Hatırlatma :
Ne yani ? Beni Harry mi kurtardı? Kurtarııcım Harry mi? Beni o kara delikten çekip alan o muydu? Stef'in dediği gibi kendime geldiğimde ona bir teşekkür borçluydum. İşte bu yüzden kendime gelmek istemiyorum.
NE GÜZEL DEĞİL Mİ ? KURTARICIM BİR OTİSTİK.
-----------
Uzun süre gözlerimi tavandan ayırmadım. Dudağımın sağ altında hissettiğim acıyla inledim. Piercingim intihap yapmıştı. Ama kafam o kadar karışıktı ki bunu önemsemedim.
Yataktan doğruldum ve başımı ellerim arasına aldım. Öylesine doluydum ki.. Kalktım ve merdivenleri incitmemeye çalışırcasına basamakları indim ve salondaki manazaryla bamm!
Stef, Otistik, Zayn ve birkaç daha önce görmediğim siyah takım elbiseli adamlar vardı. Kendi aralarında toplantı yapıyor gibiydiler. Ta ki beni farkedene kadar.
Tek kaşımı kaldırıp anlamsızca onlata baktım. Otistik bakışlarını üstümde gezdirdikten sonra başını öne eğdi. Stef'in endişeli bakışları yok olmuş ve yerine mükemmel sevinç dolu gülümsemesi gelmişti. Zayn'se hala durumun ciddiyetindeydi. Takım elbiseli adamları saymıyorum bile. Yiyecek gibi bakıyorlar. ÜRKÜTÜCÜ
"Demek uyandın?" diye cıvıldadı Stef.
Sadece kafa sallamakla yetindim ve mutfağa ilerledim. Elime koca bir bardak alıp musluğu açtım. Evet musluktan su içeceğim. 2 saat damacananın pompasıyla uğraşmaya üşenmiştim.
Bardağı yanıma alıp tekrar yukarı çıkmaya yeltendim.
"Ros!" dedi Zayn ciddiyetini bozmayarak. Bakışlarımı ona çevirdim.
"Sencede artık konuşma zamanı gelmedi mi ?"
Gözlerimi kırpıştırıp yanlarına ilerledim. Stef'in bana ayırdığı yere oturdum ve elimdeki bardağı sehpanın üstüne bıraktım. Her hareketimi nefessiz izliyor gibiydiler.
"Sen kendini toparlayınca bu konuyu konuşmayı düşünmüştük. Ama bunun büyük bir zaman kaybı olacağını anladık. " diye araya giriverdi Stef.
Baygın ve s.kici ses tonumla
"Soruyu sor, cevaplayacağım."
"Aslında benim soracak bir seyim yok."
" Bence de olamaz beni oraya sürükleyen sendin zaten."
"Beni anlamayacağını biliyordum zaten. " diye kükredi.
"Bağırarak üste çıkamazsın. Sesini kes! Hatta yeri gelmişken şunu da söyleyeyim. Uzun bir süre seni görmek istemiyorum."
"Daha olayı bilmiyorsun bile nasıl bu kadar eminsin ?!"
Araya Zayn girdi ve
"Bunu aranızda sonra halledin. Soruları Harry soracak."
Ortamda büyük sessizlik oluşunca otistik dudaklarını araladı ve
"6 saatlik zaman zarfından ne hatırlıyorsun ?"
Bir an duraksadım. 7saat öncesini hatırlamaya çalıştım ve aklımdan geçenleri ortaya koymaya başladım.
"Karanlıktı..Sanki gözüm açık olduğu halde kapalıymış gibi. Neler olduğunu anlamaya çalışırken içeri biri girdi. Onun tarafından karnıma sert bir darbe aldım." Zayn kaşlarını kaldırdı .yutkundum ve devam ettim. "Garip olanda kollarım ve ayaklarım bağlı değildi. Kimsenin beni orada bulamayacağını anlamıştım. O yüzden hiç çırpınmadım. O odadan Çıkıp gittikten 2saat falan gibi geçen süre zarfında uyumuştum sanırım. Sonra kapının sesiyle uyandım. Adam tekrar gelmisti. Bana babamla ilgili birçok şey söyledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dark Paradise
Fanfiction"Zaten doğduğum yer de karanlıktı. İçi ne kadar sevimli görünse de dışarıdan baktığınızda da anlayabilirdiniz hayatımın KARANLIK bir CENNET olduğunu."
