Ölümsüzlerin Kehaneti: Büyük Savaş

TUZAK

Chloe ilk gülümsedi sonra alaycı bir şekilde,

- Neden söyleyeyim?

- Çünkü sadece birkere sakince sorarım.

Babam 2 tane gölge oluşturdu ve ikiside Chloe'nin boğazını sıkmaya başladı ve bu sefer gülen babam oldu.

- Kararını istediğin zaman değiştirebilirsin ama ölmeden önce olsa senin için iyi olur.

Chloe canı yanmamış gibi durmaya çalıştı ama hem mimikleri hemde kalp atışı canının yandığını bağıra bağıra söylüyordu. Chloe en sonunda pes etti.

- Tamam. Tamam herşeyi anlatacağım.

- Ha şöyle davran da seni öldürmemem için bana nedenler ver.

Babamın gölgeleri buhar olup havaya karıştı. Chloe elini boğazına götürdü ve derin derin nefes aldı ve sözlerine başladı.

- Neyi anlatacağım?

- İlk vampirin planlarını.

- O kehanetin gerçekleşmemesi için herşeyi yapar. Kendi oğullarını bile öldürür. Öyle de yaptı zaten. Bütün oğullarını öldürdü ve güçlerini aldı.

Chloe bu sözleri söylerken gözünden akan yaşları sildi. Bende bu  sözlerden sonra ilk vampiri öldürme hissim daha çok arttı. Babam garipseyip sordu.

- Ne oldu?

- O Jhon'u öldürdü.

- Jhon kim.

- Sevgilim. O oğlunu gücü için öldürdü. Sadece güç için.

Resmen babama bağırıyordu. Bu durum onun içinde kötüydü.

- Sakin ol Chloe. O zaman neden O'nun yanında duruyorsun.

- O'nun yanında olmazsak bizi bulup öldüreceğini söyledi.

- Kim kimi öldürüyor göreceğiz. Chloe bize şatonun nerede olduğunu söyle bizde senin intikamını alalım.

Chloe tamam anlamında başını salladı ve ekledi.

- Jonh'un intikamını alacağım.

Chloe şatonun nerede olduğunu söyledi. Annem süpürgeleri hazırladı. Anında baskın yapacaktık. Şatonun etrafında hiç koruyucu yoktu. Hepberaber indik ve bir kapının önünde durduk. Orada çeşitli semboller vardı. Babam sembolleri incledi ve konuşmaya başladı.

- Burası olmalı ama burada kimse yok.

- Hayır içlerdeler.

Diyerek atıldı Chloe. Babam Chloe'ye güvenerek içeriye girdi ve onunla beraber bizde girdik. Chloe bir şalteri indirdi ve birden üzerimize kurtboğan sarmaşıklarından bir ağ düştü. Bu bir tuzaktı. Ben bu duruma dayanamayıp Chloe'ye seslendim.

- Neden bize tuzak kurdun? O senin sevgilini öldürdü ve sen hâlâ onun yanındasın.

- Jhon'u O öldürmedi. Ben öldürdüm.

Dedi ve kahkaha atmaya başladı.

- Ama neden? Sen onu seviyordun.

- Jhon güçlü bir vampirdi ve babasına karşı geldi. Bende onu cezalandırdım. Güç benim için herseyden önemli!

Chloe duvarda asılı duran bir kılıç aldı ve Leonardo'nun kalbine sapladı. Leonardo acı içinde kıvranıyordu. Chloe kılıcı kendine doğru hızlıca çekti ve kılıcın ucunda Leonardo'nun kalbi olduğunu gördüm. Şok içinde kaldım. Leonardo artık aramızda yoktu. Chloe'nin bu davranışına baka kalacak değildim. Bir hışımla Chloe'nin üstüne atladım ve seri şekilde yumruklar atmaya başladım her yumruğumda Chloe'nin ağızından gelen kan artıyordu.

- Artık kimse seni elimden alamaz.

