Bölüm 11 Kaçış Fikri

44 4 2
                                    

KEMAL:

ZARİFE

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

ZARİFE

Gökçe'nin Gözünden;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gökçe'nin Gözünden;

Sabah ilk ben kalktım diğelerine baktım hala uyuyorlardı bizi hapsettikleri bu odanın küçük penceresinden güneş ışığı az da olsa içeriye giriyordu.Birden kapının kilit sesi duyuldu ve içeriye Şule'nin adamları girdi ve ''Neden hala herkes uyanık değil iş başı yapacaksınız!'' diye bağırdı o bağırmanın üzerine bizimkiler de normal olarak uyandı.Derin ''Bu ne biçim uyandırılma şekli be'' dedi adama,adam alaycı bir şekilde Derin'e ''Kusura bakmayın hanım efendi kahvaltı da havyar ister misiniz diye soracaktım.Deli etmeyin insanı 5 dakika içinde hazırlanıp dışarıya çıkın.'' Ben ''Nasıl yani hepimiz aynı odada mı giyineceğiz?'' Adam gözlerini devirdi ve kapıdan dışarıya çıktı.Zarife ''Anıl ve Kemal arkanızı dönün biz hemen giyinelim.Zaten siz üstünüzü değiştirmeden yattınız.'' dedi. Onlar arkasını dönünce bizde hemen giyindik ve dışarıya çıktık.Anıl adamlara ''Gökçe neden geliyor o yaralı çalışamaz.'' dedi.Adam ''Şule çalışmasını söyledi hem yarası artık eskisi gibi değil hem ağır bir iş verilmeyecek merak etmeyin'' dedi ve yürümeye devam etti bizde arkasından takip ediyorduk.Sonunda bir yerde durduk büyük garaj gibi bir yerdi Adam ''Kemal ve Anıl sizin bugünkü göreviniz burada bulunan bir kaç sorunlu arabayı tamir edip depoyu düzenlemek.Su isterseniz buradaki diğer görevlilere söyleyebilirsin.Yemek için de 3 saat var.'' dedi ve bize dönerek ''Sİz de beni takip edin'' dedi ve yürümeye başladı Anıl'a dönerek ''Sinirini korumaya çalış ve sabırlı ol Anıl elbet buradan çıkacağız.'' dedim ve diğerlerine yetiştim.Çokta fazla yürümeden tekrar durduk Adam ''Zarife ve Derin sizin bugünkü göreviniz de seradakilere yardım etmek zaten onlar size ne yapmanız gerektiğini söyleyecekler.Tekrarlıyorum su ihtiyacınız olursa hakkınız kadar görevlilerden isteyin onlar yerini gösterecektir ha bu arada sakın hakkınızdan fazlasını almaya kalkmayın.'' dedi ve bana dönerek ''Sen benimle gel'' dedi ve kulübe gibi yerlerden birine doğru ilerledi tabi ben de peşinden gittim.Kulübeye girdik.Burası revir gibi bir yerdi 5 kadar hasta yatağı ilaç dolapları ve tıp malzemeleri çok büyük bir yer değildi.Ben etrafı incelerken bana yardımcı olan doktoru gördüm oda beni.Daha sonra yanımıza geldi ve ''Ne