Engin denizlerin dalgalarında boğulmaya başlayıp yüzmeyi unutan insanin ellerini serbest bıraktığı o derin ölüm hissinde yalnız olmayı düşünmek gibidir yasamak..bu ayni zamanda bir yazgidir da insan için..çünkü o karanlık bir kuyuyu tırmanmaya çalışan küçük bir haşere gibidir.ve karanlık insanin yalnızlığının güneşidir..çünkü karanlıkta görebilir kendini ancak insan tıpkı bir çocuğun yığının ve kalabalığın içinde kaybolması gibi oda kaybolmuştur...karanlık insanin kokusunu bilen bir annedir..insan boşluğun ve hiçliğin kimsesizliginden karanlığın sancisiyla doğmuş ve aydınlığın gözlerine aşık olmuştur..aşık olduğu şey kaybettirmiştir ona kendisini...bir hayat avcısına dönüşmüştür,yasamak savaşmayı bilmek haline gelmiştir onun için...insanin kutsalı savaştır.barış bir dinlenme seremonisi...su çılgın ayak seslerine kulak verin basiboslugun turkusune yada köleliğin zincirlerinden habersiz özgürüm narasina...bakin su ukalaya...insansın ulan sen bu neyin tavan yapması demek geliyor içimden...herşey yitti...duygular duyarsız ve kaprisli ellerin kanında boğuldu...hayaller kendini makinaya sunan para metreslerinin zevk çığlıkları için mezara stand up halde...okul kişiliğinizi aklinizi piyasaya değerlerine peşkeş çekmenin merkezi yada varlığımızın yokluğa armağanı...herşeyin çıkara dönüştüğünü söyleyenler çıkarın soytarılarıdır...terörist fışkırıyor düşünce...ask teröristleri vicdan teröristleri sadelik samimiyet teröristleri...kalbiniz de eşkıyalar kıyım için kılıç biliyor...utanmayalım hepimiz yüzümüzü sahneye döken bir avuç aktivistiz...yaşasın bizi bileyenler...yarının kalbi korkunçluğun başkenti insanda atıyor...gölgeler nerde gerçekler yüzümüze ateş döküyor kaçın!!!kaçalım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüş...Kimseden Kendine.
Fantasybelirsiz bir varoluşun çıldırtan yalnızlığında gerçekliğin şimşekleriyle ruhlarını aydınlatmak isteyenler anlamın deliliğinde şarkılar tuttururlar kelimelerin kabına...bu bir delilik serüveninin denemesidir....yaşamın korkunçluğunu katı bir yüreklil...