Chloe'nin yüzünü bakılmayacak hâle getirdikten sonra pençelerimi çıkartıp Chloe'nin kalbine doğru sapladım ve kalbini tuttum. Bütün gücümle kalbini vücudundan ayırdım. Chloe son nefesini verirken yüzümde tiksindirici bir ifade vardı. Annem bana uzun uzun baktı ve sonrada bir şeyler mırıldandı. Kurtboğan sarmaşıkları birden örgü iplerine dönüştü. Herkes rahat bir nefes alınca Leonardo'nun yanına gitti. Leonardo'nun cansız bedenine bakınca gözünden akan yaşlara hakim olamadım. "Leonardo'nun yerine keşke ben olsaydı." kelimeleri kafamın içinde yankılanıyordu. Malia'ya baktığımda ise onu gözlerinden akan yaşları silerken Leonardo'nun cansız bedenini dürttüğünü gördüm.

- Uyan Leonardo uyan! Lütfen!

Malia'nın yanına gittim ve göz yaşlarını silerek,

- Merak etme Malia bu savaşı kazanacağız. Sen üzülme Leonardo şerefiyle cennete gitti. Bütün insanlığı korumak için kendini feda etti.

Malia kendini toparlayarak,

- Haklısın bu savaşı kazanacağız.

Dedi ve bana sarıldı ikimizde ağlamaya başladık. Bu üzücü olay yüzünden ikimizinde göz yaşları durmuyordu. Ben Malia'yı daha da üzmemek için sarılmayı bıraktım ve Malia'nın kafasını göğsüme yasladım. Bu anı bir kükreme sesi bozdu. Arkamıza baktığımda vampirler gelmiş bizimkilerle savaşıyorlardı. Bu olaya fazla kapılmıştık ki hiç birşey duymadık. Kendimize geldiğimizde Chloe hızlı bir şekilde dönüştü ve vampirlerin uatune atladı bende aynı şekilde dönüşmeye başladım ama birşeyler farklıydı kendimi daha güçlü hissediyordum. Boyumda fazla büyümüştü. Birden yumruğum kan kırmızısı alev aldı ama acımıyordu. Bu yumruğu test etmek için birl vampirin karnına yumruğu attım. Vampirin  karnında koskocaman bir delik oluştu ve yere yığıldı. Bu yumruk çok güçlüydü. Bir diğer vampir benim üstüme atlarken ayağından tuttum ve kendisini ikiye ayırdım. Resmen gücümün doruklarındaydım. Vampirlerin hepsi ölmüştü. Bende babama merakla sordum.

- Baba bu alev de neyin nesi?

- Bu alfa alevi. Gerçek alfalarda olan birşey. Normalde bu kadar güçlü olmaz ama sen delta olduğun için normale göre daha güçlü.

Annem ıslığını çaldı ve süpürgeler geldi. Ben ve Malia süpürgeye sığmak için tekrar insana dönüştük. Herks bindiğinde havlanmaya başladılar ve evin yolunu tuttuk. Yol boyunca kimse ağzını açmadı. Babam eve vardığında bir harita çıkardı ve bir şeyler mırıldandı. Haritanın üstünde bir işaretler ortaya çıktı. Merakımı yenemeyip sordum.

- Bu ne baba?

Babam haritaya göz gezdirerek cevap verdi.

- Müttefiklerimizin yerleri. Şimdilik herkes uyuyacak. Yarın dikkatlice düşünürüz.

Herkes bu teklifi kabul etti ve odalara dağıldık. Bir oda fazladan vardı ama Leonardo'nun odası olduğu için herkes eskisi gibi aynı odalarda uyudu. Bende Malia'nın alnını öptüm ve kısık bir sesle,

- Merak etme hepsi geçecek.

Dedim ve Malia'nın sırtına sarıldımım. Malia bana döndü ve dudağıma yapıştı bende karşılık verdim. Öpüşmemiş bittikten sonra aynı şekilde uyumaya devam ettik. Çok yorucu bi gün oldu ve Leonardo'nun ölümü yüzünden üzücü bir gün de olmuştu. Leonardo'nun ölümü gözümün önüne canlanıyordu ama uyumam da lazımdı. Göz kapaklarım ağır bir şekilde aşağıya doğru indi ve uykuya daldım