Storm of Pirates [NL] ✓

21. Aeternum Vale

 A/N: Normaal doe ik deze Author's Note dingen niet, maar voor alles is een uitzondering. Ik wou gewoon zeggen dat het me heel erg spijt dat het al een maand of 2-3 geleden is dat ik nog heb ge-upload en dat ik hoop dat het volgende hoofdstuk niet zo lang op zich laat wachten. Ik ben gewoon vreselijk wanneer het op planning aankomt. 
Ook super bedankt aan iedereen die dit verhaal leest. Jullie hebben ervoor gezorgd dat SoP meer dan 1K views heeft! Jullie zijn geweldig!
PS: Dit is echt niet mijn favoriete hoofdstuk, maar ik beloof dat het beter gaat worden!

Song: Save Myself by Ed Sheeran.

AeternumVale; een Latijns spreekwoord dat 'Vaarwel voor eeuwig' betekent. 

"Nothing lasts forever. Forever is a lie. All we have is what's in between hello and goodbye."

Het meest wonderbaarlijke was dat Finn ons niet meteen wegstuurde na Lee zijn, wel, speech op het feest.

Misschien dat hij dacht dat Lee moedig was om het zo tegen hem op te nemen, of misschien dacht hij wel dat Lee de domste persoon op deze hele planeet was en dat het geen moeilijke taak zou zijn om hem in zijn slaap te vermoorden.

Volgens mij dachten de Ghost Waters leden er ook zo over aangezien Lee dag en nacht bewaakt werd door één van hen, meestal was diegene George.

Ik had Lee sinds die avond niet meer gezien. Hetzelfde kon ik zeggen over die twee daar van Golden Coast. De enige die mij nog wat gezelschap hield was Haley. Waarschijnlijk omdat ze ervan overtuigd was dat ik paranoïde gedachten aan het krijgen was.

Misschien was dat ook wel zo. Of misschien had ik gelijk om niemand meer te vertrouwen.

De twee dagen die volgde na het feest en ik had nog geen stap buiten gezet. Ik had geen inspanning geleverd om met iemand te praten. Zelfs tegen Haley weigerde ik praktisch iets te zeggen, desondanks haar eigen inspanningen. Ook eten kon me niet zoveel meer schelen.

Dat veranderde, deels...

De ochtend van de derde dag, zag ik hoe de lucht grijzer werd en een komende storm aankondigde. De Zee was woester en maakte zich klaar een schip op te slokken, in welke tijd dan ook. En op de wind kon je het beginnende gezang van de meerminnen horen.

Het was stilaan tijd om naar huis te gaan.

~

Haley had het ook door dat de lucht aan het veranderen was en dat ik daardoor nieuwe kracht had gekregen. De gedachte om naar huis te kunnen leek nog nooit zo dichtbij, maar tegelijk heel ver weg.

Om terug te kunnen gaan naar de 21ste eeuw zou ik mij moeten bevinden op het water nog voor de storm begint. Het leek er niet op dat Lee van plan was om de Zee terug op te gaan, toch niet voor de komende dagen. Hij was te druk bezig om zich een beetje te verzoenen met Finn; hij mocht dan wel een eikel zijn, maar hij was een belangrijke eikel die ons, Ghost Waters, misschien kon helpen.