Yürüyüşünün yangın kıvrımları gözlerimin karanlığına siir diye dökülürken bütün alfabeleri parmak uçlarındaki hayata dikislemenin vereceği coşkunluk tarihin en güzel kaderidir.bu bir baskaldirmadir yalnızlığın kimsesizlestiren notalarına.yüzünün uçurumlarına ekeceğim sevda sabahları bir ölünün dirilişi kadar ihtişamlı olmayacak!!!yaşamı yasamanı gerçekleştirecek bir muazzamlik...belirgin bir varoluş kazanmak yada...nefesin kesilmesin dokunurken bunlar boğazının gül açan koylarına bu bir sana gelme değil sadece...bu seninle sana gelmenin en saydam hali.yasamak ölebilenler için özgürlüktür..ben özgürlüğün direnişini gözlerinin yağmur süren göklerinde gördüm.durgunluğun kemikleşmiş haline vurulan balyoz sesiyle yoğrulurken hayatın avuçlarından döktüğün mavilik bir ressamın acizligidir...simdi dur!!!toprağa gömdüğün anılarını umutla yetiştirme vakti geldi...sana bir sen varoldu..arındır kabaligindan kendini dök düşüncenin yalınlıgini çocuk mahallelerine...sana icselliginden bir haber geldi...gözlerindeki anlamın kuşlarını gördüm.ben kuşlarının kanatlarını rüzgara kavuşturacak doğayım...simdi okudugun şey kendindir...bulman gereken değilim ben olman gereken kutsal bir tin'im...beni bulman gerektiğini söyleyen kesinliğe hareket ver...nerde olduğumu biliyorsun...neden olduğumu da...seni gördüm sesini duyurmalısın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüş...Kimseden Kendine.
Fantasíabelirsiz bir varoluşun çıldırtan yalnızlığında gerçekliğin şimşekleriyle ruhlarını aydınlatmak isteyenler anlamın deliliğinde şarkılar tuttururlar kelimelerin kabına...bu bir delilik serüveninin denemesidir....yaşamın korkunçluğunu katı bir yüreklil...
