"ဒါက ပန္းပင္လား "
ေခါင္းစြပ္႐ွပ္အနီေလးက တိုေနသည္မို႔ ဗိုက္လုံးလုံးေလးကေပၚေနသည္။ ဒူးအထက္ဂ်င္းအျပာေရာင္ေလးႏွင့္ ဟြန္းနီ။
မတ္တပ္ကေလးရပ္လ်က္ သူ႔အစ္ကိုလက္ထဲက ေငါက္ေတာက္ေတာက္ အပင္စိမ္းစိမ္းကေလးကို လက္ညႇိဳးထိုးၿပီးေမးေန၏။
"ဒါက သစၥာပန္းပင္ေလ။ ကိုကို႔အတန္းပိုင္ဆရာမက ကိုကို႔ကို တာဝန္ေပးလိုက္တာ။ ႐ွင္ေအာင္စိုက္ရမယ္တ့ဲ။ မင္းညီေလးကိုလည္းကူညီခိုင္းေပါ့တ့ဲ ။"
"ဟြန္းနီေရာလုပ္ရမွာလား"
က်င္းေသးေသးေလးထဲ အပင္ကိုထည့္ေနသည့္ ဟန္နီ႔ေဘးကို ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္လ်က္ ေျမႀကီးေလးေတြ ဖုံးေပး႐ွာသည္။
"ကိုကို႔ကို ဟိုးက ေရပန္းကရားေသးေသးေလးယူေပး"
"ဟုတ္က့ဲ ကိုကို "
လုံးေနေအာင္ေျပးသြားလ်က္ ေရပန္းကရား အဝါေလးကို ေကာက္ကိုင္၏။
"ငါ ေရေရာျဖည့္ခ့ဲရမွာလား ကိုကိုး "
"ေအး.."
ဘုံဘိုင္ေခါင္းကိုလက္ႏွင့္သြားဖြင့္၏။
အလွည့္မေတာ္ေတာ့
ေရေတြျဖန္းကနဲ ပန္းထြက္ကုန္၏။
"အီ......"
"ေတာက္.....ေတာက္.....ေတာက္......"
(ေရက်သံ 😕)
ဟန္ေလးေခါင္းႀကီး ေရေတြရႊဲကာ...ေရေပါက္ေတြ
တစ္ေတာက္ေတာက္က်၏။
"ဂီး..."
ငိုက္စိုက္ႀကီးျဖစ္ေနေသာ ဟန္ေလးထံ ေရပန္းကရားကိုေျခကန္ဆြဲလ်က္ ေျပးျပန္၏။
"ဟြန္းနီေကာင္....႐ွပ္ျပာ႐ွပ္ျပာမလုပ္ရရင္ မေနႏိုင္ဘူး... လား...ဟုတ္လား.."
"ငါမွ မလွည့္တတ္တာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုကို္႔ ပန္းပင္ ေရေလာင္းၿပီးသားျဖစ္သြားတာပဲမဟုတ္လား...
အင့္ ေရပန္းကရား....ငါ ေအဘီခ်ီ ေရးရဦးမွာ "
"မင္းကိုတိုင္မွာ ဟြန္းနီ"
"တိုင္တိုင္....မမက ငါ့ကိုဆိုခ်စ္တယ္။ မ႐ိုက္ဖူး "
အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားေသာ အေကာင္လုံးလုံးေနာက္ ေနာက္ကအေကာင္ေသးေသးက ေျပးလိုက္၏။
YOU ARE READING
ပေါက်စတို့အိမ် 😎
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိၿပီးေသာ... ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိၿပီးေသာ..... ခ်စ္ျခင္းတို႔ျဖင့္အတိၿပီးေသာ.... လိုအပ္ခ်က္ကင္းမ့ဲဇုန္...... ေပါက္စတို႔ရဲ႕ အိမ္ ပျော်ရွှင်ဖွယ်အတိပြီးသော... မြတ်နိုးဖွယ်အတိပြီးသော... ချစ်ခြင်းတို့ဖြင့်အတိပြီးသော.... လိုအပ်ချက်ကင်းမဲ့ဇုန်.... ပ...
