ႏိုးထလာတဲ့ မနက္ခင္းမွာ က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုး နာက်င္ေနတယ္ ၊ အဆိုးရြားဆံုးကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းေတြ၊ နာက်င္လြန္းလို႔ လႈပ္႐ွားမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ။
သူကေတာ့ ေဘးမွာ အဝတ္အစားမ႐ွိသည့္ကိုယ္နဲ႔ ၊
ေစာင္ကို ခါးနားထိ ေလ်ာ့ရိေလ်ာ့ရဲ ျခံဳထားကာ အိပ္စက္ေနတုန္း ၊ မည္းနက္ ေျဖာင့္တန္းသည့္ မ်က္ခံုးထူထူေအာက္မွ စူး႐ွရန္လိုေသာ မ်က္ဝန္းနက္နက္ေတြကို ဖံုးပိတ္ထားသည့္ မ်က္ခြံမို႔မို႔မ်ားမွာ တိုစိပ္စိပ္မ်က္ေတာင္မ်ားနဲ႔
အနားသတ္ထားတာမို႔ တမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေနတာအမွန္။
ႏွာတံ ခြၽန္ခြၽန္ အနားသတ္မ်ဥ္းမ်ားထင္းေနေသာ ပိရိေသသပ္ၿပီး ခပ္ရဲရဲျဖစ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု ၊ အဆီပိုမ႐ွိ ျပည့္စံုေနေသာ ႂကြတ္သားေတြနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္က အကာကြယ္မဲ့ေသာ
ျခံဳေစာင္အထက္မွာ ၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနသည္။
ဤသို႔ ျပည့္စံုေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ပါလ်ွက္
ဘာေၾကာင့္မ်ား အမုန္းတရားေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနရတာလဲ ။
တကယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာ အမုန္းတရားေတြမ႐ွိခဲ့ရင္
ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ရန္ဘက္ေတြျဖစ္ေနခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး ဇ ။
ခုေတာ့ ။" မင္း ကိုယိ့ကို ေငးေနမယ့္အစား ကိုယ့္အတြက္
မနက္စာ သြားျပင္သင့္တယ္ "" ဘာ ... မင္းဘာသာ စားခ်င္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္
ထျပင္ေလ ဘာကိစၥ ငါကျပင္ေပးရမွာလဲ "" မင္း ငါ့ကို ဘယ္လို ေခၚလိုက္တယ္ "
" ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ .. မင္းက ငါ့အလုပ္႐ွင္မွ
မဟုတ္ေတာ့ပဲ ... ပီးေတာ့ မင္းနဲ႔ငါအသက္
အတူတူပဲ အဲ့ေတာ့ ႐ိုေသေနဖို႔မလိုေတာ့ဘူး ထင္တယ္"" hk .. ok ေလ သိပ္ေတာ့
မထူးဆန္းပါဘူး ... ဒါေပမယ့္ မင္းငါ့ကို
မနက္စာ ျပင္ေပးရမယ္ "" ဘာလို႔ ျပင္ေပးရမွာလဲ ..
မျပင္ေပးႏိုင္ဘူး .. "" မင္းကိုယ္မင္း ေမ့ေနတာလား ဖန္ဆင္း
မင္းကို ငါလက္ထပ္ထားတာေနာ္ ...
မနက္စာမွမဟုတ္ဘူး မင္းငါ့ရဲ႕ေဝယ်ာဝစၥေတြ
အကုန္လုပ္ေပးရမွာ "
