Ölümsüzlerin Kehaneti: Büyük Savaş

YENİ GÜÇLER

  Hava biraz serindi bu yüzden montumu almak için eve tekrar girecektim ki sonrasında okadar da soğuk olmadığını anladım. Ayağımdaki botlara rağmen koşmaya başladım. Ayağımda bot olmasına rağmen hızlı gidiyordum. Rüzgarı delip içinden geçiyordum resmen. Okul evimize uzaktı ama biraz daha hızlandığım zaman okulun kapısını gördüm. Okula vardığımda saate baktım, zil çalmasına daha 5 dk. vardı. Okula çok hızlı gelmiştim. Bahçeye girdiğimde bahçede Alex'i aradım. Alex'i bulduğum zaman yanına koştum. Biraz daha yaklaştığımda yanında iki tane kız vardı. Birisi kızıl saçlı, ela gözlüydü diğerine baktığımda siyah ve dolgun saçlıydı fakat rüzgardan dolayı saçları uçuşuyordu. Kömür karası gözlerinde resmen kaybolmuştum. Beni farkettiğinde yüzünde küçük bir gülümseme oluşturdu. Bana bakmayı bırakıp Alex'i dinlemeye devam etti. Ama ben hâlâ ona bakıyordum. Alex'i dinlerken arasıra gözü Alex'in boynuna kayıyordu. Alex'le dünkü olay hakkında konuşmak için yanına gittim. Rüzgardan dolayı sesleri kısık kısık geliyordu.

- Merhaba Jack. Bende tam senin hakkında konuşuyordum. Dünkü ayı senin bacağını ısırmıştı değil mi?

- Bende seninle o konuyu konuşacaktım. O bir ayı değil...

Sözümü söylemeden siyah saçlı kız konuşmaya başladı.

- Waow. Sen ayıyla kavga edensin.

- Ah evet. Ama olay pek öyle olmadı. Neyse bu arada benim adım Jack.

- Bende Chloe memnun oldum.

Dedi ve yüzünde içten bir şekilde gülümseme oluşturdu. Chloe dediğinde içim kıpır kıpır oldu. Rüzgar yavaşlamıştı, bulutlar güneşin önünden çekilmişti ve ortalık kurumaya başlamıştı. Dışarısı sıcaklamaya başlamıştı ve ben sıcaktan nefret ederim. İçeri girecekken aklıma Chloe geldi ve onun da fikrini aldım.

- İçeri geçelim mi?

- İyi olur aslında. Hem sende bana okulu gezdirirsin. Ben yeniyim de.

- Tamam, hiç problem değil. 

Alex'e baktığımda kahkaha atıyordu. Kahkahasını birden sanki yanındaymışım gibi duydum. Daha sonra gittikçe tiz bir hâl aldı. Chloe ye döndüğümde bana meraklı gözlerle bakıyordu.

- Hadi gel sana heryeri göstereceğim...

- İşte burası da kantin. Şuan zil çalmasına yaklaşık...

Saate bakarken zil çaldı ve cümlemi toparlamaya çalıştım.

- Evet yaklaşık 0 dk. var.

Chloe ufak bir kahkaha attı ve daha sonra yüzünü astı.

- Ah. Zil çaldı. Gitmem lazım.

- Sorun değil.

Konuşmamız bittikten sonra dolabıma yöneldim ve  kitaplarımı aldım. Ders programına baktığım zaman fizik olduğunu gördüm. Canım fazla sıkılıcaktı ama beklemek zorundaydım. Acaba o yaratık bana ne enjekte etti?