The loner wolf (word geëdit atm)

Mijn verleden

Ik volgde haar door verschillende gangen en te trappen op totdat we bij een deur aan kwamen waarop je verschillende namen op zag en ook die van Michael.

Ik klopte op de deur en er werd door een jongen die ik niet kende opengedaan. Hij vroeg aan ons: "Wat kan ik doen voor jullie?"

Ik antwoorde zo netjes mogelijk: "Ik moet Michael spreken, is hij hier?"

De jongen zei ongeintereseerd: "JA hij is hier, moet ik iets door geven?''

"Zeg tegen hem dat hij hier moet komen, omdat ik iets heel belangrijks moet mededelen."

De jongen kinkte en liep de kamer in na dat ik even geroesemoes hoorde kwam Michael naar de deur toe. Hij zei toen tegen mij: "hey Serigala, wat kan ik voor je beteken. "

"Wil je met mij mee komen, ik heb namelijk ergens je hulp voor nodig." Ik zei het op een manier dat hij wel ja moest zeggen. "Natuurlijk, waarvoor?"

Ik kon het nog niet echt vertellen: "Dat zie je straks wel, we gaan nu naar mijn kamer toe."

Ik liep richting mijn kamer en ik zag Joost en Yuri al bij mijn kamer staan. Toen vroeg Joost: "Ben jij de enige op je kamer?"

Ik glimlachte liefjes:  "Ja, maar er kan nog altijd iemand bij komen. Kom we gaan naar binnen."

Ik deed deur open en we gingen mijn kamer binnen en ik zei toen: "Er is niet echt veel ruimte op mijn kamer, maar we kunnen ook gaan zitten op de grond met alle kussens."

Iedereen knikte en dat deden we dus. We pakte alle kussens en legde die op de grond. Toen zei Yuri: "En vertel wat is je o zo spannende levens verhaal.''

Ik schoot in de lach en zei toen: "Mijn leven was juist heel erg dood gewoon, tot dat ik zestien jaar was en ik zou de pack krijgen en een van de eerste luna's die een pack leidt.

Maar dat gebeurde niet, omdat ik niet veranderde in een wolf. Dus mijn ouders lieten mij in het bos achter, vast gebonden. Tot mijn lot overgelaten.

Ik ben er uit ontsnapt en toen ben ik een dief in mijn eigen huis geweest en pakte een paar spullen. Zodat ik kon overleven en vluchten.

Onderweg hier naar toe heb ik hulp gekregen van een andere pack en een oudere vrouw die mij hier wou brengen.  Nu moet ik uitzoeken waarom ik nog niet ben verandert."

 Toen zei Yuri: "Wat is dan het levensgevaarlijke hier van."

Ik rolde met mijn ogen en zei toen: "Mijn ouders zijn naar mij op zoek, ze zijn heel moord lustend en als iets niet is wat ze willen dan ben je ten doden op geschreven. "

Toen zei Michael: "Ik moet iets bekennen, Serigala is een vriendin van me en ik kom uit de zelfde pack. Ik ben weg gegaan om haar te zoeken. Nog voordat de alfa het bevel had gegeven om haar te vermoorden. "

Toen zei Joost: "De situatie is heel erg serieus. "

Romy kwam op een super goed idee: "Wat nou als ik hier kom slapen en dat we om de avond de wacht in de gang houden.  Terwijl je ook nog door ons word getraind. 

Michael  ik heb gehoord dat jij goed bent in het vechten zonder wapens. Dus dat kan jij haar leren, ik de pijl en boog, Joost  met geweren en zilveren kogels  en Yuri kan haar parcours leren lopen en conditie training ."

Ik knikte en zei toen: "Ook kunnen jullie mij helpen met het ontdekken waarom ik nog niet ben veranderd. "

Michael zei toen: "We kunnen eerst jouw stamboom afgaan, kijken of er iets speciaals in voor komt."

Toen zei ik: "Waar gaan we dan trainen?"

 Er viel een stilte en niemand zei nog wat. Na een tijdje dat iedereen stil was zei Yuri: "Er is een train zaal die nooit word gebruikt.  Die kunnen we gebruiken."