Study || NamJin

열한 ~ Care

NAMJOON

"Joonie~!"

Sesini duyduğum Jin'e oflayarak döndüm.

Sabahtan beri sırf kıçım ağrıyor diyerek her şeyini bana yaptırıyordu.

"Ne var yine,Jin?"

Kıkırdayarak sırıttı ve koca gözlerini bana dikerek yavru köpek bakışları atmaya başladı.

"Bana marketten birkaç atıştırmalık alır mısın~?"

Gözlerimi kıstım.
"Sırf senin doymak bilmeyen miden için işimi bırakıp gidemem Jin."

Dudaklarını büzüp harika bir şekilde rol yapıp o ağlamaklı gözlerini bana dikmişti.

Sabahtan beri sırf bu taktiğe yeniliyordum! Cidden içimden bir oscar ödülünün kopyasını alıp bu oyunculuğundan dolayı ona veresim gelmişti.

"Alırsın ya~ Hem ben buradayım,sen yokken geçiririm o notları~"

Tatlı tatlı gülümseyip titrettiği sesine daha fazla dayanamayıp ayaklandım.

"Yay~"

İç çekip montumu üzerime geçirdim. Kapıya doğru ilerleyip açtıktan sonra ona son bir bakış attım.

"Uslu dur."

Hızlı hızlı başını sallayıp el salladığını gördükten sonra kapıyı çekip kapattım.

Güneşin bulutlar ile kapandığı,karanlık ve soğuk gökyüzünde bakışlarımı gezdirmiştim.

Yağmur yağacak gibiydi. Hızlı olsam iyi olurdu.

Hızlı adımlarımı yakındaki markete doğru ilerletip hızla içeri daldım.

Jin'in sevdiği atıştırmalıklarda bakışlarımı gezirdikten sonra birkaç tane seçmiş ve kasaya doğru ilerlemiştim.

Çabuk bir şekilde parayı ödeyip marketten ayrıldım.

Soğuk hava montun içine sızıp titrememi sağlarken,gözlerime dolan görüntü ile,içimdeki adrenalini hissetmiştim.

En fazla 9 yaşında olduğunu düşündüğüm bir erkek çocuk,üzerindeki bol ama ince kazakla tir tir titriyordu.

Ayakkabıları bile olmadan sıska vücudunu bile zor taşıyan bacakları, şiddetli bir şekilde titriyordu.

Dağılmış kömür karası saçları gözlerinden birisini kapatırken,diğer gözünden akan yaşlar içimi eritiyordu.

Kollarını etrafına sarmış,başını biraz aşağı çevirip yürürken,son hızda yaklaşan bir çift far ışığı ile yüreğim ağzıma gelmişti.

Elimdeki poşetleri ana yolun tam üzerine fırlatıp,tüm bedenimle ileri atıldıktan sonra kollarımı sardığım küçük beden ile,kendimi atmamın şiddetinden dolayı kaldırıma kadar yuvarlanmıştım.

Bir korna bile çalmadan,umursumazca yoluna devam eden arabanın arkasındaki plakaya baktım ve gözlerimi kıstım.

Normalde söveceğim sürücüye, yanımda bulunan çocuktan dolayı bir şey dememiştim.