Bölüm 14

225 58 2
                                    

Gözlerimi Korhan ' dan ayırıp etrafa bakındim. Sanki herkes durmuş bize bakıyor bizi izliyor gibiydi.

"Zehra...."

Bunca zamandır kullandığım bu isim Korhan ' in ağzından çıktığında öyle güzel öyle hoş ve öyle anlamlı geliyordu ki dünyadaki en güzel isim benimmis gibi hissediyordum.
"-Haber vermeden geldim kizmadiniz değil mi?"
"-Kızmak mi? Su an dünyanın en mutlu insanı benim. Odama geçelim istersen ayakustu konusmayalim"
Odaya geçtik koltuklardan birine oturdum. O da tam karşıma oturdu. Ne diyeceğimi bilemez bir haldeydim. Neden geldin diye sorar miydi acaba? Ya sorarsa ne cevap verecektim.

"-Seni görünce çok mutlu hissettim kendimi. Yorucu bir günün ardından öyle iyi geldin ki anlatamam"

"-Şey... ben aslında. gecerken ..işte. . Geciyordum buradan ... bir ugrayayim dedim"

"-Hımmm demek öyle"😊

"-Evet... Gorusmeyeli Nasılsıniz? "

"-Bu aralar çok yoğunum Zehra. Ardı ardına ameliyatlarim oluyor. Samet hocanı biliyorsun izine ayrıldı . Onun ameliyatlarına da ben bakıyorum. Dolayısıyla çok yoruluyorum. Hatta 30 dk sonra yine bir ameliyata gireceğim. Yani çok vaktim yok. Ama bu şekilde ayrilmayalim. Akşam yemekte telafi edeyim olur mu?"

Gülümsedim. Hatta bu duruma sevindim bile. Birisi gelecek ve bizi görecek halimden tavrimdan bir şeyler sezecek diye ödüm kopuyordu. En güzeli de akşam onunla olma fırsatım olacaktı.

"-Tamam olur.Ben spor salonundan 8'de çıkacağım. Sizin için uygun olur mu bilmiyorum"

"-Tabiki olur. Seni salonun önünden mi yoksa evden mi alayım? "

"-Eve gidip Nur'u görmem lazım içime sinmez başka türlüsü evden alırsanız daha iyi olur"

"-O halde anlastik "

"-Anlastik"

Şimdi ikimizinde yüzünden gülücükler saciliyordu.

"-Ben kalkayim o zaman sizde ameliyata gideceksiniz zaten"

"-Zehra... "
"-Efendim... "

"-Sizli bizli konusmasak mi ?"

Utandim. Aramizdaki mesafenin tamamen kalkmasını istiyordu. Bende kalksın istiyordum ama bir türlü bunu basaramiyordum . "Korhan" demek istedigimde sanki dilim uyusuyordu.

"Peki... ben gideyim artık gorusuruz."

Dedim ve orayı koşar adımlarla terkettim. Salonda işim bittikten sonra eve geldim. Nur hala gelmemişti. Aradım ama numarasi kapanmış telesekreter kullanılmayan numara uyarısı veriyordu. Anlaşılan telefon numarasini değiştirmişti. Meraklanmaya başladım. Neden bana haber vermiyordu ki. Saat neredeyse sekiz olacak benim çıkmam lazım ama Nur'a gideceğimi soylemeden çıkamazdim. Bir süre bekledikten sonra Nur sonunda gelmişti.

sessiz ÇIĞLIK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin