Keila's POV
Hi readers, I am keila abegail fortalejo. Di ko muna masyadong ipapakilala ang sarili ko kase I'm pretty much sure na kilala nyona ako.
And about that. Kanina ko pa syang nakikita na nakatingin kay beatriz. Iba yung mga tingin nya may something ei. Hurt? Siguro. Kanina habang nasa plane kame sa kanya lang ako nakatingin. Hindi dahil may gusto ako huh, wala kaya. My pretty heart is belong to someone else na.
Nung nakatingin si beatriz kay dark. Sobrang lapit ng muka nila sa isat isa. Alam kong takot syang maredject. Hayst. Minsan talaga mapapatang ina ka nalang sa mga nangyayari.
Who knows na may feelings pala sya kay beatriz. Everyday he act normally. Like Beatriz dont exis to his world.
Siguro nagtataka kayo noh kung paano ko nalaman ang feelings nya para kay sis. Simple lang, i just observe him. Im not stalker okay?. I know that it hurts him every time he see Beatriz looking at dark with full of love.
Minsan nga nakita ko yang malungkot ei.
*flashback*
Papunta na ako sa room ko para magpahinga kase kakatapos lang ng class namin ng makita ko sya sa labas ng room nya.
Ayun tulala. Titig na titig sya sa isang banda. Sinundan ko yung tinitignan nya. Boom ayun kay beatriz lang pala. Pero si beatriz naman ayun tulala kay dark. Nangangamoy love triangle ang effect.
"Hey whats the problem? Parang binagsakan ka ng libo libong problema ah." Pabirong sabi ko.
"Tsk. Its none of your fvcking business". Seryosong sabi nya.
"Okay, calm down hindi naman kita kakainin. Hahaha" pabirong sabi ko to enlighten the dark atmosphere.
"Is it about beatriz". Tanong ko kahit alam ko na ang sagot.
-_-.
"Alam mo umamin ka na kase, mas lalo kang mauunahan nyan. Alam mo namang medyo slow yung kaibigan ko na yun haha." Natatawang sabi ko. Totoo naman ei. Kahit maganda at matalino slow minsan.
"And why should i do that? Para lalong mapalayo ang loob nya sakin? Wag nalang". Buong loob na sabi nya.
"Okay. Ikaw bahala. Pero kung masyado na yang mabigat". Itinuro ko ang dibdib nya." Pwede mo yang ilabas, nandyan naman ang mga kaibigan mo, o kaya naman ako.".
-_-.
"Pss dont tell me nahihiya ka". Natatawang sabi ko.
"Its so gay". Sabi nya.
"You know Its okay to cry, bro. People cry, not because they are weak. Its beacuse they've been strong for too long." Payo ko sa kanya.
Pagkatapos kong sabihin yun iniwan ko na sya. D*mn, inaantok na kaya ako.
*end of flashback*
So ayun. Sana naman dahil sa sinabi ko, gumaan yung loob nya.
Now. Nandito kaming lahat sa room naming girls. Inaantay namin ang parents ni beatriz na dumating.
Kasya naman kameng lahat dito kase sobrang laki. Actually kasya nga ang 15 person dito sa loob. Merong 4 queen size bed may sariling kusina and living room.
Siguro nagtataka kayo kung bakit kame kame lang ang nagpa plan para sa birthday ni gayle noh?. Wala kase ang parents nya. Hindi makakauwi ngayong taon dahil sa mga business sa states.
Grabe. Paano kaya nakakaya ni gayle yun.?
Annica's POV
*mommy is calling*

YOU ARE READING
The Unexpected Love(#wattys19)
Teen FictionHighest Rank Achieved #825 in Teen Fiction #10 in Moral "You are the love that came without warning. You had my heart before I could say NO." - Beatriz Ravier "I didn't want to fall Inlove, not at all. But at some point, you smiled, and holy sh*t! I...