Unexpected Love

27

Pagkatapos kong kumain umakyat ako sa kwarto at saktong nag va-vibrate ang phone kong nasa ibabaw ng kama. Lumapit ako at kinuha iyon

Mommy's calling•••

"hello po?"

" Atasha how are you darling? "

" Nilagnat po ako."

"What? Ano hanggang ngayon? Umiinom ka ba ng gamot? Kumakain ka ba sa tamang oras? Ok—"

" Im alright now. Inalagaan naman po ako ni Kian"

" Kian? whos that? Boyfriend mong bata ka! Nagdala ka pa talaga ng lalaki diyan sa bahay natin ng kayong dalawa lang! Abat na bata ka malayo lang kami sayo at nakakagawa ka nanaman ng mga kalokohan na yan! Palayasin mo yan kundi tatamaan ka saking bata ka! Ano isa!"

" Relax Mom. First of all di ko siya BOYFRIEND secondly pinasamahan lang ako ni Tito Jin kay Kian kasi si Sam nagkasakit last week e."

" Mabuti mabuti. Baka bukas na kami makauwi diyan around 10 o'clo— all this time niloloko mo lang anak ko! Mga walang hiya ka— hon what happe—"

Totot*totot*

Nagulat ako ng bigla nalang mag endcall ang tawag ni mommy sakin. Nagtaka din ako na boses ni Dad yung sumigaw kanina na parang may kaaway don. Sana naman mali yung akala ko.

" Atashaaaaaaaaaaaaa!!"

Napalingon ako sa gawi ng pinto dahil sa sigaw ng Evil sa baba

"Atashaaaaaaaaaaa!?"

Sumilip naman ako sa may hagdan at nakita ko siyang inaantay akong bumaba.

" Sigaw ka ng sigaw.  Bakit ba!"
Irita kong tanong sakanya

"H-Help me "

Habang pinipilit niyang hilahin ang sarili niyang paa dahil nadag-anan ito ng malaki naming speaker. Bumaba naman ako patungo sa pwesto niya at sinamaan ng tingin

" Isa kang malaking istorbo alam mo ba yon?"

Hindi niya pinansin ang sinabi ko at tuloy higit niya lang sa kamay ko papahawak sa kanyang paa.

" Tulungan mo akong higitin to! " tukoy niya don sa paa niya

" Baka naman mabaho paa mo?" pagloloko ko sakanya

He gave me a deadly gaze " Mas mabango pa yan sa hininga mo!"

Wala na akong nagawa kundi tulungan kong higitin ang mga paa niyang nadag-anan ng big speaker.
Napakatanga kasi hays.

Makalipas ang ilang oras, parehas na kaming nakaupo na halos hirap na hirap himinga sa subrang pagod.

" Ano ba kasing nangyari at nadag-anan yang tanga mong paa ng speaker?" inis na tanong ko sakanya

Nakapout naman siya habang hinihimas-himas ang kanyang mga paa na namumula na. Kaya tumayo naman ako para kuhaan siya ng maliit na ice at ibinalot sa towel

" I think you need this" sabi ko sakanya. Sabay abot sakanya iyun

" I think you need me hahaha!"

Akmang babatuhin ko na sana siya ng hawak ko ng mahawakan niya ng di sinasadya ang kamay ko dahilan para mapatigil ako at kabahan nanaman sa susunod na mangyayari.

Binitawan niya naman ang kamay ko sabay tikhim niya.

Awkward :/

" Ang totoo kasi niyan may nakasangat na kong ano don sa may likod ng speaker ninyo e sakto naglilinis ak—oh bakit?"

Napatigil siya magsalita ng napansin niyang nakataas ang kanan kong kilay
sakanya.

" Sinong  bang may sabing maglinis ka?" mataray na tanong ko

" W-wala pero wala din kasi akong magawa e" sagot niya

" Edi sana lumayas kana lang. Magaling naman na ako e " seryoso kong sabi " And Mom and Dad will be back here tomorrow .Salamat sa lahat"

Tumayo naman siya at tumalikod saakin

" Sure ka ha? Okey kana? Baka kasi kapag di na kita pinansin  bukas bigla ka nalang hindi maging okey ulit "

Which means yes. Tama siya :( alam ko kasi simula lang crush ko siya ewan di ko alam kung kailan pa to nag start hanggang sa yon na nga, Mahal ko na siya pero paano si Selwyn? Ah basta.

" Psh pinagsasasabi mo ba? "

Lumapit siya sakin at ginulo niya ang maganda kong buhok.

" Sorry ha? "

" For what?" naguguluhan kong tanong

" For all,  sa pagiging gwapo ko sa pagiging rude ko sa pagiging—"

" What the? -__-"

Humalakhak naman siya sa tapat ko tapos biglang seryoso ulit ang mukha.

" Sorry kong di kita sa ngayon kayang mahalin pabalik. But don't worry Mamahalin din kita not now but soon"

Not now but soon?

Kahit gusto kong magtanong sakanya about sa nasabi niya ay pinili ko nalang manahimik.

Hanggang sa napag-desisyunan niya ng umalis at iwan ako.

" Paano ba yan aalis na ako?" sabi niya habang dala dala iyung mga bags niya

" Oh tapos?"

" Wala manlang ba diyang ano?"

Naiinis na ako puro siya paputol sa mga sinasabi niya! Ano bang gusto niyang palabasin porke aalis na siya? Psh.

"What?" irita kong tanong sakanya

Kumamot siya sa ulo niya at umismid sakin.

" Babae lang ang may karapatang umirap." pagpaparinig ko sakanya

Pumaikot naman siya ng lingon saakin at lumapit ng tudo sa kinatatayuan ko.

"  Bakit pag sa lalaki ba hindi pwede?"

Napangiwi naman ako sa sagot niya.

" Exactly . Nagmumukha kang bak—"

" Baka kapag hinalikan kita diyan maniwalang kang lalaki talaga akong tunay haha!"

Walang pag-aalinlangan ng sapukin ko siya sa ulo. Shit. Kinikilig ako! Haha talandi! Pero naalala ko nanaman kasi yung ginawa ko sakanya e. Nakakahiya :(

" C-can you just leave?" pagtataray ko sakanya

" Oh ayan. Sabay ganyan? Paalisin mo ko ng sapilitan. Mga babae talaga.  "

" You crazy" This time ako naman ang umismid sakanya

Nasa pinaka entrance na siya ng labasan ng bahay namin ng lumingon nanaman siya pabalik sakin.

" What are you looking at idiot?"  sigaw ko sakanya

Kumunot naman ang nuo niya pero agad iyong napalitan ng ngisi
" Tomorrow we're stranger Atasha. Goodluck of being pretending it's okey to you haha!" then he wink.

Mygosh! What was that wink? Kailangan may paganon?

Pagkaalis niya tuluyan na din akong pumasok sa bahay at deritsong nanuod ng TV. And this time binalikan ko lahat ng alaala naming dalawa dito ni Kian simula pagpunta niya at hanggang sa pag-alis niya. Hays. It's feels boring nong nawala siya.