Hayaller bir papatya gibidir.
Hayaller, gerçekler, hayaller, gerçekler...
Hayalleri olanın asla kırılan kalpleri yoktur. Çünkü onlar hayallerine ulaşmak için her yolu denerler. Ama her yolun bir çıkmaz sokağı vardır. İşte o zaman insanlar gerçekleri kabullenmeye başlar. Kabullenmeye başladıkça hayatın hatalarını da benimserler. Hayatın hatalarını kabullenmek demek hayallerimizin, sevinçlerimizinve duygularımızın kalpten arınması demektir. Asla hayatın hatalarını kabul etmeyin. Kendi aklınızdaki dünyayı yaşayın. Bunu "herkes" normal karşılamaz belki. Ama sen "herkes" olma, sen "sen" ol. Özüne dön, kendine gel
