The loner wolf (word geëdit atm)

Wind

De weken vlogen voorbij, ik moest hard en veel trainen. Sinds kort heb ik ook hulp van de heksen om mijn krachten te ontdekken, maar ze doen nu voornamelijk testen om te kijken wat ik precies kan. Ook al weet ik dat zelf al. Ook worden de lessen steeds zwaarder, want we krijgen binnen kort een test week.

Dat is een week dat je fysiek moet laten zien hoe goed je bent en ook krijg je toetsen om te kijken of je hebt onthouden wat je dit jaar hebt geleerd. Joella en Romy zijn echt soms mijn reddende engel geweest. Want ik liep door de speciale training soms achter met mijn vakken en hielpen ze mij om alles weer in te halen. Deze week zelf gaan alle vakken een samenvatting maken, want volgend week is dus al de test week. 

 “Yo, Serigala. Kom  je nog, ik moest je halen van de heksen. Ze hebben wat ontdekt of zo.”

Ik legde mijn laptop aan de kant en zei: “Sure Colin, ik ga wel naar ze toe.”

Ik liep de deur uit en was vergeten dat Romy er even niet was dus dat Joost mij volgde. Ik liep naar het verblijf van de heksen en toen ik er was klopte ik op de deur. Iemand zei toen: “Kom maar binnen Serigala, we verwachten je al.” Dat is best wel eng, ze weten dat ik er stond, maar dat verwacht je wel van een stel heksen.

Ik liep naar binnen en ik zag dat de heksen in een cirkel zaten en dat er nog een stoel vrij was. Een van de heksen liep naar mij toe en zei: “Ga maar zitten op de stoel in het midden, we moeten nog op iemand wachten.”

Ik knikte en ging op de stoel zitten net toen ik zat verscheen uit het niets nog een heks en die zei: “Sorry, ik had wat vertragingen. Maar nu kunnen we beginnen.”

De andere knikte en gingen ook zitten en toen ging het licht uit en zag ik niks meer voor mij. Het enige wat ik hoorden was een soort slaap liedje dat werd gezongen. Ik voelde mij wegdrijven. Langzaam richten het zwarte gat en opeens werd ik er ingesleurd en was ik weg.

Ik zag toen een vrouw voor mij staan en die zei: “De zusters hebben je hier heen gestuurd om je krachten te ontvangen. Ik ben Nyx, de moeder der vampiers en ik geef jou de kracht van de wind. Gebruikt het ten goede en niet om andere te vernietigen.”

Toen was die vrouw weer weg. Nyx kende ik van de lessen op school, zij was een soort maandgodin van de vampiers. Ik ging weer diep in het zwarte gat en na een tijdje werk ik wakker op de stoel waar ik in slaap viel.

Het licht ging weer aan en de heks die te laat was kwam naar mij toen en zei toen: “Morgen na je lessen ga dan naar het grasveld. Daar ga ik je leren je nieuwe kracht te beheersen.” Ik knikte en zei toen: “Kan ik nu gaan?” De heks lachte vriendelijk en zei toen: “Natuurlijk, ga maar.”

Ik liep de ruimte uit en ging gelijk naar buiten toe en ik voelde de wind, het leek wel alsof het naar mij sprak. Ik liep door totdat ik niemand meer zag en ging in de kleermakerszit zitten op het gras en concentreerde  mij op de wind.

Om het te voelen en te leren kennen hoe het werkt. Ik zat daar op de grond en elke beweging die de wind maakte voelde ik, ik voelde hoe de wind zijn bewegingen maakten.

Na een tijdje dat te hebben gevolgd stond ik op, rekte ik een beetje en nam die adem en probeerde zelf ook de wind te verplaatsen. De wind te volgen .

Je kon een soort mist uit mijn hand zien komen en die volgde de wind en het werd steeds groter en toen moest kon ik niet meer de wind volgen en stopte het. Ik hijgde even en nadat ik op adem was gekomen ging ik naar mijn kamer toe. Romy was niet op de kamer en waarschijnlijk blijft ze vanavond weer eens bij haar vriendinnen.

Het was al laat op de avond en ik moest nog iets eten dus ik ga dam maar eens wat maken. Gelukkig hadden Romy en ik gisteren wat boodschappen gedaan, dus hadden we weer verse producten. Ik maakte pasta, want het is lekker simpel en gezond.

Nadat ik had gegeten ging ik nog even achter mijn laptop de samenvattingen maken en daarna slapen, want morgen is een drukke dag. 

Ik werd wakker van een goede nacht rust en voelde erg relaxed. Ging uit bed en nam een lekker warme douche om wakker te worden en daarna mijn uniform aan doen en op naar het ontbijt. Toen ik bij de eetzaal aan kwam zag ik Colin en ik zag ook dat Violetta bij hem stond.  Dus ik liep naar ze toe en zei: “Goede morgen. Lekker geslapen?”

Violetta keek naar mij en antwoorden toen: “Kan wel beter. Moest weer vroeg op voor die speciale training.” Ik glimlacht en zei toen: “Ik snap je. Colin, hoe gaat het eigenlijk met jouw pack?”  

Hij zei toen tegen mij: “Het gaat goed, iedereen is aan het oefen en krijgt training voor het geval dat we worden aan gevallen. Ook zijn de vechters goed aan het oefenen en aan hun conditie te werken. Je weet maar nooit wat er gaat gebeuren.” Ik snapte Colin hij wilt zijn pack gewoon voor alles voorbereiden. 

Ik knikte en zei toen: “Zie jullie wel bij de training.” En liep toen de eetzaal binnen, ik haalde een ontbijt en ging op mijn vast plek zitten bij Joella, en Michael. 

AN

Heey,

Het is weer eens een tijdje geleden. vandaag kwam ik er achter dat mijn boek op de 55 plaats staat en ben er echt trots op. Ik wil iedereen die het boek leest, in de leest lijst heeft gezet bedanken. Want zonder de mensen die het lezen en zo zou ik nooit zo ver zijn gekomen. Dus dit hoofdstuk is voor jullie.

xxx Roos177