သာယာေသာနံနက္ခင္း....ငွက္ကေလးမ်ားက က်ီက်ီက်ာက်ာ....ေနေရာင္ပ်ိဳ႕စမို႔ အေမွာင္တစ္ဝက္အလင္းတစ္ဝက္ျဖင့္ ေကာင္းကင္ႀကီးကလွသည္။ အားကစားလုပ္သူေတြကလဲေပါ၏။ အိုယြန္း႐ွင္းတို႔အိမ္က ပန္းျခံနဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ႐ွိတာမို႔ အားကစားလုပ္သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါ ပန္းျခံထဲ ျမင္ရ၏။
ထိုစဥ္......
အိမ္ထဲမွ လက္တြဲ၍ ထြက္လာေသာ....ၿဂိဳလ္သားေပါက္စႏွစ္ေကာင္ 😀
"လက္တြဲၿပီးသြားေနာ္..ေစ်းထဲမွာ လူကြဲသြားမယ္...
ခြမ္း!"
ေအာ္ဟစ္ေျပာသံေနာက္မွာ ဖန္ခြက္ကြဲသံႀကီးကပါလာသည္။
အိုဟန္နီတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္၏ အေဒၚလို့မေျပာရ ေနရာတကာ ႐ွပ္ျပာ႐ွပ္ျပာႏွင့္ 😲
ေခါင္းေလးခါၿပီး ဟန္နီ ဟြန္းနီလက္ကို ပိုဆုပ္လိုက္သည္။
"နာတယ္ေရာ္...နာပါတယ္ဆို"
"မင္းကျပန္မွမဆုပ္ထားတာ"
"ဆုပ္မယ္ဆုပ္မယ္ အင့္ အင့္"
"ဟိုညီအစ္ကို...ဘယ္သြားၾကမလို႔လဲ. "
ေဘးျခံကအန္တီႀကီး
"ေစ်းထဲတီတီ"
ခလုတ္တိုက္မတတ္လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းကေန ဟြန္းနီက ျပန္၍လွမ္းႏႈတ္ဆက္သည္။
လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ စကားေျပာတတ္စအရြယ္။ အတတ္လြန္ေနတာမွန္ေပမ့ဲ ကိုယ္ေလး လုံးေနတာမွန္ေပမ့ဲ ေျခေထာက္ေလးေတြကေတာ့ ဟန္ေလးထက္တိုေနေသးသည္။ 😩
ဆြဲထားတ့ဲေနာက္ ယက္ကန္ယက္ကန္ႏွင့္ ကိုကိုးေျခလွမ္းေတြႏွင့္ထပ္တူ ေဟာဟဲဆိုက္ေအာင္အမွီလိုက္ေနရသည္။
"ေမာတယ္ ဆို..ဟန္ေလး..."
"ေရာက္ေတာ့မွာျမန္ျမန္.. ဟြန္းနီပဲ ငွက္သိုက္မုန္႔စားခ်င္တာဆို"
"အာ..ကိုကိုးက အ့ဲတာေၾကာင့္ျမန္ျမန္သြားေနတာလား ဟီဟီ"
လြတ္ေနတ့ဲညာဘက္လက္ညိဳးေလးကိုပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ကာ ဟြန္းနီအႀကီးႀကီးျပံဳးလိုက္၏။ ကေလးျပံဳးေပမ့ဲ ျပံဳးပုံကေက်ာခ်မ္းခ်င္စရာ။ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ လက္ညိဳးႀကီးကိုက္ကာ ၿပီတီတီအျပံဳးႀကီးႏွင့္ 😑
BẠN ĐANG ĐỌC
ပေါက်စတို့အိမ် 😎
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိၿပီးေသာ... ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိၿပီးေသာ..... ခ်စ္ျခင္းတို႔ျဖင့္အတိၿပီးေသာ.... လိုအပ္ခ်က္ကင္းမ့ဲဇုန္...... ေပါက္စတို႔ရဲ႕ အိမ္ ပျော်ရွှင်ဖွယ်အတိပြီးသော... မြတ်နိုးဖွယ်အတိပြီးသော... ချစ်ခြင်းတို့ဖြင့်အတိပြီးသော.... လိုအပ်ချက်ကင်းမဲ့ဇုန်.... ပ...
