Storm of Pirates [NL] ✓

7. Een mogelijkheid en een bedreiging.

Song: Whatever It Takes by Imagine Dragons

Een bedrijging;  een bedreiging is het dreigen met - in de meeste gevallen - fysiek geweld of de dood tegen een persoon, diens naasten of eigendommen.

"Those that are the loudest in their threats are the weakest in their actions."

Verdwaasd liep ik het huis uit, niet wetend wat te doen.

Niemand keek naar mij om, hoewel ik er waarschijnlijk gelijk een verdwaald hondje moest uitzien of een alien vanuit een andere wereld die geen idee had van waar hij was en hoe hij terug naar huis moest gaan.

Zo voelde ik me ook, maar ik voelde me ook terug hoopvol.

Er was een manier om terug naar huis te geraken. Ik kon terug naar huis gaan!

Ik liep terug naar het schip aangezien de zon al aan het zakken was.

Een paar mannen die achter waren gebleven keken me raar aan, maar voor de rest bleven ze waar ze stonden.

Ik liep op het schip via de plank die was uitgelegd en ging snel naar de keuken om het brood en haver daar af te zetten, voor ik naar mijn eigen kamer ging en daar neerviel in mijn bed.

Zo bleef ik seconden, minuten, uren liggen, onbewogen, overwegend om te huilen, en het gevoel van dat ik moest overgeven te onderdrukken.

Er werd op mijn deur geklopt, het was Jade. Het liefst had ik gewoon een kussen naar haar hoofd gezwierd en haar gezegd dat ze weg moest gaan, zoals ik altijd deed bij mijn vader, maar Jade zou gewoon een steen gaan halen en die als wraak naar mijn hoofd zwieren zonder enige genade te tonen.

"Wel je leeft nog steeds...", zei ze. Ik zei niets en bleef gewoon liggen.

"Maar de klank is precies kapot en de motoriek zo te zien ook.", ging ze op z'n sarcastisch verder, "Wel ik haat het om te moeten mededelen, maar je zult toch uit je knusse, warme bedje moeten klimmen en je dagelijkse taken moeten vervullen."

"Loop naar de hel.", fluisterde ik en meteen nadat ik die zinnen had gezegd zag ik mijn fout in. Jade trok het laken van me af en draaide me op mijn rug. Een mes, die ze waarschijnlijk altijd bij zich had, prikte in mijn keel.

"Jij gaat me hier niet de les spellen.", siste ze, "Vergeet niet, ik ben je meerdere op alle vlakken. Jij, jij bent maar gewoon een vondeling uit de zee, ik snap nog steeds niet waarom de kapitein jou zelfs maar de kans geeft om verder te gaan met je beroerde leven. Want weet je wat ik denk elke keer als ik je zie; dat je gevaarlijker bent dan je eruit ziet, dat dit engelen gezicht", ze tikte met een vinger op mijn wang, "niet meer is als een truc om te krijgen wat je wilt. Wat ben je? Een spion voor de Coral Reef Navi of erger nog een huurmoordenaar voor de Dark Waters Schip?"

"Je bent gek.", perste ik eruit. Jade haar blik verduisterde nog meer.

"Geen zorgen," zei ze, "ik zal het wel te weten komen en dan zal ik met alle plezier dit mes in jouw keel drukken tot er bloed verschijnt."