BELALI

kes sesini

Medya: Berk

Yolda mayışık hareketlerle yürürken bir yandan da Kerem'e cevap vermeye çalışıyordum. Beynim dün gece uyumak için kendimle savaşırken ansızın aklıma gelen  'Berk'in annesine ne olduğu sorusu 'ile oldukça meşguldü. Kerem'e bunu soruyor fakat karşılığında asılan bir surat ifadesi alıyorum. Bu yüzden bir daha Kerem'e bu konu hakkında soru sormamak için kendime söz geçirmeye çalışıyordum. Ama gerçekten çok merak ediyordum. Acaba Berk'e sorsam cevap verirmiydi?

Saçmalamayı kes Meyra 😒

Evet gerçekten saçmalamıştım. Ama merakım beynimi, aklımı, zihnimi ele geçirmiş durumda ve yakında bedenimi de ele gecirecekti. Ama şansımı denemek istiyorum. Berk beni öldürecek değil ya  Alt tarafı beni tersler ya da her zaman olduğu gibi ifadesiz suratıyla bana bakıp 'kes sesini' derdi.

Üzülebileceği gerceğini unutuyosun gerizekalı

İç sesim haklıydı. Kerem'i bile bu kadar üzüyorsa Berk'i kim bilir ne kadar üzerdi.

Onun üzülmesini istemem gerek değil mi? Ama neden onun üzüldüğü -hem de annesi konusunda- aklıma geldiğinde kendimi pişman hissediyorum?

Yok yok bunu ona soracaktım. O kendinden başka kimsesyi düşünmeyen bencilin tekiydi ben neden onu düşüneyim ki 

"E sen ne düşünüyorsun bu konuda balım?"

Kerem bana onu hiç ama hiç dinlemediğim bir zamanda seslendiğinde şaşkınlıkla ona döndüm.

"Hııı?"
Kerem benim onu dinlemediğimi anladığında yüzüne sahte bir üzülmüş surat ifadesi  yerleştirerek yanıma yaklaştı.

"Neyin var Balım?" Ona Berk'in annesini düşünüyorum dersem bana kesinlikle kızardı çünkü bu konuyu bana kapatmam gerektiğini bildiren bir sürü emirler vermişti.

En iyisi onu dinlemediğimi söylemekti. En azından yalan yoktu. Onu dinlemiyordum.

"Pardon Kerem seni dinlemiyordum. Dalmışım."

Diyip koluna girdim. Kolunda rahat bir konuma geldiğimde devam ettim.

"Ee ne diyordun?" Konuya ilgili görünmeye çalışıyordum.

"Şey şu Galatasaray'ın şike yapmasını diyorum. Fenerle ne zaman maç yapsalar bir olay çıkıyor."  (Galatasaraylılar kusura bakmasın öylesine yazdım✔)

Gerçekten Kerem'in saçma sorularından biriymiş. Ay Kerem gerçekten bazen sırf konuşmak için konuştuğunu düşünüyorum.

Elimi kolundan çekip 'sen ciddi misin ?' Bakışları attım. O da bana 'ne var?' bakışları atıyordu.

"Kerem ben Beşiktaşlıyım."

Beni bırakıp yavaşça yürümeye başladı. Ellerini de cebine atıp. Cool bir şekilde yürüyordu.

"Ee ne olmuş yani Beşiktaşlıysan."

Ben de yürümeye başladım. Ben de cool olmaya çalışarak hızlı bir şekilde yürüyordum. Düşünün artık komikliğimi.

Sonunda Kerem'e ulaştığımda okula geldiğimizi fark ettim. Okul bahçesine girdiğimizde Berk'i ve çetesini gördüm. Berk ve Oktay  Berk'in o günkü siyah mercedes ine yaslanmış Erdem ve adını bilmediğim bir çocuk da onların karşısında duruyordu. Ve bir seyler konuşuyorlardı. Oktay bir şeyler söylediğinde Berk'in hafiften sırıttığını gördüm. Neden kötü adamlar bu kadar masum ve mükemmel gülüyordu Allah aşkına!! Berk'in beni gördüğünde sırıtması sona erdi devreye çatılan kaşlar girdi. Oktay'a döndüğümde ise Oktay gülümsemesini biraz daha arttırdı.