Onu itikledim zorlamadan Kendi isteğiyle geri çekilmişti. Yüzüne tokadı indirip sinirle iki adım uzaklaştım. Çenesini tutup sırıttığını gördüm.
Kapıyı çalmadan içeri tanımadığım bir kadın girmişti. "Sevgilim." Diyerek Ateş beyin dudaklarını yapıştı. Hayretle onları izlerken onların yerine utanmıştım.
Kadın adamın dudaklarını sömürmeyi bırakıp bana döndüğünde emrivaki yaptı.
"Bize iki kahve getirim şekerim. Sonra da rahatsız etme" dedi tamam o esnada içeri Giray girdi.
"Simge, hayal ne senin ne de Ateş'in asistsnı değil gidip kahveni kendin alabilirsin. Senin ona Emir verme diye bir hakkın yok ki bu şirketi çalışan hiçbir çalışana Emir verme hakkın yok" dedi bana başka da işaret verip çıkmamı istedi ikiletmedim çünkü bir an önce bu odadan çıkıp kurtulmak istiyordum.
"Simge bizi Ateş'le yalnız bırak." Dediğini duydum. Peşi sıra çıkıp Monkokoşun lafını duymamazlıktan gelip odama çekildim.
🔥
ATEŞ'TEN DEVAM...
İstanbul'a dönüşüm elbette bu kadar sesszi olmayacaktı. Babam ve dedem son kalan işlerini halledip döneceklerdi Türkiye'ye. Neredeyse 5 yıla aşkındır yurtdışında iş yürütüyorduk.
İntikam alacağım çok insan vardı ama bunların başında Serra ve Turan vardı.
Giray'la kardeştik o benim kuzenimden öteydi. Ona güvenip sırrımı intikam planını anlatmıştım. Serra'nın küçük kızını elde edip yarı yolda bırakacaktı. İlk adım buydu lakin döndüğüm an Giray'ın gözündeki aşkı görmüştüm. Plandan cayacaktı bunu anlamak zor olmamıştı.
Onun bozduğu planı ben devralmıştım.
Nasıl da ateş üzerinde tepiniyor gibi bir hali vardı. Paçaların tutuşsun Giray sen bana ihanet ettin ve ben ihaneti asla affetmem.
Önden Gece ve ardından Simgeyi yollayıp odada yalnız kalmıştık.
"Ateş seninle konuştum kardeşim. Aşık oldum Hayal'e ve onunla evleneceğim buna saygı duymanı bekliyorum. " Dediğinde sırıttım. Eğer şimdi gerçeği öğrenirse önüme engel koymak için elinden geleni ardına koymayacaktı.
"Hayır elbette kardeşim. İntikam planından vazgeçtim size mutluluklar diliyorum " dedigimde yüzünde samimi gülümseme belirdi.
"Sağol Ateş biliyordum. " Dedi odayı terk ettiğinde sabır diledim.
Değil Giray ben bile aşkından deli divane olsam yine de intikamımdan vazgeçmeyecektim.
Insan'in hayattaki en yakınları kimlerdir? Ailesi mı?
Ben bilmiyorum, hiç bir zaman ailem olmamıştı. Kaybetmek mi?
Sanmıyorum yalnızca ihanet...
Ben kaybetmemiştim, terk edilmiştim!
Annem beni terk etmişti lakin babam hep yanimdaydı.
Sözde beni seven ancak hislerimi yok eden adam. Beni insanlara karşı canavarlarştıran ya da Bana onların gerçek yüzlerini gösteren adam. Beni sevsede onun asıl sevgisi Serra'yla birlikte ölmüştü.
Annem!
Yok... Daha ben 10 yaşındayken sözde aşkı uğruna benden vazgeçen kadın! Başkasının cocugunu kendi canından sakınırken , kendi öz oğlunu aşk uğruna şeytanın kucağına bırakan kadın. Kendi mutlu aile saadetini kuran ancak beni umursamayan, unutan kadın.
Babamı suçlamıyorum ne yaşıyorsak o lanet kadın yüzünden yaşıyoruz.
Ne yaşadıysak sebebi oydu. Acımasız bir adama dönüştüysem ben onun eseriydim. Aklımda her gece rüyalarıma giren bwni her geçen gün daha da acımasızlaştıran.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIYAH KELEBEK ♧İKİ AŞK♧
Novela Juvenil"Ve bunu asla unutma güzelim! Karanlıktaysan gölgen bile seni yalnız bırakır!" Diye son defa fısıldadı kulağına. O gece gökyüzü ağladı kızın cığlıklarına. Koca sema diz çöktü boyun eğdi genç kızın çektiği acıya. Denizler çekildi balıklar göz yaşla...