oldu yaranda bir sıkıntı mı var?'' Benim konuşmama fırsat vermeyen adam Doktor'a ''Bizde onu öğrenmeye geldik yarasını kontrol et ona göre bir iş verecez'' Doktor ''Peki,gel bakalım'' dedi ve beni yataklardan birine yatırıp adama ''Ne dikiliyorsun çıksana'' Adam ''Tamam ama bana sert çıkışmamanı tavsiye ederim Rabia'' Demek adı Rabia idi.Yaramı kontrol etti ve bir yandan yaramı temizlerken bana ''Güzel eskisi gibi değil ama kurşun yarası dinlenmem lazım ne yazık ki bu vizdansızların seni dinlendireceğini sanmıyorum'' dedi ve yaramı sardı.Ben de ''Aslında kendimi iyi hissediyorum ama bazen çok ağrıyor'' dedim. Rabia ''Normal,biraz dinlenmen için bir fikrim var'' dedi ve adamı çağırdı.Adam ''Eee iyi mi durumu?'' Rabia ''Dinlenmesi lazım nerede görevlendireceksiniz?'' Adam ''Bölgenin çevre korumalarını sağlamlaştırmak için yardım edecekti.Getir götür yani.'' Dedi.Ben de dayanamadım ve ''Hani hafif bir iş verecektiniz demir tuğla mı sizin hafif anlayışınız'' Adam gözlerini devirdi ve cevap vermedi.Rabia ''Olmaz yarası daha kötüye gidebilir işlerinizi mahfetmesini istemezsiniz değil mi?'' Adam ''Ya nerde çalıştıralım?'' Rabia bana baktı ve sonra ''Benim yanımda ilaçları filan düzenler gelen kişilere bakmam da yardımcı olur.Diğer 2 doktor yiycek araması yapacak kişilerin yanında gitti tek kaldım bunca işi yapamıyorum.'' dedi.Adam sakalımnı ovuşturdu ve bana ''Tamam burada çalışacaksın kurallar...'' Ben ''Tekrar etmene gerek yok biliyorum'' dedim.Adam cevap vermeden dışarı çıktı.Ben de Rabia'ya ''Teşekürler buradakilere karşın iyi birisin.'' Rabia güldü ve ''Burada bir sürü iyi insan var zaten sadece Şule'ye daha yakı oldukları için sizle pek samimi olmuyorlar.'' Ben de ''Ahh o Şule onun yüzünden buradayız ondan nefret ediyorum.'' Rabia kulağıma eğilerek ''Bir sır Şule burada 100 kişi varsa en az 20 kişiyi burada zorla tutuyor bu kişilere ben ve diğer doktorlar da dahil.Bu yüzden buradan kaçmayı planlıyoruz,eğer isterseniz sizde bize katılabilirsiniz kalabalık her zaman daha iyidir.'' dedi.Şaşırarak ''Tabi isteriz ama yine de diğerlerine danışmam lazım.'' Rabia ''Bu akşam kesin sor o zaman çünkü 1 hafta sonra gidiyoruz.'' Ben ''Neden 1 hafta neden hemen şimdi değil?'' diye sordum.Rabia ''Çünkü kaçaklardan bazıları şuan dışarıda görevlendirildi onları beklememiz lazım onlar da 5 gün sonra gelecek 2 günde dinlenseler 1 hafta oluyor işte.'' Mantıklıydı kendimi bu soruyu sorduğum için aptal gibi hisettim...

