30

29 1 0
                                    


One month later.

"Mr. Wu Montell?"

Nagtinginan lahat ng kaklase ko sa upuan ni Kian na blanko parin.  He's absent again.

" Ano na bang nangyayari kay Kian? Why he's always absent? Mag wa-one month na siyang di na attend sa klase." Tanong saaming lahat ni Ma'am

" Sa Monday at absent parin siya , I will drop him in my class."

Napayuko naman ako at sinimulang ayusin ang gamit na nasa lamesa ko.
And yeah. One month na simula ng di na siya pumasok.

" Hays Kian what happened to you?" pabulong na sabi ko.

Nang mag-uwian na naabutan kong nakaupo sila Mom and Dad sa may sofa kaya't dumeritso ako sa kanila

" Mom, Dad" mahinang tawag ko sakanila

Lumingon naman sila saakin at pinatabi ako sa kanilang pagitna

" Why is there something wrong?" Dad asked.

" No.Nothing. Gusto ko po sanang mag visit kila Biajin at kila Tito Jin tomorrow? "

" Oh sure." pag payag naman ni Mommy.

Kinabuksan*

Pagkatapos na pagkatapos kong mag almusal gumawa nalang ako ng letter para kila Mom and Dad na para malaman nilang nakaalis na ako.

And nang makarating na ako kila Tito Jin agad nila akong sinalubong.

" Oh where's Biajin Tita?" tanong ko

" Kian house" maikling sagot nito

Napaayos tuloy ako ng tayo at sabay tikhim dahil kailangan ko nga pala siyang kausapin.

Simula kasi ng binasted ko siya—yes binasted ko siya .Yes I admit I'm trully inlove with him pero may mahal parin naman akong iba e. At hindi tamang sagutin ko siya kahit na may mahal akong iba.

Naalala ko tuloy yung nangyari. Well ganto kasi yon

"Can I court you?"

He's  secondly asked but I'm so shock until now kaya't i don't know what I'll answer him.

" Ano na? Payag ka ba? Because silent means yes diba?" naiinip na sinabi niya sakin

Umiling ako

" What that's nod?"

Ramdam kong lumapit siya sa pwesto ko, hinawakan niya ang ilalim ng baba ko at ipinaharap sakanya.

He stared at me. And my heart start moving fast. Godness!

" Answer me. It is a yes or no?"

Sana dalawa nalang ang puso no? Para pwedeng magmahal ng dalawa ng hindi  na masaktan ang isa.

Hays. Bakit ba ako nahihirapan sumagot sakanya? Yes mahal ko siya it because malayo saakin si Selwyn at laging siya ang nakakasama ko ngayon kaya parang nakukuha niya ang buong atensyon ko pero kahit na, paano nalang yung promise namin sa isa't isa ni Selwyn kong sasagutin ko siya? :( I still loved Selwyn kahit na malayo siya sakin.

Umiling ulit ako.

" Im sorry. Ayoko Kian "

Napapikit naman ako ng mariin pagkatapos kong masabi yon. Subrang lakas kumabog ng puso ko . Kinakabahan ako.

Humakbang naman siya paatras at seryosong tumingin saakin pero ngumiti din naman siya kahit alam kong pilit lang iyon.

" Mahal mo parin pala? " Mahinang sabi niya

" Yes Kian. I still love him kahit na LDR kami. Sorry Kian" mabilis na sagot ko kahit na subrang kinakabahan ako.

Tumango naman siya " A-ayos lang. Hindi naman ako umaasang papayagan mo akong manligaw sayo pero asahan mong may magbabago pagkatapos nito" muli siyang naging seryoso hindi lang sa mukha pati narin sa pananalita.

So ayon nga. Pagkatapos ng usapan naming yan , never na siyang pumasok kaya di ko na rin siya nakikita kahit na walang pasok. Madalas kasi nakakasalubong ko siyang nag ba-bike pero kahit sabado or linggo hindi ko na rin siya nakikita.

So ito na ba yong sinasabi niyang pagbabago? Ang hindi pumasok at hindi pagpapakita saakin? Wah he's so amazing -__-"

So ayon here I am front of his big house. I want to knock but I'm scared. Nang kakatok na sana ako ay bigla nalang bumukas ang pinto at nakita ko si Biajin na papaiyak na.

" Why? What's wrong?" i asked him.

Napalunok naman muna siya saka humawak sa kamay ko " Kuya Kian was drunk now. And he say —"

" He say what?"

" He say he loves you" sabay takbo niya pabalik ng bahay nila " W-wait Biaji—too late. He's gone already hays"

Napasilip ako sa loob at napahinga ng malalim. How can I talk to him kong wala na si Biajin na kaisa-isang reason ko para makapag-usap kami?
And how can I talk to him if he's drunk? oh Lord guide me .

Pumasok na ako sa loob at tinungo agad ang kwarto ni Kian. But sad to say wala siya don.

Sa pag hahanap ko nakarinig ako ng nabasag na bote or something kaya agad ko yung hinanap kong saan nanggaling.

Hanggang sa mapad-pad ako sa garden at nakita siyang nakaupo sa gitna ng maraming basag na bote.

" Hey! Don't move!" sigaw ko sakanya

Lumingon naman siya saakin at kitang kita ko sa mga mata niya kong gaano siya kabored ng makita niya ako.

Kumuha ako ng walis at daspan saka lumapit sa pwesto niya at dahan dahan iyung winalis.

" Anong ginagawa mo dito?"

Napatakip ilong naman ako ng maamoy ang amoy alak niyang hininga.

" Ugh your smell is so disgusting!" Singhal ko sakanya

Ngumisi lang siya at nagulat ako ng mas lalo siyang lumapit sakin at hingahan ako.

" Shit Kian! Ang baho mo!"

" Then go and leave"  saka tumalikod saakin

Umupo naman ako sa ilang upuan at masinsinang tinitigan siya sa pagkakaupo malapit sa maraming sunflowers.

" Kian bakit di kana pumapasok?"

He didn't look at me

" One of our sub teacher want you to drop. Gusto mo bang mangyari yon?"

This time he serious look at me " Wala namang reason para pumasok pa ako e."

Napakunot ang nuo ko. " What the hell are you talking about? What do you mean by that?"

" Wala na akong inspiration." Saka siya tumitig sa mga mata ko, sabay tayo at iniwan akong blanko sa pwesto.

Humawak ako sa tapat ng puso ko. Why my heart beat so fast? Ng dahil lang don? Ng dahil lang sa sinabi niya?

Unexpected LoveWhere stories live. Discover now