2.Bölüm "Katil"

30.2K 1.5K 567
                                    

Emir namı değer eski en yakın arkadaşım yemeğe kadar odaya gelmemişti. Gene hayvan gibi yiyip odaya çıkmış. Yatağımda yatıyor, kitap okuyordum.

Emir, odaya adam kaçırır gibi sertçe girmiş beni görmezden gelerek yatağına ilerlemişti.

Boş bakışlarla kıyafetlerini yana itip oturuşunu izledim.

"Oda mı değişireceksin?" diye sordum.

"Ben neden değiştireyim? Kaçacak bir şeyim yok değiştirmesi gereken sensin." dedi yüzüme bile bakmadan.

İçten içe her zaman onunla bir gün tekrar karşılaşacağımı biliyordum. Ve bu gerçekleştiği zaman pişman olduğumu söylemeyi düşünmüştüm. Peki şuanda beni tutan neydi?

"Benim de değiştirmeye niyetim yok." dedim ifadesizce.

"İyi." diye homurdanıp yatağa uzandı.

Ben de kitabıma döndüm. Daha doğrusu dönmeye çalıştım. Çünkü aklım bambaşka yerlere gitmişti.

...

- 6 sene önce -

Genç oğlan yalnız bırakıldığı bankta oturmuş. İlk reddedilişinin, o zaman aşk diye adlandırdığı hislerin acısını çekiyordu. Küçük yaşta yaşadığı acılardan sonra kendini kapatmıştı. Şimdiyse kendini açmaya hazır olduğu kalbini hızlandıran kişi tarafından sevilmediği gerçeği vardı. Kendi hayatını, dünyayı sorguluyor. Sonrasında "Kimse beni anlamıyor." a bağlayıp tipik bir yeni ergen gibi davranıyordu.

O şehre yeni taşınmış, eski hayatını geri isteyen mutsuz başka bir oğlan ise başıboş bir şekilde geziniyordu. O bankın önünden geçerken neden bilinmez bir anda boş bakışlarla etrafı izleyen her an ağlayacak gibi duran çocuğun yanına oturdu.

Bir süre kimse konuşmadı.

En sonunda yeni gelen çocuk sıkılarak

"Ben Emir." dedi dostça bir gülümsemeyle.

Kendi kendine acımakta olan çocuk ise bu nereden çıktı şimdi diye düşünüyordu.

"Fırat." dedi soğukça.

"İyi misin Fırat?"

Fırat cevap vermedi. Emir umursamadı, konuşmaya devam etti.

"Ben şahsen değilim. Buraya yeni taşındık ve endişeliyim ya yapamazsam diye korkuyorum. Alıştığım yerden çok farklı burası."

Derin bir nefes aldı Fırat. Bu çocuk neden hala konuşuyordu ki?

"13 yaşındayım ben, sen kaç yaşındasın?"

"13." dedi Fırat soğuk tavrını koruyarak.

"Ah çok iyi umarım aynı okuldayızdır. Tanıdık biri iyi olur. Bu arada gezdirir misin bana burayı? Pek sevmedim ama belki güzel yerleri vardır ha. Sen seviyor musun? Ben İzmir'i çok seviyordum."

"Sus artık!" diye bağırdı Fırat sabredemeyerek.

Sonrasında ise duraksadı ve birden tüm her şeyi haykırırcasına ağlamaya başladı. Emir, eninde sonunda ağlayacağını tahmin ettiği çocuğa yaklaşıp sarıldı.

Fırat kafasını Emir'in omzuna gömüp ağlamaya devam etti.

"Şşş." dedi Emir "Söz veriyorum geçecek."

"Daha ne olduğunu bile bilmiyorsun."

"Olsun." dedi Emir genç çocuğun sırtını sıvazlayarak.

ANAFOR (BOYXBOY)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin