Chapter~ 10

9 2 1
                                    

Meesha Ekame's POV







Agad kong sinagot ang tawag.

"Hi," sagot ko sa kabilang linya. Biglang tumigil naman ang tibok ng puso ko ng mapagsino ang taong nasa kabilang linya.

"Hello Meesha I'm Zymon. Hindi mo kasi sinasagot yung tawag ko kaya nagbili ako ng bagong sim at agad kitang tinawagan," saad nito. Kakausapin ko ba siya? Siguro mas mabuti nga iyon. Ang kausapin siya.

"Ahm Zymon bakit mo ako gustong makausap?" tanong ko sa kabilang linya kahit alam ko na ang gusto niyang sabihin.

"It is all about that incident on the Bar yesterday and I just want to apologize you of course Charm for not telling the truth," pagpapaliwanag nito. Medyo nainis ako sa inakto nito sa akin. Siya ba talaga ito? Siya ba ang kaibigan namin ni Charm? Teka, telling the truth?

"Ok fine, tell me the whole story," I said while waiting Charm at the door. I used to talk with him as a sarcastic tone. I want to and he deserve it.

"Ok fine, nakikipag-date ako kay Lhexie that time and I must admit that I want what will happened between me and her. She force me to have a date with her na sinang-ayunan ko naman. Gusto ko rin naman ang nagyayari sa amin but hindi ko pala alam na naroon pala si Charm and sinundan pa niya kami. I know Charm, kahit na medyo kengkoy 'yon ay malambing iyon sa atin and I must admit that she's in love with me and ayoko siyang paasin. Hindi ako pa-fall but she's not my type. Hindi siya yung tipo ng mga gusto kong babae. I know sobrang bait niya pero walang nararamdaman itong puso ko para sa kanya," mahabang pahayag niya sa akin. Medyo lumungkot din ang pakiramdam ko sa mga sinabi ni Zymon kay Charm.

"If you say so," ang nasabi ko na lang. Wala rin naman akong masabi sa kanya. Parang na mental block ako sa mga sinabi niya, sa mga paliwanag niya.

"Kaya Meesha, I want to apologize to Charm for what happened. Hindi ko intensyong masaktan siya. Sadyang wala lang talaga akong naramdaman para sa kanya. Pasensya na," paghingi niya ng paumanhin sa akin. Huminga ako.

"Hindi ka dapat sa 'kin humihingi ng tawad. Humingi ka ng tawad ay kay Charm, wag sa akin," malungkot kong sabi dito.

Tumingin ako sa labas at wala pa naman si Charm doon. Ang tagal naman ng babaeng iyon. Na-trap na.

"Ok sige Meesha thank you. Thank you for listening. I apologize with Charm maybe tomorrow or this night, later. I'm sorry again," paghingi ulit sa akin nito ng paumanhin.

"Ok fine fine. Thank you din. Hahayaan ko lang kayong dalawa ni Charm na mag-sort ng problem niyo. Nandito lang ako if kailangan niyo ng confront ok sige na bye," sabi ko sa kabilang linya.

"Ok sige sorry talaga bye," huling sabi nito at binaba ko na ang tawag niya. Huminga ako at tahimik na humiga sa kama.

"Bestfriend I'm here!! Ohh eto na yung juice na pinatempla ko kay manang Linda tsaka si kitty daw ay tulog dun sa pamunas niyo sa lapag ng CR haha," tawa nito. Hindi ko alam pero iba ang tawa na binigay niya sa akin. Tawang alam kong peke. Taka akong tumawa dito na may bahid ng peke. Wala naman kasing nakakatawa sa sinabi niya at siya lang 'tong tumatawa.

"Bakit ka tumatawa!?" tanong ko dito. Kumunot ang noo ko.

"Masama na bang tumawa? Syempre pinatawad mo na ako sa nangyaring kabaliwan ko dun sa Bar kaya ako ganito," sabi niya. Hindi ako kumbinsido sa sinasabi niya pero ipinagsawalang bahala ko na lang iyon.

Sana magkaayos na sila ni Zymon. Ayoko ng may nag-aaway sa mga kaibigan ko. Maintindihan sana nila 'yon.



Charmaine's POV

The Lady Hater (On-going)Where stories live. Discover now