Anıl'ın Gözünden;

Yaklaşık bir saattir buradayız.Kemal arabalardan daha iyi anladığı için arablarla çoğunlukla Kemal ilgilendi bizden başka kişilerde vardı fakat ''Şule'nin Emri'' olduğu için hiç biri araba tamirine yardım etmedi.Kemal benden daha çok yorulduğu için Kemal'e ''Kemal sen çok yoruldun araba işleri bitti bitecek zaten gerisini ben hallederim'' dedim Kemal ''Valla hiç itiraz edemem görev sırasındaki su hakkının birazını isteyip oturacağım.'' dedi.Ben daha susamamıştım o yüzden su istemedim ve tamir işlerine geri döndüm...

Akşama doğru (Anıl'ın Gözünden);

Tüm işler bitmişti ve dinleniyoruduk.O sırada yanımıza adamlar geldi ve artık odalarımıza çıkabileceğimizi söyledi.Bizde yeni bir iş vermesinler diye hemen çıktık.Odaya girdiğimizde kızlar odadaydı.Gökçe ''Şükürler olsun gelebildiniz.''

Gökçe'nin Gözünden;

Anıl ve Kemal de gelmişti.Anıl ''Ne oldu canım kardeşim beni çok mu özledin?'' dedi.Ben ''Anıl şuan dalga geçmenin hiç sırası değil önemli bir şey konuşmamız lazım.'' Birden hepsi merakla bana baktı.Zarife ''Gökçe ne konuşacaksan biraz bekle çünkü birazdan görevliler kontrole gelecek.Bizi dinlemelerini istemeyiz değil mi?'' Haklıydı bu yüzden ben de görevliler gelene kadar konuşacaklarımı kafamda toparladım.Görevliler ben düşünürken odaya girdi ve ''Siz hala uyumadınız mı? Benden söylemesi gündüzleri iş saatinde uyumak yasak'' dedi ve odadan çıktı.Adım seslerinden gittiklerini anladıktan sonra Kemal ''Evet Gökçe seni dinliyoruz nedir konuşacağın şey?''Biraz durduktan sonra ''Çocuklar lafı uzatmadan ilk önce bir soru sormak istiyorum.Buradan kaçmak istiyor musunuz?'' Hepsi evet anlamında kafalarını salladı bende konuşmama devam ettim ''Bakın benim görevlendirildiğim revirde bana bakan bir doktor var size daha önce bahsetmiştim adı Rabia.O ve onunla birlikte bir grup kişi buradan kaçmayı planlıyormuş ve Rabia bana 'Sizde bize katılabilirsiniz'' diye bir öneride bulundu.Size danışmak istedim.Bakın iyi düşünün bu bizim son şansımız olabilir.'' Hiç biri konuşmuyordu ama gözlerinde ki parıltıyı görebiliyordum,biri hariç Anıl o endişeli ve biraz kızgın bakıyordu çok geçmeden konuşmaya başladı ''Gökçe evet bu güzel bir fikir gibi gelebilir ama bu olağan değil.'' Derin ''Neden Anıl buradan kurtulacağız işte daha ne'' Anıl biraz ümitsizce ''Bu olağan değil çünkü o kadına Rabia mı neyse güvenemeyiz bu bir,burası gerçekten büyük bir yer ve korunma şeklide gayet iyi buradan kaçmamız pekte kolay değil bu iki,hadi buradan kaçabileceğimiz bir yol var diyelim fakat Gökçe yaralı bu da üç'' Ben ''Anıl bak Rabia gerçekten çok iyi bir insan ona emin ol güvenebiliriz.Hem ilk zamanlara göre yaram şuan daha iyi zaten hemen gitmeyeceğiz ki 1 hafta sonra buradan kaçılacakmış o zamana kadar yaram daha da iyi olur.Bu bir hafta içerisinde arada revire uğrayabilip Rabia ile konuşursanız onun iyi bir insan olduğunu anlayacaksınız zaten.Güvenlik konusuna gelecek olursak bu plan önceden düşünülmüştür heralde o kadar kişi hayatını boş yere tehlikeye atmaz herhalde.Ayrıca burada daha fazla kalırsak Zarife'nin bizi ne zaman öldürteceğini düşünmekten ve kölelik yapmaktan başka bir şey yapamayız.'' Kemal ''Gökçe haklı burada ölümü beklemektense şansımızı denemek daha mantıklı'' dedi.Anıl ''Bilemiyorum.'' Herkes Anıl'ı ikna etmeye çalışıyordu çünkü hiç birimiz o olmadan yola çıkmazdık.Anıl ''Peki madem ,şansımızı deneyelim.Bu süre içerisinde bizde Rabia ile tanışmış olur'' Hepimiz sevinmiştik bu karara.Bu kararı bir an önce Rabia ile paylaşmam gerekiyordu.


Yazar:Tekrardan merhaba arkadaşlar uzun süredir yazmıyorum sebebini de belirtmiştim.Dediğim gibi ara ara vakit buldukça bölüm atıcağım bir daha ki bölüm ne zamana olur bilmiyorum.Umarım beğenmişsinizdir.İyi Okumalar...

TÜM HAKLARI SAKLIDIR.  Yayımlanma Tarihi:8 Mart 2018

Zombi Salgını (Dünya'nın Yeni Hali)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin