ARTIFICIAL VAMPIRE

CHAPTER 17

CHAPTER 17

Xia's POV

Pag-uwi ko napansin ko si Zander na nakatayo lang sa may kanto habang tulala sa hangin.

"Zander," tawag ko sa kanya.

Lumingon ito sa akin. Paglapit ko sa kanya, doon ko lang napansin ang lungkot sa mga mata niya.

"May problema ba?" tanong ko ngunit isang mahigpit na yakap lamang ang tinugon niya.

"Gabi na. Bakit ngayon ka lang?" tanong niya saka humiwalay sa pagkakayakap.

"Traffic."

Nag-umpisa na siya maglakad kaya sumabay na ako. Hindi ko alam kung bakit nalulungkot ako na makita siyang ganyan. Madalas makita ko siyang seryoso pero ngayon ang lungkot niya tignan. Ayaw naman niya sabihin sa akin kung may problema ba kaya hindi na ako napumilit na magtanong.

"Paano kapag naging bampira ka? Ano gagagawin mo?" tanong niya sa akin. Natigilan ako sa paglalakad saka umiling. Kung magiging bampira ako hindi ko matatanggap. Hindi ko gusto na maging katulad nila ako na tangging sa dugo ng tao nabubuhay.

"Ayoko. Mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa maging bampira. Bakit mo natanong?"

"Bilisan na natin. Malamok dito."

Hinawakan niya ako sa kamay saka hinila. Subalit nakakadalawang hakbang pa lang kami nang may sumulpot sa harapan namin na mga bampirang nakaitim. Nanlilisik ang mga mapupula nilang mata habang nakatingin sa amin.
Napakapit ako sa braso ni Zander dahil sa takot.

"Anong kailangan niyo?" tanong ni Zander sa kanila. Ngunit wala kaming sagot na nakuha.

Sabay-sabay nila kaming inatake na agad naman kinalaban ni Zander. Wala ako nagawa kundi bumitaw sa kanya upang makakilos siya ng maayos. Umatras na lang ako sa likod niya. Paghinto ko isang bampira ang sumugod sa akin.

"Zander!" sigaw ko dahil sa takot sabay pikit. May humila sa akin bigla. Nang maramdaman ko ang yakap nito, doon lang ako dumilat. Bumungad sa akin ang mahahabang kuko ng bampira. Kundi lang ito hawak ng tumulong sa akin, baka natamaan na ako. Tumingin ako sa likod ko dahil sigurado akong hindi si Zander ang nagmamay-ari ng kamay sa harapan ko.

"Ikaw..."

"Ayos ka lang?" tanong niya sa akin. Tumango ako bilang tugon habang nakatitig sa ginto niyang mata.

Tinignan niya ng masama ang bampirang umatake sa akin. Hinigpitan niya ang pagkakahawak dito.

"Aaahhh!" sigaw nito habang namimililipit sa sakit hanggang sa naging abo ito.

"Diyan ka lang," utos sa akin ng lalaking may gintong mata bago bumitaw para kalabanin ang mga bampirang nagtatangkang lumapit sa akin.

"Xia, ayos ka lang? Nasaktan ka ba?" tanong ni Zander nang magsitakbuhan ang mga natitirang kalaban.