Zombi Salgını (Dünya'nın Yeni Hali)

Bölüm 13 İTİRAF

Gökçe'nin Gözünden;

Gözlerimi açtığımda bir yanımda Kemal diğer yanımda Zarife oturuyordu ve ikisi de uyuyordu. Anıl ''Gökçe uyandın mı?'' dedi. Ben ''Hayır Anıl daha uyuyorum.Uyandım işte'' dedim.Anıl gözlerini devirerek ''Gökçe bunca kargaşa arasında sormayı unuttum senin yaran nasıl oldu?'' dedi. Ben ''Gittikçe daha iyileşiyor şuan sadece yara izi var onun dışında gayet iyiyim'' dedim.Anıl başını onaylarcasına salladı ve camdan dışarıya bakmaya başladı ve "Ne oldu niye durduk?" diye karavanı süren kişiye sordu.Adam "Bilmiyorum inip soralım" dedi ve kapıyı açıp aşağıya indi. Jeeplerden inen bir adamla konuştu ve tekrar karavana yönelerek içeri girdi herkese sesli bir biçimde "Yolun biraz ilerisinde büyük bir zombi grubu var. Geçmemiz çok zor."dedi. Herkes 'Ee ne yapacağız şimdi' gibi sorular soruyor.Adam "Başka bir yol var sahile doğru oraya ilerleyeceğiz ama sahilin belli bir yerinden sonra yol bitiyor.O yüzden zombiler dağılıncaya kadar oralara da takılmayı planlıyoruz." dedi ve karavanı sürerek jeepleri takip etti.Yolda ilerlemeye başladıktan bir süre sonra sahile bakan bir kaç evin önünde durduk.Sürücü "Evet arkadaşlar inebilirsiniz bu evlerden birisine girip zombiler dağılana kadar bir süre dinleneceğiz." diyerek karavanın kapısını açtı. Karavandan indiğimizde Anıl ve Kemal de dahil bir grup evleri  kontrol etmeye başladılar.O sırada Ben, Zarife ve Derin konuşmaya başladık. Zarife "Ee bundan sonra ne yapacağız?" dedi.
Derin "Bende bunu düşünüyordum. Bence bir süre bu grupla devam edelim ne kadar çok kişi o kadar iyi." dedi. Bende fikrimi sunmak için "Bence de ama böyle büyük grup olarak kalamayız bir süre sonra ayrılmak isteyenler veyahut ölenler olacak." dedim. O sırada Kemal evlerden birisinden çıkarak "Bu ev diğer evlere göre daha güvenli ve daha büyük.O yüzden bu eve geçiyoruz arkadaşlar." dedi.Herkes eve yavaş yavaş girmeye başladı.Ev büyüktü ve korumalıkları vardı.Bir kadın bana Zarife'ye,Derine ve bir kaç kişiye daha "Hadi boş boş durmayın diğer evlerde erzak var mı diye bakın" dedi.Bizde bir grup olarak diğer evlere yöneldik.

Girdiğimiz evde herkes bir odayı kontrol etmeye başladı.Ben de mutfağa girdim ve dolapları kontrol etmeye başladım.Dolaplar da bulduğum konserveleri ve çikolata barlarını aldım ve bulduğum bir çantaya doldurdum. Mutfakta işim bitince bir odaya daha girdim.Orada bir şey bulamayınca.Diğerlerini bekledim.Herkes tamam olunca eve geri döndük. Eve döndüğümüzde  herkes bir yerlere oturmuştu bu yüzden bizde elimizdekileri diğer erzakların yanına koyup bir yerlere geçtik ve oturduk.Bir adam ''Herkes tamamsa ne yapacağımız konusunda konuşmaya başlayabiliriz.İlk öncelikle ilk fırsatta ayrılmak kendi yoluna gitmek isteyenler var mı?'' dedi.Kemal fısıldayarak ''Biz gidiyor muyuz kalıyor muyuz?'' dedi.Zarife ''Bence bir süre kalalım ne kadar çok kişi o kadar iyi bence'' dedi.Anıl ''Bence de hem ayrılırsak erzak bulmamız, ev bulmamız ve ulaşım aracı bulmamız zor olabilir'' dedi.O sırada bir kaç el kalktı ve ''Biz gitmek istiyoruz en kısa zamanda'' dediler.Adam ''Peki ama şuan herkesin biraz dinlenmeye  ihtiyacı var. Yarın sizi yollarız ama şuan belirtmek isterim ki erzak çok verilmeyecek başınızın çaresine bakacaksınız.Herkes odalarda dinlenmeye koyulabilir.'' dedi.Ev kocaman olduğu için rahatlıkla sığmıştık. Ben,Derin,Şule ve adının Selin olduğunu öğrendiğim bir kızla aynı odada kalıyoruz.Yol herkesi o kadar yormuştu ki herkes güzel bir uykuya daldı...

 Yazarın Gözünden;

Anıl sabah uyandığında sadece bir kaç kişi kalmıştı.Bahçeye baktı ve dışarıda hiç zombi yoktu ne kadar da hoş bir hava olmasa da biraz nefes almak için bahçeye çıktı  ve sandalyelerden birisine oturdu.Biraz oturduktan sonra tam kalkıyordu ki yanına Derin geldi.Anıl ''Günaydın,nasılsın Derin''dedi.  Derin ''Günaydın.Yani Şule'nin yanından ayrıldığım için çok mutluyum onun dışında eski hayatımı bu olaylar başlamadan önceki hayatımı çok özlüyorum.Çalıştığım yeri,arkadaşlarımı,ailemi ve özellikle de anne ve babamı.Anıl kalbim o kadar acıyor ki onlar olmadan kendimi çok eksik hissediyorum.'' dedi ve gözünden yaşlar inmeye başladı. Anıl birden  öyle sessizce, ağladığını sadece gözündeki yaşlardan belirten Derin'i görünce onun için gerçekten üzülmüştü. Yavaş ve narin bir biçim de Derin'in elini tuttu ve ''Gerçekten çok üzgünüm biliyorum aileyi kaybetmek kolay bir şey değil bunu 15 yaşında annemi ve babamı kaybettiğimde deneyimledim.O an yanımda sadece ikizim hayatım boyunca da yanımda olmaya devam edecek Gökçe vardı.O zaman bu ölümü asla kabullenemeyeceğimizi onlar olmadan yerle bir olacağımızı bir yanımızın  her zaman eksik olacağını düşündüm.Ama geçti alıştım hep güçlü kaldım ama hep bir yanım eksik kaldı.Ne kadar kalbinin bir yanın ne kadar eksik kalacak olsa da geçiyor be Derin.Emin ol senin yaralarını saracak bir kişi çıkar.Eksikliklerini kapatacak birisi,Eksiklerimi kapatacak birisi..''dedi.İkisi de ele ele tutuşarak sessizce oturdular.Derin ''Anıl bilmiyorum şuan yeri ve zamanımı ama ben seni ilk görüşümden beri bir şeyler hissetmeye başladım ve bu hisler git gide büyümeye başladı.Bilemiyorum ne dersin ne tepki verirsin ama ben bu hislerimi artık saklayamayacağım.'' dedi.Anıl cevap vermemiş sadece dinliyordu.Derin Anıl cevap vermeyince onu reddettiğini düşündü ve ''Her neyse yeri ve zamanı değildi neden söylediysem.Kusura bakma'' dedi ve ayağı kalkıp gitmek istedi ama Anıl onun kolundan tuttu ve ayağa kalktı.Anıl ''Dur. Derin ne diyeceğimi bilmiyorum daha doğrusu hislerimi nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum.Ben de seni seviyorum.Hem de ifade edemeyeceğim kadar çok.'' dedi.İkisi de birbirinin gözlerinin içine bakıyordu. Anıl'ın gözleri yavaşça aşağıya Derin'in dudaklarına yöneldi.Derin bunu fark etmiş ve utanmıştı.Anıl artık dayanamıyor Derin'in çilek rengi dudaklarıyla bir olmak  istiyordu yavaşça birbirlerine yaklaşıyorlardı.Sonunda dudaklar birbiriyle buluşmuştu.İkisi için de dünya sanki durmuşta ikisinden başka kimse kalmamıştı.O sırada çokça hırıltı sesi duydular.Büyük bir zombi grubu onların bulunduğu eve doğru yöneliyordu.Derin '' Hemen içeridekilere haber vermeliyiz.'' dedi ve ikisi de içeriye koştu.

*836 kelime YAYIMLANMA TARİHİ:18.08.2018*

Yazardan; Arkadaşlar biliyorum kısa bir bölüm oldu ama elimden bu kadar geldi çünkü şu son zamanlarda hiç yazasım yok  ama yine de kısa bir bölüm atayım dedim.Bu arada ilk defa hikayemde ilk defa dış göz olarak ''YAZARIN GÖZÜNDEN'' yazdım nasıl olmuş arada böyle yazarın gözünden de bölüm gelsin mi önerilerinizi ,şikayetlerinizi ve görüşlerinizi bekliyorum.İYİ OKUMALAR...