THE BOUNDARY BETWEEN US

CHAPTER 1

-1-

"Princess RED!! Please stop!" Sigaw ng isang taga sunod sa dalagitang 17 taong gulang palamang na walang humpay ang pag takbo na para bang isang ibong pinakawalan sa isang selda.

"Chase me yaya!" She yeld back and run even faster. Kahit bampira ang taga sunod nila at gumagamit ito ng vampire speed ay hindi parin neto maabutan si red, dahil isa itong prinsesa at mas malakas ito kaysa sakanya.

Habang tumatakbo si red ay di niya namalayan na sobrang layo niya na pala sa kanyang taga sunod kaya nag lakad nalang ito. She loves exploring every corner of there kingdom, she loves discovering new things at ayun ang dahilan kung bakit hindi siya bumalik lamang sa taga sunod niya.

Nakaka manghang tingin ang iginawad ni red ng makita niya ang boundary na nag ha-hati sa icylea at autuminea. Dahan dahan siyang nag lakad patungo duon habang nakapikit, napadilat siya ng maramdaman ang lamig na bumalot sa katawan niya sa hindi malamang dahilan ay bumilis ang tibok ng puso niya na para bang sobrang saya at may hinahanap ang kanyang puso.

Dahan dahan siyang humawak sa dibdib niya at saktong pag dikit ng kanyang palad ay sumakit ang kanyang pangil at hindi dahil sa lamig kundi sa dugo, dugo ng isang bampirang hindi niya mapangalanan.

Naputol ang kanyang pagtitig sa kawalan ng maramdaman niyang may humila sa kanya at pag lingon niya ay ang taga sunod niya.
"Mahal na prinsesa sa susunod wag niyo na pong uulitin iyon, at wag na wag po kayong pupunta diyan." Sabay turo ng taga sunod niya sa harapan ng icylea. Nag patianod na lamang si red sa kanyang taga sunod ng hilahin siya neto habang ang isip niya ay nasa kawalan.

"MAAYOS KA LANG BA?" Nag aalalang sambit ng ina ni red sakanya habang sinasapo ang noo at para bang tinitignan kung ayos lang ba ang temperatura ng kanyang katawan.

"Oo naman po ina!" Masayang wika neto at itinaas pa ang braso na para bang pinapakita neto ang muscle ng braso. "Pero ina may katanungan po ako." Seryosong sambit neto sa kanyang ina.

"Ano iyon?" Nakangiti netong sambit sa anak.

"Nung pumasok po ako ng icylea ay bigla na lamang pong bumilis ang tibok ng aking puso at parang nauuhaw po ako sa dugo ng ibang bampira." Seryosong banggit neto gawa para dahan dahang mapawi ang ngiti ng kanyang ina.

"Ganon talaga kase hindi kaya ng katawan natin ang temperatura ng mga taga icylea, kaya wag na wag kang pupunta duon kung ayaw mong may mangyaring masama saiyo." Seryosong banggit ng ina niya bago siya iwan sa hapag kainan. Habang pinapakiramdaman ni red ang katawan niya ay para bang hindi sapat ang sinabi ng kanyang ina, para bang may itinatago ito sa kanya na ayaw niyang malaman.

"RED!" Sigaw sakanya ng kanyang kaibigan na si viene, isang normal na bampira na kasing edas niya, naging kaibigan niya ito dahil anak ito ng isa niyang taga sunod at habang nag babasa siya ay may ibinigay itong aklat na pinagmamalaki niya. "Anong nangyare sayo? Maayos lang ba ang pakiramdam mo? Nilalami-" hindi na natuloy ni viene ang kanyang sinasabi ng pinitik ni red ang noo niya gawa para mapaatras ito at mapahawak sa noo netong natamaan. "Aray naman!" Hirit pa neto.

"Ang oa mo kase eh." Nakasimangot naman nitong sambit kay viene. Napatingin sa kawalan si red ng maalala nito ang nangyare kanina, kaya dali daling hinila ni red ang kamay ni viene patungo sa kanyang silid.

