22.Bölüm "Sen bana bak yeter"

15.7K 1.1K 272
                                    

Mide bulandırıcı bir baş ağrısının verdiği acı ile uykumdan sıyrıldım. Gözlerimi açmadan geri uyumaya çalışsamda bu imkansız görünüyordu.

Gözlerimi ellerimle ovuşturup açtım. Umut'un yatağındaydım. Yanımda Barış uyuyordu. Tişörtü yoktu. Umut ise karşıdakı pufa gömülmüş saçma bir konumda uyuyordu. Gecenin anıları aklıma gelince yüzümü buruşturdum. Umut'un uyandığı amda beni dövmesi muhtemeldi. Odada yankılanan müzik sesiyle yanımdakı Barış kıpırdandı. Doğrulup etrafa bakındı.

"Fırat!" dedi dehşet içinde. "Dur senin yavuklun vardı."

"Umut!"

"Ne var?" dedi Umut uykulu bir tonda.

"Namusum elden gitti mi yoksa?"

İstemsizce kahkaha attım.

"Asıl Umut'un namusu gitti mi?" dedim sırıtarak.

"Fırat'a katılıyorum. Pis ırz düşmanı ya. Birde beni suçluyorsun." diye homurdandı Umut.

"Ne yapmışım sanki ya?" diye söylendi Barış.

"Lan delirttin beni zaten. Sonra üstüme kustun kendi üstüne de kustun. Fırat sen zaten ağlayıp yerde yuvarlandın."

"Bana iyisinden iskender ısmarlayacaksınız." diye devam etti Umut tehditkar bir tonda.

"Ya öyle mi olmuş?" dedi Barış suçlanarak. "Of benim sarhoş halim ters. Niye içmeye gittik biz ki?"

"Hain Fuat abi."

"Babama laf yok. İkinizde sorun var." dedi Umut kaşlarını çatarak.

"Aynen kanka." dedim yataktan kalkıp. "O zaman bem yavaştan gideyim."

"Dur. Daha sana azar çekmem lazım."

"Yalnır bırakıyım bence sizi. Öpüşemediniz dün falan yazık." diyip odadan çıkmaya yeltendim. Kafama doğru gelen yastıktan son sürat kaçıp kapıyı kapattım.

...

-4 sene önce-

Fırat ona doğru yaklaşan adım sesleri ile kafasını kaldırıp ileri doğru bakındı. Kendisine doğru gelen dostunu görmesiyle sırtını yasladığı ağaçtan ayırıp ayaklandı ve ona sarıldı.

"1 haftadır yoktum be oğlum. Özledin mi beni?" diye takıldı Emir.

Fırat lafta kardeşinin kokusunu içine çekti. Huzur buluyordu bu kokuda. Huzur buluyordu bu sıcaklıkta. Ama asla kendine söylemeyeceği şeylerdi bunlar.

"Özledim ne var?" dedi dürüstçe. "Hem tek başıma basketbol oynamak falan eğlenceli değil."

"Ben de özledim valla. Konya'yı değil ama seni. Keşke sende benimle İzmirde olsaydın."

"Güzel olurdu." dedi Fırat gülümseyerek.

"Hadi gizli yerimize gidelim madem." dedi Emir kolunu arkadaşının omzuna atarak.

Gülüşerek parkta yürüdüler. Kimselerin geçmediği o gizli kalmış tarafına gidip oturdular.

"Saat 12 oldu neredeyse oldu." dedi Fırat saatine bakarak. "Alkolikler, keşler falan gelmesin."

"Parka gelseler bile buraya gelmezler." dedi Emir kendinden emin bir tonda. "Ayrıca korkma, korurum ben seni."

"Aman ne rahatladım."

"Neyse, ne diyeceğim? Bugün kaçıydı ayın?" dedi Emir anlamsız bir heyecanla.

"Bilmiyorum ki kaçı?"

ANAFOR (BOYXBOY)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin