The loner wolf (word geëdit atm)

eindelijk

Ik werd wakker in bed, ik zat helemaal onder het zweet.  Het eerste wat ik deed was schone kleren pakken en douche.. Omdat ik wolf gene in mij heb is mijn lichaamstempratuur hoger dan de rest.. Dus ik kon met gemak een lekkere koude douche nemen. Ik ging niet te diep na denken over wat ik had gezien. Het enige wat ik wel wist nu is dat ik harder moet gaan trainen.  Ik wil al mijn gaven goed kunnen beheersen.  

Ik ging de douche uit en Romy riep door de deur van de badkamer:  “Ben je bijna klaar. Ik wil graag ook nog douche voor het ontbijt.”  Ik lachte en antwoorden: “Ik ben bijna klaar.”

 Ik had me snel aangekleed en liep de badkamer uit. Romy zei toen met een soort ongeduldige toon: “Ben je nu pas klaar. ” Ik keek een beetje geschokt, want ik was best wel snel geweest voor mijn doen. Daarna zei ze snel: “Was just kidding.” Daarna schoot ze in de lach. Na een tijdje lachte ik mee. Daarna ging ze de badkamer in.

 Ik ging nog snel achter mijn computer, ik moest nog een verslag  af maken voor het vak over mythische wezens. Na een half uur kwam Romy eindelijk de badkamer uit en ik had ondertussen mijn verslag af. Ik zei tegen Romy: “Kunnen we nu gaan ontbijten.”

We waren bijna allemaal klaar met ontbijten toen opeens Yuri naar mij toe kwam lopen. Het gebeurd niet vaak dat hij naar mij toe komt. Normaal is hij  mij meer in de schaduw aan het volgen. Wat mij af en toe echt de kriebels geeft. Maar deze keer kwam hij naar mij toe.

Hij stond bij de tafel stil. Hij keek naar mij en zei toen: “De heks voor je trainingen zoekt je. Ze wilt iets nieuw proberen of zo zei ze. Ze zei dit: ‘Stuur haar naar de training plek. Zo snel mogelijk.’ Dus, ja.” Ik lachte vriendelijk: “Dankjewel voor het door geven. Ik ga gelijk naar haar toe.” Ik zei snel gedag tegen iedereen en ging op weg naar de speciale trainingsplek voor mijn gave.  Ik was er gelukkig al snel. Ze stond al op me te wachten.

Ik stond voor haar stil en ze zei: “Vandaag gaan we wat nieuws proberen.”  Ik lachte en ik zei toen: “Dan kan ik beter maar gelijk beginnen.”  Ze schoot erg in de lach en zei is goed. Daarna begon ze uit te leggen wat ik moest doen. Omdat het iets nieuws was moest ik eerst een nieuwe start oefening doen. 

 Ik concentreerde me op mijn innerlijk. Ik moest op zoek gaan naar de bron van mijn gave.  Het was er zo rustgevend. Tot dat ik twee soort zwevende bolletjes zag.  Het zag er uit als een, maar ik kon nog net onderscheiden dat het er twee waren. Elk voor een soort gave.  Ik moest ze eerst alle twee van elkaar onderscheiden en dan beet houden.

Daarna deed ik mijn ogen weer open en zag dat ik aan het zweven was en dat er een soort gloed om me heen was. De rest van de training was erg zwaar. Ik was pas laat in de middag klaar.  Aan het eind van de training zei ze: “Goed gedaan. Morgen heb je een dagje vrij. Je gave moet ook groeien, en je lichaam moet rusten van alle intensieve training. Een beetje ontspanning is ook goed.” 

AN

Heey allemaal, Het is me eindelijk gelukt om tussen alle drukte weer een hoofdstuk te maken. Zit dit jaar in mijn examen jaar en ik wil me daar gewoon heel erg op focussen. Als je iets te vragen hebt over het verhaal, doe dat. Ben altijd blij met iedere comment die jullie maken. Het zorgt er voor dat ik door ga met schrijven. Zeg dit alvast, nog even en ze heeft al haar gaves.

Nog een fijne week. Comment, vote, follow.

-XXX- Roos177