Pagtungo nila sa silid ni red ay agad namang isinara neto ang pinto lati na rin ang mga bintana sabag hila sa kamay ni viene papuntang kama.
"I'll tell you something na dapag ay atin atin lang okay lang ba iyon?" Takang tanong netong may halong kaba.

"Oo naman, ano ba iyon?"

"Habang nasa icylea ako ay bumilis ang tibok ng puso ko at bigla akong nauhaw, hindi tubig kundi dugo, hindi dugo ng hayop pero dugo ng taong hindi ko kilala." Gulong gulo na kwento ni red kay viene na nanlalaki ang mata. "Hindi ako sigurado sa nangyare kaya sinabi ko ito kay ina at sinagot niya naman ang tanong ko, pero bakit ganon? Parang hindi ako kuntento sa sagot niya." Litong sambit neto.

"H-hindi ko a-alam kung a-anong masasabi ko." Utal utal na wika ni viene na para bang may gustong sabihin ngunit nag dadalawang isip.

"Paano kaya kung tumakas ako at pumuntang icylea para tuklasan ang nangyari saakin?" Nanlalaking mata ang itinugon sakanya ni viene.

"Nasisiraan ka na ba ng utak? Mag ye-yelo ka duon!" Nag h-hysterical na sabi ni viene habang ina alog ang balikat ni red.

Hinawakan ni red ang kamay ni viene para patigilin ito. "Paano mo nasabing mag yeyelo ako duon?" Mapanuyang sambit neto kay viene. "Napuntahan mo na ba?"

"H-hinde." Sabi ni viene at dahan dahang inalis ang kamay na  nakahawak sa balikat ni red.

"At ayun ang nag tutulak saakin, to see is to believe ika nga nila." Sambit ni red na may kasamang determinasyon na nakaguhit sa muka.

"Pero paano pag totoo nga ung nasa libro?" Nag aalalang sambit neto.

"Then ako ung magiging ibidensiya na talagang bawal tayo sa icylea."

"Paano mo iyon gagawin?"

"Pag katapos ng piging na magaganap sa ikatlong araw mula ngayon." Nakangiting wika neto kay viene.

"Ano ang magagawa ko para makatulong ako saiyo?" Sabi ni viene at dahan dahang humihiga sa kama niya.

"Pwede mo naman akong ihanda ng pagkain at iwanan mo dito sa kwarto." Nakangiti niyang sambig at dahan dahang humiga sa kama.

"Oo nga pala red!" Magiliw na sabi ni viene at agad na tumayo ag nag tatatalon na para bang kinikilig na ewan. "Sa ikatlong araw mula ngayon ay mag sisi datingan ang mga prinsipe ng icylea!" Maligayabg sambit neto gawa pra mapakunot ang nuo ni red.

"Paano sila makakapunta dito eh hindi bat, hindi nila kaya ang temperatura nati  dito?" Tanong ni red kay viene na dahan dahan nang umuupo.

"Nabasa ko un sa libro eh, ansabi kase na may isang kahon daw sa palasyo na kaylangan patakan ng dugo ng hari para lumamig sa loob lamang ng palasyo." Mahabang ekplanasyon ni viene.

"Pano sila pupunta dito kung sa palasyo lamang pala ang lamig? Tsaka kakayanin ba natin ang lamig na iyo?"

"Bawat sasakyan ng mga prinsipe ay may kahon at kaylangang lagyan iyon ng dugo ng mahal na hari. Oo kaya natin ang lamig, malamig iyon pero ayun daw ang katamtamang lamig na kayang mag stay ang taga icylea at kaya rin natin."

"Bakit kaya bawal tayong pumunta sa may icylea? Nakayanan ko naman ang lamig eh." Malungkot na wika ni red.

"May libro tungkol jan kaso hindi ko pa binabasa." Sabay hikab ni viene.

Sa pag iisip ni red ay di niya na namalayan na nakatulog na pala siya.

------------------

Every chapter po malalagay ako ng facts about sakin.

-I'm 14 years old :>