PERFECT | Dark Percy! |

four

"Sen kaşındın"

************

Annabeth eğer elinde olsa şu an oturup ağlayacaktı. Bacaklarına kapanıp trip attığı için özür dileyecek ve kızların doğasının bu olduğunu söyleyecekti. Ama bu mümkün değildi çünkü onun bacakları yoktu. Aslında kendisi bile yoktu ama bu konulara girmeyelim... Banyoda bütün musluklar ardına kadar açıktı. Ama keşke su aksa... Kan akıyordu. Ve tabiki bu korkunçtu... ( alışmıştı tabii artık) küvet ağzına kadar dolmuştu ve artık yerlere akıyordu... Ayna çatlamıştı. Yalnızca iki çift korkunç su yeşili parlayan göz görünüyordu. Sarışın kız koştu ve kapıyı yumruklamaya başladı.
- piper!!!! Yardım et!!! Diye avazı çıktığı kadar bağırdı. Kapıyı yumruklamaktan elleri morarmıştı. Aynaya yaklaştı.
- özür dilerim! Yemin ederim ki sana bir daha trip atmayacağım!! Ama gözlerde ufacık bile iyilik parıltısı yoktu... Tekrar kapıya koşacaktı ama önüne lamba düştü ve etraf ebedi karanlığa büründü. Ayağına kadar gelen buz gibi kanı hissetmişti. Göremiyordu. Ağlayarak çaresizce yere oturdu ve arkadaşının adını birkez daha bağırdı. Özür diledi... Ama gözü dönmüş bir ruha ne sökerdi ki... Zaten birşey görmüyordu. Yalnızca hissediyordu. Odanın soğukluğunu, ayaklarına değen kanı, ve yanağından akıp giden gözyaşlarını... Şimdi niye ağlıyorum ki kaşınan bendim diye kızdı kendine... En sonunda tek diyebildiği şey
- tamam! Seni özgür bırakacağım! Oldu...
Musluklar durdu ve odanın ısısı normale dönmeye başladı. Tabi hâlâ ışık olmadığından percy nin ne yazdığını göremiyordu... Kapıyı bulamıyordu. Bu yüzden yine yere çöktü. Cevap alamayacağını bilmesine rağmen konuştu.
- neden konuşmuyorsun? Bu da mı lanetin parçası?
Uzun bir süre konuşmasını umdu... Çünkü ne kadar korksada bir oda da - üstelik zifiri karanlık ve kanla dolu - bir ruhla başbaşa kalınca ufak rahatlatıcı bir sese ihtiyaç duyuyorsunuz... Konuşan o ruh olsa bile yalnız olmadığınızı hissetmek istiyorsunuz... Bekledi... Sanırım beklediği cevabı alamayacaktı... Ne yani belki bu ruh o kadar kötü değildir, bana yardım edebilir diye düşünmek suç muydu? Hayır...
- buradan çıkamıyorum... Nasıl çıkacağım!? Çıkmadan sana yardım edemem!
Bir sessizlik daha... Uzun bir sessizlik ten sonra ruh şaşırtan bir şey yaptı... Tabiki konuşmadı... Kapıyı açtı... Sarışın kız kapıdan sızan azıcık ışıkla ayağa kalkmayı başardı ve kapıya yöneldi... Kapıdan çıkarken duraksadı. Başını arkaya çevirdi ve sessizce " teşekkür ederim... " dedi ve banyodan çıkarak koşarak piper ın yanına gitti.

************

- olmuyor! Diye bir çığlık daha attı piper... Arkadaşına yardım etmeliydi... Üst katta birşeyler oluyordu ama ne!? Arkadaşı yardım istiyordu ama lanet kapısı kilitlenmişti! Son birkez daha zorladı kapıyı... Yukarıdan bir kırılma sesi geldi... Ve bir süre sonra sesler kesildi... Esmer kızın renkli gözlerinden damlalar intihar ediyordu...
- annabeth!!!
Cevap gelmedi... Ya onu duymuyordu... Ya da ona birşey olmuştu! Kapıyı tel tokasıyla açmaya çalıştı ama olmadı. Tel tokayı bursla yere fırlatarak
- filmlerde işe yarıyordu! Diye bağırdı. Uzun bir süre yukarıdan ses bekledi... Hiçbir ses yok... Kapıyı son kez açmayı denedi... Eee.. Açıldı... Karşısında da annabeth yüzünde ufak bir gülümsemeyle kendisine bakıyordu. Piper kıza sarıldı.
- sana birşey oldu sandım!
Kız sırıtmayı sürdürüyordu...
- oha heryerin kan içinde!
- banyo da öyle... Ve lambası da kırıldı...
- ama.. Kan senin değil?
- inan bana bilmiyorum... Belki ruh bizi korkutuyordur ketçap falan?
- ruh derken?
- ha yine ruhla konuştum...
- ve sırıtarak dönüyorsun!!
Sarışın kız bu cümlenin ardından sırıtmasını kahkahalara bıraktı. Piper hayretle arkadaşına bakıyordu.
- sen kafayı yemişsin!
Arkadan bir ses geldi.
"Bencede"