Kidnapping My Wife (New Version) - On-Going

Chapter 3

Jeff

"Hey, you are Kristina, right?"

Nakangiti ang isang lalaki nang makasalubong si Kristina. Tumigil ito sa paglalakad upang makausap siya.

May dalang iba't ibang papeles si Kristina at halatang halata na ayaw pa muna nitong makipag-usap sa lalaki, but at the same time, she does not want to be rude, kaya kinakausap niya ito.

Naririnig ko ang usapan nila dahil nakatayo lamang ako sa hindi kalayuan.

I don't know. I'm like a fool. I know I said na ayaw ko na muna siyang makita, but for the one week that passed, I kind of missed her presence, her face and everything about her. I don't know why I feel this way towards her. Honestly.

Kaya nandito ako ngayon. Nakatayo. Tangang tanga.

I just want to see her even from afar.

"Can I get your number? Baka pwedeng maging magkaibi--"

"Who said that you are allowed to chitchat during working hours?" I cut him off.

Kahit alam kong ang lalaki lamang ang nagsasalita ay sinali ko na si Kristina sa pangangaral ko.

"Sorry sir," halos magkasabay na usal nila at umalis na upang magpatuloy sa kanilang trabaho.

Napailing ako at muli nang bumalik sa aking opisina. Iyon lang ginawa ko dun, nanira ng moment. Hindi rin naman kasi ito oras ng pagmomoment. Now is the time for work.

Napakadali ng oras na hindi ko man lang namalayan na uwian na pala. I was thinking kung nakauwi na kaya siya? At kung oo, sino naman kaya ang kasama niya ngayon?

Baka yung lalaking yun ang kasama niya! I know he was hitting on her! Hindi niya dapat ako maunahan. I knew her first, she will be mine first!

Wait, what? Ano ba itong iniisip ko? Napailing ako. What am I thinking? Damn!

Agad kong inayos ang mga papeles at pinasok ito sa bag ko. I need to be fast. Kailangang maabutan ko si Kristina. I'm afraid baka kasama na naman niya yung lalaking yun. I'm afraid they will get along with one another and one day, malalaman ko nalang na sila na.

Bakit ba ganito ang nararamdaman ko ngayon? Na para bang maaagawan ako ng babae? Hindi naman ako ganito noon, but honestly, I don't know why I am feeling like this towards Kristina.

Naalala ko tuloy ang sinabi ng mama ko sa akin noon, "You will know that she's the one, when you feel so close to her even if in reality, hindi naman. You feel deep connection simply because God made you for her, and she is made for you."

Pero matagal ko nang hindi pinapaniwalaan 'yan, I know there is another reason why I am feeling this way.

Anything that involves God does not mean anything to me anymore.

I do like Kristina, but the thought that she's a Christian keeps holding me back.

I don't like the thought.

What will I do? I like her. I want to be close to her...always.

Ah, bahala na.

Kristina

Paalis na sana ako nang bigla akong tinawag ni sir Harris. Kaaalis lamang ni Jim nang dumating si sir. Gusto sana akong ihatid ni Jim sa dorm, pero ayaw ko.

Unang beses ko pa lamang nakilala si Jim kaninang umaga. Pakiramdam ko ay hindi ako secured at safe sa kanya kaya hindi ako sumama.

Nang tinawag ako ni sir Harris ay halata na humihingal ito. Tumakbo ba siya? Bakit?