Enes: Nerdesin?
Furkan: Dışardayım.
Enes: Hava soğuk eve gel. İstersen ben çıkarım.
Enes: Ya da istersen evden ayrılırım.
Furkan: Saçma sapan konuşma.
Furkan: Hava almaya çıktım.
Enes: En son gidiyorum dediğinde 1 hafta gelmemiştin.
Enes: Eğer yine öyle olacaksa haber ver de kendimi hazırlayayım.
Furkan: Öyle olmayacak.
Görüldü
Furkan: Şerefsizin tekiyim.
Enes: Son zamanlar bunun fazlasıyla farkındayım.
Furkan: Özür dilerim.
Enes: Bir özür dilemeyle iyileşmiyor veya geçmiyor.
Enes: Kendini kötü hisset istiyorum.
Enes: İlk defa.
Enes: İlk defa beni anlaman için kendini kötü hisset istiyorum.
Enes: Ama bunu istedikçe ben kötü hissediyorum.
Enes: Neyse. Sen bilirsin. İstediğin zaman gelirsin.
Furkan: Orospudan farkım yok.
Enes: Seni tanıyorum, kendini anlatmak için yorulmana gerek yok.
Furkan: Ben gideyim o zaman.
Enes: Tabii git. Geç bile kaldın.
DİĞER BÖLĞM ENEZZZZDEN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
alexithymia.
Short Story"Işığı kapatta gel. Mum üfleyeceğim." Dediğini yapıp ışığı kapatıp yanına oturdum. Mumdan çıkan ışık ikimizin de yüzünü aydınlatıyordu. "Karanlıkta da kaçabilir miyim bu hislerden Furkan? Yakalar mı beni?"
