Kişiliğin ve varoluşun bilincine vurulmuş koca bir kereste yığınıdır okul...zindanın evcillesmistirilmis alanı olarak önümüzde duran okulun vadettiği kimlik kendimizden kaybolusa yöneliktir.bu hayallerinin ölümüyle yüzleşme biçimidir.klişeleşmiş gerçekler kimliğin yokedici savaşçılarıdır...zorunlu bir varoluş sorumlu bir varoluştur...beton yığınları içinde modası ve ihtiyaca cevap verme gücü tükenmiş bilgiyi dayatmak öğrenciyi harddisk flash bellek olarak görmenin sonucudur...çiçekler ölümle doğarken baharın kokusunu alamıyorum çığlığı körlüğün konuşmasıdır..belirlenmiş ve oluşturulmuş yaşam bicimi mutsuzluk ve isyan kokar...cocuklar ,gençler ölmez öldürülür...doğanın derinliğinde atan kalbi öldürerek inşa edilen beton yığınları aklımızı koca bir şantiyeye çevirmiş. Yağmurun ruhunu anlamayan bir coğrafya şiirin anlamını bilemez ,öğrenci şiirdi...şimdi çöp kamyonuna çevirildi...ideoloji hazretleri kafamızı matkapla deşerken sokrati canfezayi sagopayi vb. mermi yada uyuşturucu olarak kullanmamız engellenemez...okul makine üreten bir fabrikadır..kıvraklık istenmez birleştirilmiş parçaların keskin sivriligi istenir...kıvraklık yoksa dansta yoktur...nietzche hoca efendi "müziğin ne olduğunu bilmeyenler dans edenleri deli zannederler"ifadesiyle görmüştü bunu .kelimelerin bedeninde nefes alan düşünceyi kana bogmak değilde nedir bu söylesin biri?..duygu yok ask yok sevgi yok umut yok...ah evet okul kendimizi hayallerimizle gömdüğümuz bir mezar anıtından başka ne olabilir ki...boşluğun rengine bürünüyoruz ekolojik varoluş okulda egoist varoluş zorunluluğuna boyun eğiyor...kazanmak için herşey mübah.sığınaklar korkulardandır.diploma yasama korkusunun resmilesmis biçimidir.resmiyetin vicdanı ölümü içselleştirmiş bir beden gibi ruhsuz hirpalayaci anlamdan bağımsız.anlamsızlık ahlaksizliktir..hani diyorum su derin oluşların renginde yitirdiğimiz türküyü algılayabilirse dusuncemizin sesi belkide yeniden doğurabiliriz güneşi memleketimin kan kusan sokaklarında.bilmem belkide yokedebiliriz okulun canavar üretmek için çektiği sanciyi...
Not:özel okullar ve kolej benim babam senin babanı döver ifadesinin cisimleşmiş biçimidir.devlet okullarını özel okulların gece kondusuna çeviren bir sistemi ekonomik açlık üzerinden değerlendirmemek elde değil..yaşasın boş ders diyeceğim ama zaten bütün dersler hayallerimizi boşa harcayarak geçiyor...dağılalım ayılar oynuyor.........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüş...Kimseden Kendine.
Fantasybelirsiz bir varoluşun çıldırtan yalnızlığında gerçekliğin şimşekleriyle ruhlarını aydınlatmak isteyenler anlamın deliliğinde şarkılar tuttururlar kelimelerin kabına...bu bir delilik serüveninin denemesidir....yaşamın korkunçluğunu katı bir yüreklil...
