Secret at Hogwarts

38.

"Oh mijn God,"zuchtte Alicia. "Deze jurk is perfect."ze hield de glinsterende zwarte jurk zo dicht bij zich dat ik bang was dat ze hem nooit meer zou willen loslaten.
"Ik vind die van mij ook wel mooi."mompelde ik terwijl ik een rondje draaide voor de grote spiegel.
"Wel mooi? Die jurk is een droom!"riep Alicia verontwaardigd uit.
Mijn jurk was inderdaad prachtig, maar mijn feeststemming was weg.
Als je date boos op je is heb je meestal geen zin om samen met hem naar een bal te gaan; tenminste, dat vond ik.
"Hmm ja,"ik bekeek mezelf nog eens goed. De roze rode jurk begon strak, had een versierde open rug en eindigde wijd en zwierig.
Hij paste perfect bij mijn lichte huid en donkere haar.
"Oké, dus we sturen de rest terug?"Alicia wees op de grote stapel jurken op haar bed.
"Dat lijkt me wel handig. Tenzij je zin hebt om,"ik keek naar de brief die met de jurken was meegestuurd. "500 galjoenen te betalen."

Alicia keek verdrietig naar de grote stapel jurken. "Maar ze zijn zo mooi."mompelde ze.

"Ik weet het, ik weet het."ik liep naar Alicia's bed en begon de jurken netjes op te vouwen zodat ze teruggestuurd konden worden. De bruine uil die ze had bezorgd keek goedkeurend toe en liet me gewillig het pakket om zijn poot binden toen het klaar was. In een envelop met de brief stopte ik 60 galjoenen. De uil kraste en vloog weg.

Alicia en ik keken hem na tot hij uit het zicht verdwenen was.

Ik draaide me om en zuchtte. Nu had ik een prachtige jurk, maar was ik er niet blij mee.

"Ik heb er zoveel zin in!"Alicia klapte blij in haar handen en keek naar de tijd. "We moeten trouwens ook zo ongeveer beginnen met ons klaarmaken."vertelde ze me met een ernstig gezicht.

"Ohja."ik trok mijn jurk aan en waste mijn gezicht. Daarna stelde Alicia voor mijn make-up te doen, en dat vond ik prima: waarschijnlijk was ze er beter in dan ik, dus dat maakte niet echt uit.

Mijn zwarte golvende haar bond ze in een elegante knot op mijn hoofd, met twee plukjes los die mijn gezicht omkransten.

"Je gaat de mooiste op het bal zijn."verzuchtte ze tevreden toen ze het eindresultaat bekeek.

Ik zuchtte ook. Misschien wel, maar niet de gelukkigste: mijn twee beste vrienden haatten me en ik wist niet zeker of ik daar wel mee kon leven.

Ik heb de cover van dit verhaal gewijzigd; dit vond ik er beter bij passen, en nu kun je de titel ten minste lezen. :)