatıp yanına oturdum. Mumdan çıkan ışık ikimizin de yüzünü aydınlatıyordu. "Karanlıkta da kaçabilir miyim bu hislerden Furkan? Yakalar mı beni?"
