ေသြး pov:
ကြၽန္ေတာ္ ဟိုလူ႔ကို ထိုးခ့ဲၿပီး ေဒါသထြက္ထြက္န႔ဲ အတန္းထဲကထြက္ခ့ဲတယ္။ အတန္းလည္းထပ္မတတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ဒါေၾကာင့္ တိုက္ခန္းျပန္ဖို႔ အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ကားပါကင္ ဆီျပန္လာခ့ဲတယ္။ အေရးထဲ အမတစ္ေယာက္န႔ဲ တိုက္မိေသး။ အမဆိုမွ သတိရေတာ့တယ္ ေနာက္လ မမေမဘရဏီ ျပန္လာေတာ့မယ္တ့ဲ။မမ ျပန္လာရင္ ကြၽန္ေတာ့ဖြင့္ေျပာေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ဟိန္းကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး ကားပါကင္ဆီလာခ့ဲဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။ခနေနေတာ့ ဟိန္းရယ္ထက္ရယ္ ေရာက္လာၾကတယ္။ဟိန္း "ဘာလည္းငေသြး။ အတန္းထဲမသြားဘဲ ပါကင္မွာေစာင့္ေနတ့ဲအေၾကာင္းေလး။မင္းမ်က္ႏွာႀကီးကလည္းရဲလို႔ ေနမေကာင္းဘူးလားဟင္"
ဟိန္းတစ္ေယာက္ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ ႏွဖူးေပၚ ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔လက္ကို္လိုက္ၿပီး
ေသြး "ငါေနေကာင္းတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဒီေန႔ အတန္းမတတ္ဘဲေနရေအာင္။ ငါမင္းတို႔ကိုေျပာစရာ႐ွိလို႔။" ေျပာလိုက္ေတာ့ ထက္ ကလည္း
ထက္ "ငါလည္းအတန္းမတတ္ခ်င္ဘူး။ မင္းတို႔ကို တိုင္ပင္စရာ႐ွိလို႔"ဆိုေတာ့ ဟိန္းတစ္ေယာက္မျငင္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းၿငိမ့္ခ့ဲတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္စာအုပ္ေတြက်န္ခ့ဲလို႔ ဟ္ိန္းကို ျပန္သြားယူခိုင္းလိုက္တယ္။
တစ္ဖက္တြင္လည္းးး
ၿဖိဳး "ပိုး နင္ကလည္းၾကာတာဟာ "
ဇြဲ "နင္ ဘယ္ဘဲန႔ဲ ခ်ိန္းေတြ႔ေနတာလည္း"
ပိုး "ဟ့ဲ ငါလည္းထ္ိုင္ၿပီး အေမာေျဖ မရေစအံုး တကယ္တည္းမွဘဲ" ဟုတ္တယ္ေလ ထိုင္ေတာင္မထိုင္ရေသးဘူး အျပစ္တင္ေနၾကၿပီ။
သခင္ "မိပိုးေလ လမ္းလည္ေခါင္မွာ အေကာင္တစ္ေကာင္န႔ဲ အၾကည္စိုက္ေနတာ ဟုိတစ္ေယာက္ကလည္း သူခါးကို ဖတ္ထားတာ မလႊတ္ေတာ့ဘူး။ မယ္မင္းႀကီးမကလည္း ၿငိမ္ေန႐ွာတယ္။"