Annica's POV
Nagising ako ng sobrang sakit ng buong katawan lalong lalo na yung balikat ko. Ano bang nangyari kagabi? Para akong dinaganan ng sampung kabayo, Feeling ko sabay sabay sila. Hahaha. Shet, What am i thinking?
Andami yatang naka tingin saken. Napag disisyunan ko nalang idilat yung mata ko. Pag dilat ko naka paligid saken yung mga muka na malapit na ding maging kabayo na muka ng mga kaibigan ko.
"Beatriz, Are you okay? Water you want?"
"Masakit pa ba yung sugat mo. Sh*t nabaril ka". Nabaril pa nga ako.
"Do you still remember us?"
"Hey Beatriz, Thanks god nagising ka pa". The heck!
"Do you want to eat something?"
"Wait! Isa isa lang pwede? Ang gulo nyo! Buhay pa ako, okay. Oo talagang magigising ako kase kung mamamatay ako hindi yun matatanggap ng isang dyosang tulad ko. Mumultuhin ko kayo para sama sama tayo. Halata naman siguro na wala akong amnesia diba? Kase nakaka usap ko kayo. Hindi naman ako nagising na sinabing 'nasan ako? Sino ako?' Hahahaha Wala akong gustong kainin." Wohhh iba sila mag alala. Haha. Halos maubusan ako ng hangin dun ah.
"Muka ngang okay na yan. Putak na naman ng Putak e." Mapang asar na sabi ni Luke.
Epal
"Thanks nga pala sa pag ligtas sakin. Luke". Nahihiyang sabi ko. Pero hindi ko pinahalata. Why ? Baka lumaki ulo haha.
"Ginawa ko yun kase ayong gumastos para sa kabaong mo. And ayokong nakaka rinig ng mga ngawa ng ngawa tulad nina keila. Get it? Just dont mind it." Yun na kase e. Ang ganda na nung pag thank you ko sincere na. Sinira pa nya. Epal talaga.
"Che!".
"Tama na nga yang bangayan nyo. Pagbuhulin ko kaya kayo. And Ano kaba beatriz. Syempre hindi namin matitiis na wala ka. Pabirong sabi ni keila.
"How about dark. Is he okay?". Hindi lang naman si Luke ang nagligtas saken pati din si dark. I saw him.
"Ayus sya oh natutulog." Sinundan ko kung saan sya naka turo ang finger nya. And there he is my sweet little devil. oh wag na kayong umagal sa 'my' minsan lang to.
Bigla nalang bumilis yung tibok ng puso ko jusku ano ba ito. Napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok nito. Ano ba nangyayari saken.
"Sis, okay ka lang ba ha?". Nag aalalang lumapit saken si keila. "Masakit ba yang parteng yan?". Napailing nalang ako sa kanya at itinaas ang kamay tanda na okay lang ako.
"Beatriz, kailangan mo magpahinga para para maka habol ka sa mga lessons natin na na missed mo". Charlotte said habang busy sa pagbabalat ng hawak nyang mansanas.
Napailing na lang din ako at napa tawa ng mahina. Parang tanga kase. Nung nakaraan ako ang nagbabalat ng apple para kay keila.. Naku hayss puro nalant yata kapahamakan ang nangyayari samen.
"Madami?". Nagtatakang tanong ko sa kanya. "Bakit gaano ba ako katagal nag beauty rest dito sa higaan ko?". Taas kilay na tanong kay Charlotte habang inaayos ang pagkaka higa ko.
"Two days lang naman Beatriz. Beauty rest padin ba yun?". Natatawang pag sagot ni Light.
"Tinanong ba kita light?". Taas kilay na tanong ko sa kanya.
Tinaas naman nya ang dalawa nyang kamay na parang sumusuko.
"Kalma lang Beatriz. Kakagising mo lang init na ng ulo mo". He chuckles. Siraulo talaga.
Nahagip naman ng mata ko yung pwesto ni dark my loves kanina..
"Where's dark?". Bulong ko kay Charlotte.

YOU ARE READING
The Unexpected Love(#wattys19)
JugendliteraturHighest Rank Achieved #825 in Teen Fiction #10 in Moral "You are the love that came without warning. You had my heart before I could say NO." - Beatriz Ravier "I didn't want to fall Inlove, not at all. But at some point, you smiled, and holy sh*t! I...