Third

86 5 0
                                    

Check the label, Amiela.



Iyan ang palaging payo ni Kuya ko brainy saakin, kaya susundin ko na lang siya. 


Hindi ko pa alam kung sino ka-partner ko sa sayaw kasi pinaghiwalay muna nila kaming turuan. Sobrang nakakapagod, daming demand nung nagtuturo. Kung sino man talaga 'yung magiging partner ko, consider himself lucky. Sigurado akong mas magaling siya sakin. 



"Chelsey! Hi," nanlaki yung mata ko habang papalabas ako nang bahay. Bumungad sakin 'yung mukha ni Maverick pagkaopen ko pa lang ng pintuan.  His driver also waved at me, I greeted him 'good morning po'


"Ba't ka andito?" tanong ko sa kanya, naglakad ako patungo sa direksyon niya. Malapit kasi doon 'yung lagayan ng sapatos namin. 


Tumawa muna siya bago sabihing, "Masama bang sunduin best friend ko?"

Tumigil ako sa paghahanap ng sapatos para titigan siya. Wala namang masama. Pero nakakagulat lang. Ilang taon na din na hindi kami nag sasabay papasok ng eskwela simula nung lumipat sila ng bahay. 


Once I finished fixing my shoes, naglakad na rin nang mabilis si Maverick papunta sa sasakyan nila. Hinawakan niya 'yung handle ng pinto para pagbuksan ako. He gestured his hand inside their car, a signal for me to go inside. I just nodded.

Sometimes, I wonder what's going on with his mind. I mean, am I just a best friend or beyond that?


Pagkarating namin sa school, nagpasalamat ako agad sa driver niya. He's the one who made the effort na sumingitsingit sa daanan. He deserve the credit. 



"Ms. Querela and Mr. Ponce," Ma'am Elvira lowered her eye glasses. "Ba't ngayon lang kayo?," nagkatinginan kami ni Maverick, tumingin din siya sa relo niya at inilawan niya para tingnan kung late nga ba kami. 

Grabe, 12:45 pa lang. Wala pang 1:00. Kasalanan ba namin kung maaga siya pumasok? 


"Sorry po mam," I apologized, I clasped my hands together.


"Osige hala! Pumunta na kayo sa upuan niyo. Bilis!" pasigaw niyang sabi saamin. Agad kaming naupo. Kanina pa may nakatingin samin ng masama ni Maverick, simula sa pinto ng classroom. I searched for that eyes, and that belongs my friend to none other than Mr. Pangilinan. 

'Don't find love, let love find you
That's why it's called falling in love,
because you don't force yourself to fall,
you just fall.'


Tama 'yung quote na 'yan. Sa buhay kasi minsan 'di mo maexplain yung mga feelings mo. Walang eksaktong salita na babagay para sa nararamdaman mo, kasi 'di mo maintindihan. Mahirap ipaliwanag.



Sabi ni Noah, wala daw mga teachers namin ngayon, kaya mag practice na lang daw kami at pag naperfect namin, ipapartner partner na kami. Nasaan kaya mga teacher ko? Hay nako. Malapit na kasing mag Pasko kaya ayan sila, nag sisiwalaan. Di mo malaman kung nasaan. Parang mga bula biglang nawawala. Buti na lang Friday ngayon, kaya masaya ako.

Once Loved YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon