kişilik bunaklığı.

86 8 0
                                    

Belirli bir bilincin yokluğu hepimizi nesnelestirirken ortaya çıkan düşünce kanamasi ve ithali toprağımızı kendi kanımızla besliyor..ölümle yaşamanın çürümesi ölümsüzlük arzusunun sahlanisiyla paralellik arzederken hepimiz lüks mobilyaların taksitleriyle boğuşur duruma geldik..eskiden özgür köleler vardı simdi köle özgürler...hepimiz herseyde tercih hakkımızın olduğu üzerne bir yasama sahip olduğumuzu düşünürken tercih etmede ki irade bicimimizi belirleyenlerin kimliğinden haberisiziz.onlar seçenek sunuyor biz tercih ediyoruz..seçenekleri belirleyenler tercihlerimizide belirliyor ayni zamanda..onlardan kasıt,bizden olmayan değil bizim tayin ettiklerimizdir.kullanılmak ve belirlenmek kullanılmaya ve belirlenilmeye müsait olmanın sonucudur...görüyorsunuz konuşmuyorum anlatmıyorum.....çağdaş insan tüketim çılgınlığının makinelestirdigi bir çöp kamyonu haline getirilmiştir...beyin kriziyle birlikte makina krizi de yasamaktadir.icsellestirdigimiz herşey cisimlesir...algıda seçicilik gibi.onlar bizim zaaflarımızın bilgisiyle güce erişim sağlıyor.seni tanıyorlar nerde duygusallasacagini nerde neyi unutman gerektiğini biliyorlar..avmlerde saat yoktur zamanı unutmalısın çünkü.yada parklar bir hapishanenin havalandırması gibidir.ödül değil kendini yozlaştırman sonucu sana verilen rusvettir.sen sadece vergi alınması gereken bi kaynaksin.bu memleket cücelerin devleri yendiği bir memleket olarak tarihe geçecek...yarının tarihi bugün ku suskunlugumuzun şahidi.sizede oluyor mu?yürürken korna gürültüsü eşliğinde yorgunluğun derinizi yıprattığını ve bir cehennemin derinliğinde uyuyakalip eve gitmeniz gerektiği endişesi.onlar bu dünyanın zebanileridir kendi cehennemlerinin odununa çevirmek istiyorlar bizi.onlar hayatımıza yediğimiz kırbaçlarin derisidir. Bizim hayatımız onların rollerinin figürüdür simdilik.uyuyanlar başka rüyalar görür..uyanıklar ayni dunyayi..bardağın boş tarafı ilgilendirmez bizi biz neden boş sorusunun cevabını istiyoruz.bu biraz da bir babanın kanamasıdir çocuğunun yaninda.onlar bizim güçsüzlugumuzun çocuklarıdır.çıkarcılara hamiledir korkular safliklar.sistemin deliliği hepimizin yüzüne geleceğin kapısını çarpıyor.bir çuval zinciri  berbat edenler insanlık bahçesinin yağmurlarıdır.onların yeri yok çünkü yok olmak zorundalar..hayallerimizi satmadık ama bütün hayatımızı satın aldık.korkunç değil vahşice.insan kendisini nasıl satın alabilir kendisinden olmayanla.geberip gitmek banka koridorlarında..bugün bir kaybolmusluk enkazının altında insanlık...sesini duyan var mi ?

Dönüş...Kimseden Kendine.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin