12. Bölüm

12 0 0
                                    

-Dünyaaaa! Nasıl korktum o an, o ses nasıl bir çığlıktır.

-Sağır mı var kızım, ne bağırıyorsun diye çıkıştım Beste'ye.

Beste, bizim okulun ayaklı gazetesi. Hem de nasıl gazete. Abartmakta üstüne görmedim. Ne zaman bi haber duysan 100 defa değişime uğratır;

-A aa bu muydu senin çocuk?

-Hayret gazetemizin haberi olmamış.

-Yok kız duymuştum da görmemiştim hiç. Dedikleri kadar da varmış. Hadi yine iyisin derken koluma öyle bi vurdu ki, gözümden yaş gelecekti az kalsın. Can'a gülümseyip gitti. Can birden gülmeye başladı. Noldu der gibi baktım gözlerine,

-Arkadaşların hep böyle mi senin?

-Kız arkadaşlarımı kasdediyorsan evet, diye sırıttım bende. Birbirimize ne kadar güvensek de az da olsa kıskançlık vardı. E o kadar da olsun artık.

-Erkekler nasıl ki? diye sordu.

-Daha içten, daha samimi.

-Huyumuz kurusun öyleyiz işte dedi ciddiye almadan beni.

Konuları uzatmayı sevmezdim. Can da bunu görmüş olacak ki, hadi gidiyoruz dedi elimi tutup beni kaldırarak.

-Nereyee?

-Sürpriz, gel işte.

Hemen motoruna bindi, ben de arkasına. Kasklarımızı taktık. Yavaş yavaş ilerlerken O gün bizim eve de böyle mi geldin diye sordum. Gülümsemesini aynadan görebiliyordum.

-Sana bişey olmasından korkuyorum uyku.

-Yaa sen hızlı gidince sana bişey olmayacak mı peki?

-Yalnızken hız yaparım ben. Olsa da ne olacak ki?

-Demek öyle. Durdur şu lanet şeyi.

-Ne demek bu?

-Durdur işte Cancan! Ani bi frenle durdu. Hemen indim ve yürümeye başladım.

-Uykuuu! Ne yapıyorsun? diye bağırdı arkamdan. Duymamazlıktan geldim onu. Arkamdan koşup tuttu kolumdan, arkama çevirdi beni.

-Amacın ne uyku? Ne yapmaya çalışıyorsun?

-Ne mi yapıyorum? Gördüğün gibi senden uzaklaşmaya çalışıyorum.

-Neden? Ne yaptım ben?

-Benim değerli olarak gördüğüm şeyler bu kadar basit değil Can.

Ona Can demiş olmama uzun süre baktı. Hiç böyle seslenmemiştim ona sevgili olduğumuzdan beri. Üzülmüş gibiydi. Devam ettim,

-Senin canın da öyle dedim.

-Ben, ben çok özür dilerim. Isteyerek olmadı.

-Neden senin değer verdiğin şeyler önemliymek benimki önemsiz? Sana bişey olsa yaşayamam diyorum, en azından beni düşün. Gözleri doldu o anda. Sarıldı bana, fısıldadı kulağıma, seni çok seviyorum. Ben de ağlarken zorla konuştum o anda, seni çok seviyorum. Bi'şey fark ettim o an. Can her kavgadan sonra bana sarılıyordu ve bu gerçekten ikimizi de mutlu ediyordu.

"Hayaller Yazınca Güzel"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin