water gevecht

611 48 0
                                    

De afgelopen dagen was er veel gebeurd, mensen op school hadden door dat de oorlog niet een grap was. Er waren al een paar mensen terug naar hun pack gegaan en er zijn zelfs een paar ouders overleven. De oorlog is nu overal in volle gang en gelukkig zijn wij hier nog veilig. Maar niemand weet hoe lang die veiligheid nog gaat duren.

Ook ben ik zelf erg hard wezen trainen, sommige vakken die we normaal zouden hebben zijn er ook niet meer. Maar dat word weer opgevuld voor vecht technieken.  Maar natuurlijk ook met mijn speciale trainingen heb ik het erg druk. Sinds gisteren mogen we ook niet meer zomaar het terrein af.  De speciale trainingen om mijn kracht van de wind onder controle te krijgen. Maar het is lastiger dan ik dacht, je moet je de hele tijd goed concentreren of het kan al mis gaan.

 Vandaag krijgen we een vrije dag van Olaf. Gelukkig, want iedereen is uitgeput met al die trainingen.

Ik ga met vrienden chillen bij het zwembad wat we op het terrein hebben.  Gezellig even een dag niet aan de oorlog denken.

Ik was al klaar en had mijn zwemkleren al onder mijn normale kleren aan getrokken en kwam op de plek waar we afgesproken hadden om te verzamelen. Ik zag dat Romy, Michael, Joella, Jozua, Colin, Tim, Jessie en Violetta al klaar waren. Dus eigenlijk was iedereen er behalve ik. Ik liep naar ze toe en Colin zei toen: “Iedereen is er nu. We kunnen naar het zwembad gaan.”

Iedereen was er enthousiast voor.  Maar net voordat we weg gingen schreeuwde Jessie voordat ze weg rende. “Wie er als laatste is, is een loser.” De game was on. Iedereen begon gelijk te rennen. Ik zelf natuurlijk ook.

Wat niemand  weet is dat ik sneller ren dan de meeste. Dus ik haalde iedereen in en was als eerste bij het zwembad. Ik ging naar binnen toe, kleden mij snel om een sprong het water in. Ik ging daarna mijn opblaasbare lucht bed ding pakken voor in het water.

Gelukkig was die al vol en ging ik er gelijk op liggen. Net toen ik er op lag kwamen de rest binnen gerend met hun zwemkleding en sprongen net zo als mij het water in. Na ja, ik dacht dat het iedereen was. Maar een paar seconden later kwam Jozua ook nog aan gerend en schreeuwde: “Not fair. ”

Ik lachte, maar uiteindelijk sprong hij ook het water in. Toen zei Michael  hard: “Jozua, je weet dat je als laatste bent.”

Iedereen schoot in de lach en maakte Jozua nat. Ik sprong van mijn drijvende lucht bed af en dat was de start van ons water gevecht. Romy klom snel op de kant, maar had niet door dat er iemand achter stond, dus ze werd er zo snel mogelijk  weer ingeduwd als dat ze er uit kwam.  

Iedereen lachte er om, maar zelf ging Romy niet lachen en keek ze heel boos.

Toen zei ze: “Ik krijg je nog wel.” Toen lachte ze op een kwaad aardige manier.

Ik kwam opeens met een fantastisch idee. IK gebruikte mijn wind krachten om het water te verplaatsten en maakte iedereen kleddernat en zorgde er voor dat ik uit het water ging en gelijk droog was. Ik schoot gelijk in de lach, maar iedereen kijk mij aan en toen zei ik: “Ik ga maar snel.”

Ik rende snel weg en zorgde er voor dat ik zo snel al ik kon naar buiten ging. Ik keek snel achterom en ze volgde mij allemaal met een waterpistool. Ik weet niet eens waar ze die vandaan halen. Waarschijnlijk hadden ze die al meegenomen.

Ik stond stil midden op een grasveld. Ze gingen met een cirkel om mij heen staan en via hun waterpistolen probeerde ze mij nat te maken. Maar ik kon door de wind soms het water terug blazen en werden zij nat.

 Toen had Jozua een verrassingsaanval  een kreeg mij nat. Toen schoten we allemaal weer in de lach en Colin vroeg toen: “Gaan we onze spullen pakken?” We knikte ne liepen weer terug naar het zwembad om onze tassen te pakken. Toen ik mijn tas pakte vroeg  Violetta aan mij: “Kan jij mij morgen helpen met mijn training. Ik snap een oefening niet, misschien kan jij het mij uitleggen.”

Ik pakte mijn tas en spullen en zei toen: “Natuurlijk wil ik je wel helpen.” We liepen met z’n tweeën weer terug naar het grasveld. We waren als een van de eerste terug. De rest van de middag waren we op het grasveld aan het chillen en vooral gezellig aan het praten over van alles en nog wat. Met natuurlijk heel veel lekkers. Bijna iedereen had wel iets mee genomen.

We hadden ook nog ik de latere gevolleybald, maar daarna ging iedereen naar zijn of haar kamer om wat te eten. Zelf lag ik al vanaf 9 uur in bed en had een rustgevende droom. 

AN

Sorry dat jullie de afgelopen tijd niks meer van mij hebben gehoord. Het was erg druk op school en internet doet erg raar bij mij thuis. Maar ik ben erg blij met iedereen die voor mijn verhaal stemd. 

Vote follow comment

xxx Roos177

The loner wolf (word geëdit atm)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu