ANAFOR (BOYXBOY)

27.Bölüm "Güzel bir an"

Güzel bir rüyadan uyanıp kendimi güzel bir anın içinde bulmak paha biçilmez bir şeydi. Zira pek tecrübe ettiğim bir şey olduğunu söylemezdim. Ama şuan olan tam olarak buydu.

Kollarımın arasında düzenli nefesler alan çocuğa baktım. Emirdi işte. Hayatımın merkezi olmayı gene başarmış olan çocuk. Yıllar geçse de gene orada olacak çocuk.

Her şey rüya gibi geliyordu. Gözlerimi tekrar açacak ve uyanacakmışım gibi... Sanki bu anın gerçek olduğunu kanıtlamak istercesine yanağına bir öpücük bıraktım. Daha çok hafif bir dokunuş gibiydi. Uyansın istemiyordum, onu izlemeyi seviyordum.

Onu izlemeye dalmışken asla susmayan iç sesim derinlerden gelen bir sesle bağırdı.

Şimdi ne olacak?

Ne yapacaksın?

Sus dedim.

Mutlu olacağım.

Yapacak başka bir şey yok.

Ama düşünmen gereken şeyler olacak.

Şimdi düşünmek istemiyorum.

İstemiyorum.

Anı yaşamak. Tek istediğim bu. Ve Emir. Başka bir şeye gerek yok. Zaten oldukça yakın olmamıza rağmen daha da yaklaşıp gözlerimi yumdum. Onda biraz kıpırdanma hissetmemle tekrar gözlerimi açıp hafifçe kafamı çektim ve uyku sersemliğiyle buruşturduğu yüzüne baktım. Refleks olarak dahi olsa şuan gülümsediğime emindim.

"Fırat." diye mırıldandı daha gözlerini açmadan.

"Emir." dedim bende fısıltıyla.

Gözlerini açıp bana baktı. Rahatlamış bir nefes verip. Elini yavaşca bana doğru getirdi ve yüzümde gezdirdi.

"Kötü bir rüya gördüm." dedi uykulu bir tonda.

"Anlat."

"Gerçek olduğunu sandım bir an." dedi. "Rüyanın yani. Hatta kabusun."

"Devam et."

"Buradaydık seni uyandırıp hiç bir şey demeden vuruyordum. Defalarca kez. Ağlıyordum ama duramıyordum. Canım senden çok yanıyordu."

"Kötü sözler sarf ediyordum sonra seni görmek istemediğimi söyleyip gidiyordum."

Titrek bir nefes verdi.

"Sonra her şey bitiyordu. Korkunçtu. En sonunda kendimi bilmediğim bir yerde buluyordum ve sen artık yoktun."

"Ama böyle yapmadın ki yapsan bile sana kızamazdım. Hakkettim."

"Hayır öyle bir şey yapma olasılığımı bile düşünmem."

"Niye?" dedim hafifçe gülümseyerek. "Sen iyi bir intikamcı değil miydin?"

"Hala öyleyim. Ama sana değil."

"Neden?"

"Hala soruyor musun? Bunları aştık sanıyordum." diye mırıldanıp gözlerini yeniden yumdu.

"Belki duymak hoşuma gidiyordur." diye fısıldadım.

"Çünkü seni seviyorum. Her açıdan. Her manada." dedi. Ardında cevabımı beklemesen yataktan kalktı.

"Nereye?" dedim yerimden kalkmadan.

"Lavaboya."

Odadan çıkmasının ardından yatakta oturur konuma gelip gözlerimi ovuşturdum. İmkanım olsa burada bi 24 saat daha uyurdum.