Meda:Oktay
Camlar açıldığında kısa bir şok geçirip kendimi cimcirdim. Cimcirdiğim yer tahmin ettiğimden daha çok acıdığında ağzımdan sesli bir inilti koptu.
Ağzımdan çıkan iniltiyi duyan Oktay bana meraklı gözlerle bakıyordu. Mal mal cimcirdiğim kolumu sıvazlayıp iyiyim der gibi sırıttım. Ah cidden aptalım. Berk'in bana Küçük aptal demesine bazen hak vermiyor değilim.
Evet gelelim konumuza ben benim işte kendini cimciren pisikopatı bozuk küçük aptal.
Oktay mal mal sırıtmama karşı kaşlarını biraz daha çattı.
Kapıya yaklaşıp kolumu sıvazlamayı bıraktım.
"Ne oldu Oktay?" Vaaaoov sesim oldukça havalı ve mesafeli çıkmıştı. Kendimi tebrik edip tekrar Oktay'a döndüm.
Elini ensesine atıp gözlerini kaçırdı. Derin bir nefes alıp gözlerini tekrar gözlerimle buluşturdu.
"Şey... Atla bırakayım seni "
Tekrar önüne dönüp direksiyonla uğraşmaya başladı. Ne oluyordu bu çocuğa? Yoksa başka bir intikam planı mı yapıyordu Berk?Ne zannediyordu bir de arabasına mı bineceğimi mi? Ah yapma ama Oktay ben o kadar ucuz bir karaktere mi sahibim sence?
Egildiğim camdan doğrularak çantamdan kulaklığım ve telefonumu çıkardım. Kulaklığımı telefonuma taktım ve rastgele bir şarkı seçtim. Bir kulakçığını sağ kulağıma takıp diğerini elime aldım. Tekrar eğilip piç emile yaptım.
"Gerek yok senin arabana binecek kadar düşmedim."
Oktay'ın cevabını beklemeden arkamı dönüp sol kulağıma da kulaklığımı geçirdim. Kapişonumu da kafama geçirdiğimde sadece gözlüğüm ve sigaram eksikti yani. Arkadan müzikler çalarken artist bir şekilde uzaklaştım. Çok mutlu olmuştum gerçekten Oktay 'a posta koymuştum. Jsjsjshj😎
Yolda ilerlerken mutluluğumu bir kenara atıp Oktay'ın davranışlarını düşünmeye başladım. Bana takip isteği atması beni eve bırakmak istemesi beni Berk'ten kurtarması. Cidden ne oluyordu??
Düşüncelerimi bölen karşıdan gelen birkaç erkek ıslıkları idi. Aniden olduğum yere çivilendim. Terettütle başımı kaldırdığımda karşıdan gelen yaklaşık benimle aynı yaşta olan üç erkek vardı. Biri sigara içiyor yanındaki diğerlerine göre daha uzun olan ellerini cebine atmış bana bakıyor ve en soldaki ise mal mal sırıtıyordu. Beni gördüklerinde adımlarını biraz hızlandırdılar. Ne yapacağımı bilmez bir şekilde sağıma soluma bakıyordum ki en sonunda mantığım araya girdi.
Kaçsana kızım!!
Mantığımı tebrik edip son kez gelen gençlere baktığımda çok yaklaştıklarını fark ettim. Kaçmam gerekiyordu. Sokak tenhaydı. Birkaç dükkan vardı ama onlar ise biraz uzaktı.
Arkamı dönüp hızlı adımlarla ilerlemeye başlamıştım ki yakınımdaki adım sesleri ile koşmaya başladım. Korku tüm vücudumu ele geçirmişti. Biraz daha hızlandığımda vücudum sert bir bedene çarptı. Çarptığım bedeni umursamayıp yanından geçecekken kolumun aniden çekilmesiyle yine aynı bedene tosladım. Kafamı terttütle kaldırdığımda Oktay'ı görmemle mutluluktan ölebilirdim. Kendimi gerçekten güvende hissettim. Aniden beni arkasına alıp bir adım ilerledi. Oktay ellerini yumruk yapmış sinirden olduğunu düşündüğüm damarları belirginleşmişti.
Bana dönüp eliyle arabayı işaret etti. "Sen geç ben geliyorum."
Beni biraz arabaya doğru iktirip biraz önceki çocukların yanına ilerlemeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELALI
Teen FictionGözlerinden kırılmış kalbimin bir meyvesi olan göz yaşlarım döküldüğünde onu ve o kızı izlemeyi bıraktım. Ben Meyra 3 senedir okuduğum okulda ben dahil hiç kimsenin yüzüne bile bakmaya cesaret edemediği okulun belalı grubunun en belalı üyesine b...