Memory lies within

Helpful ally

"Where the heck am I?". Biglang lumiwanag ang paligid. Totoo lang ba lahat na ito?. "I cannot believe what I am seeing right now"

"Whats the matter?" sabi ni Jeremiah. "Ano problema? Kala mo ba panaginip pa ito?"

Di ko alam sasabihin ko. Parang iba kasi sa feeling. Iba kasi feeling na nasa panaginip ka pero dito iba. It feels like real and true. Napakaformal pananamit niya at gray ang buhok nito. Good looking and charming. Di naman ako nagwagwapuhan no. Ano ako bakla?.

"Confuse?" tanong niya

"Well... yeah pero alam kong panaginip lang ito." Sabi ko. Biglang napangiti siya at lumapit sakin.

"Well... Look here". Sabi niya. naglakad kami ng ilang hakbang at pinakita sakin na isang bolang crystal na may laman.

"Tignan mo mabuti kung ano nasa loob" sabi nito. Tinignan ko at nagulat ako. Bakit nandun ako at si Henry na una naming nagkita?. Ang saya ko pala dati, bakit kaya ngayon di na?.

"Yan ang memory mo" sabi niya. Nagulat ako sa sinabi niya. What the? What is this?. Im going crazy, I must be.

So pagkatapos sabihin niya iyon, Tinignan ko mabuti kung saang lugar ako. So akoy nasa unahan ng hallway. meron ako nakitang table na 4 ang lagayan ito ng bolang crystal. Napakamedieval ang theme ng hallway ahh. ASTIG!!!.

"So ito lugar na ito tinawag na The Hall of Memories. Your memories." Sabi nito. "Only you and me can enter this hall and no one else. You may be asking, Ano to? Totoo ba to? What is this?. I know na confuse ka so sasabihin ko na kung bakit nandito ka" Sabi nito

Ako ay na shookt sa mga sinabi niya. Still astig mga design sa hall na ito HAHHAHA!.

"Nagtataka ka kung bakit ka nanaginip ka ng memories mo since last few days. Ako ang may gawa iyon para tulungan ka." Sabi nito. Tulungan ako? For what? I don't even know.

"Tutulungan kita para iguide ka para sa sagot na hinahanap mo" sabi nito. Wait does this mean na alam niya tungkol duon?. Lagi ako nagpupuyat for one reason.

"Look I just want to help your father because..." sabi nito "Hmm... looks like your time is up. Go through that door and you will wake up" Sabi nito

"Uhh err..." sabi ko. Tinulak ako gently ng pauilit ulit hanggang nakarating sa pintuan.

"Magkikita pa naman tayo don't worry. If you have questions, just sleep and ill help you with it". Sabi nito

Ako nasa pintuan at tumalikod at nagshashake kamay ko di ko alam why. As soon as I touch the knob, the knob was cold. Inikot ko na ang knob at nakita ko lang liwanag. Dumiretso na ako na walang hesistation.

"Mr.Marcos? Mr. Marcos?" Naririnig ko habang naglalakad then suddenly turns dark. Pagkatapos nun biglang may naramdaman akong kalabit sa aking ulo

"Mr. Marcos, I know that you are tired but please listen to me?" sabi nito. Pagkatingin ko... ay teacher pala. Bakit di ako ginising ni Henry?.

"Sorry sir" Sabi ko kay sir at di ako makatingin sa kanya kasi nakakahiya naman talaga.

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

After ilang oras, uwian na. Whoo finally. Nagaayos ng gamit and then...

"Huy!... so kamusta tulog kanina?" Sabi ni Henry. Sama ng tingin ko sa kanya dahil di ako ginising.

So ayun nga. Nakita nila ako nagaayos na ako at sila nagaayos na rin. Konti nalang estudyante sa room namin at naisip ni Henry na gusto malaman ano nangyari sa tulog niya.